به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «همت الله متو» سال ۱۳۳۹ در روستای باغبانکلا قلع‌کش از حومه شهر هزار سنگر آمل چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام شش بهمن ۱۳۶۰ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ
گمان نکنید آن‌هایی که در راه خدا کشته شدند مرده‌اند بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند. «قرآن کریم»
اینجانب همت الله متو فرزند قنبرعلی ساکن روستای باغبانکلا قلعه‌کش می‌باشم. در دوران کودکی همیشه در فکر این بودم که چه کسی این جهان پرعظمت و پر پیچ و خم را با نظم خاصی آفریده، بعد از جستجو و تحقیقات به وجود خدا پی بردم، بعد از مطالعه در مورد مبارزات و جانبازی سربازان صدر اسلام، عاشق شهادت شدم، از طرف دیگر، از زندگی حیوانی و مادی بیزار شدم، زیرا افرادی که طرز تفکرشان چنین باشد فقط در فکر شکم و پر شدن آن بوده، دست به کشتار هزاران تن از افراد بیگناه می‌زنند.
از جمله در فلسطین، لبنان و افغانستان چنین افرادی هدف مشخصی نداشته و در نتیجه سردرگم و دیوانه‌وار زندگی می‌کنند. بدین ترتیب اسلام را به عنوان عالی‌ترین مکتب و بخاطر همین از خداوند تبارک و تعالی خواستارم، تا سر حد جانم، به اسلام وفادار بمانم.
اما امروز توجه زیادی به انقلاب و رهبر انقلاب باید داشته باشیم، زیرا این رهبر نائب بر حق امام زمان (عج) است. شخصی است عظیم که زبان از بیان آن و قلمم قدرت نوشتن آن را ندارد تا در مورد ایشان چیزی بگویم یا چیزی بنویسم. ولی همین قدر در مورد ایشان اشاره می‌کنم که هدف امام جز اسلام و پیاده شدن قوانین اسلام چیز دیگری نیست. قدر امام را بدانید حتی اگر به قیمت جان شما تمام بشود. دست از امام برندارید و حرف او را از دل و جان پذیرا باشید.
نصیحت دیگرم این است که همیشه قرآن بخوانید خوب فکر کنید که منظور از گفته‌های مردم چیست و دیگران را هم در همین امر خیر تشویق کنید. مسئله دیگر این که هیچ لحظه‌ای امر به معروف و نهی از منکر را فراموش نکنید و مسئله دیگر مسئله منافقین که تازگی ندارد. منافقین از صدر اسلام هم بوده‌اند و امروز هم هستند، نسبت به آن‌ها هیچ رحمی نباید کرد و با قاطعیت تمام با آن‌ها برخورد کنید من همیشه منتظر کاروانی بودم که به سوی الله می‌رود، تا این کاروان مرا هم با خود ببرد.
پدرم، هر چند می‌دانم که بزرگ کردن یک فرزند مشکل است و از بزرگ کردن یک فرزند امید داری تا بهره‌ای ببری، ولی چه بهره‌ای بهتر از این که فرزندی را بزرگ کنی و در راه خدا ببخشی، که این باعث افتخار هر پدری باید باشد تا فرزند خودش را در چنین مسیری بفرستد. پدرم، در این زمان از طرف خداوند مورد امتحان قرار گرفتیم تا این که، چقدر به اسلام توجه داریم. صد آفرین بر شما که با این همه کاری که دارید فرزند خودت را به جبهه حق فرستادی. اگر شهید شدم مجلسی که بر پا می‌کنید خیلی ساده باشد. دیگر این که اگر اشتباهی و گناهی نسبت به شما انجام داده‌ام در راه خدا مرا ببخشید.
مادر عزیزم، این را می‌دانم که بزرگ کردن یک فرزند خیلی برای مادر زحمت دارد. هر مادری امید دارد تا از فرزند خود بهره‌ای ببرد، اما مادر تو چه استفاده‌ای بهتر از بزرگ کردن یک فرزند و بخشیدن در راه خدا داری. مادرم شما مسئولیت زیادی دارید و آن این که افرادی را باید بزرگ و تربیت کنید که مورد قبول اسلام باشد نه این که افرادی که بر علیه اسلام دست بزند. مادرم از شهید شدن فرزند خود ناراحت نباشید باید حتی بعد از شهید شدن هم در بین مردم بدون گریه صحبت بکنی، که این خود باعث تقویت روحیه مردم می‌شود. دیگر این که اگر نسبت به شما اشتباهی کردم مرا به خاطر خدا ببخشید. شما مواظب برادرانم و خواهرانم باشید، تا راه خیر و راه اسلام را انتخاب کنند.
پاسدار انقلاب اسلامی همت الله متو».
انتهای پیام/ 181
