به گزارش دفاع پرس از تهران، سرلشکر شهید منصور ستاری در سال ۱۳۲۷ در روستای، ولی آباد شهرستان قرچک دیده به جهان گشود. پدرش مرحوم «حاج حسن» شاعری فاضل بود که دیوانی از او بنام «ماتمکده عشّاق» به یادگار مانده است.
شهید منصور ستاری دوران ابتدایی را در مدرسه، ولی‌آباد قرچک و دوران متوسطه را در قریه «پوئینک» قرچک به پایان رسانید.
وی در طول دوران تحصیل همواره یکی از دانش آموزان ممتاز به شمار می‌رفت.
شهید بزرگوار پس از اخذ دیپلم متوسّطه، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره دانشکده به درجه ستوان دوّمی نایل آمد.
در سال ۱۳۵۰ جهت طی دوره علمی کنترل رادار به کشور آمریکا اعزام شد و پس از گذراندن دوره یکساله، در سال ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و به عنوان افسر کنترل شکاری نیروی هوایی مشغول به کار شد.
شهید ستّاری در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد. تعدادی از واحد‌های دانشگاهی را گذرانده بود که با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی، تحصیل را کنار گذاشت و هم‌دوش دیگر آحاد مردم به پاسداری از دستاورد‌های انقلاب پرداخت.
وی افسری مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تیزهوش و کاردان بود و طرح‌ها و ابتکارات زیادی در تجهیز سیستم‌های راداری و پدافندی به اجرا گذاشت که در طول جنگ تحمیلی توان نیروی هوایی را در سرنگونی هواپیما‌های متجاوز دشمن دوچندان کرد.
امیر سرلشکر ستّاری به علت فعالیّت‌های بیش از حدّی که در اجرای طرح‌های جنگی از خود نشان داد، در سال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی منصوب شد.
طرح‌ها و برنامه‌هایی که شهید ستّاری ارائه می‌داد بسیار منطقی، علمی، کاربردی و مؤثر بود. از این رو در سال ۱۳۶۴ به عنوان معاون طرح و برنامه نیروی هوایی برگزیده شد و به علّت لیاقت و کاردانی که از خود نشان داد، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ با درجه «سرهنگی» به سمت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده‌دار این مسئولیت بود.
شهید منصور ستّاری در طی مدتی که زمام امور نیروی هوایی را به عهده داشت با اجرای ده‌ها طرح و برنامه‌های کوتاه و بلند مدت، منشاء خدمات ارزشمندی در نیروی هوایی بود. تا اینکه در تاریخ ۱۳۷۳/۱۰/۱۵ در اثر سانحه هوایی به آرزوی خود که همان شهادت بود نائل آمد.
وی هنگام شهادت ۴۶ سال داشت و از ایشان سه دختر و یک پسر به یادگار مانده است.
انتهای پیام/
