به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، تاریخ انقلاب اسلامی ایران همواره شاهد مردان بزرگی بوده که همه زندگی و سرمایه خود را وقف انقلاب کردند تا این حرکت مردمی پا بگیرد و ریشه بدواند. «سید محدباقر صدر»، از جمله این مجاهدان خستگی‌ناپذیر بود که به دلیل فعالیت‌های انقلابی‌اش به دست رژیم بعث عراق همراه با خواهرش «بنت‌الهدی صدر» به شهادت رسید.
«سید محمدباقر صدر» متفکر، فقیه و از شاگردان خاص و برجسته «سید ابوالقاسم خویی»، «محمدرضا آل یاسین» و «صدرا بادکوبه‌ای» بود. در کنار آن فلسفه غرب و نظرات فلاسفه غیرمسلمان را هم آموخت.
او در فلسفه، اقتصاد، منطق، اخلاق، تفسیر و تاریخ نیز مطالعه و تحقیقاتی داشت و می‌توان او را بنیانگذار منطق استقرائی در حوزه دانست.
تأسیس«حزب الدعوه» در سال ۱۳۷۷ ه.ق، همکاری با «جماعه العلماء» در نجف، انتشار مجله الاضواء در سال ۱۹۶۱ میلادی، از جمله فعالیت‌های این مبارز انقلابی است.
پس از درگذشت «محسن حکیم» به تدریج صدر به عنوان یک رهبر شناخته شده مورد توجه مردم قرار گرفت. او به علت مبارزاتش با حکومت بعثی عراق بارها توسط حکومت عراق دستگیر و زندانی شد که در آخرین مرحله وی را در خانه خود زندانی کردند.
سرانجام در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۵۹ (۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۰۰) او را دستگیر کردند و به بغداد بردند و در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۵۹ (۲۲ جمادی‌الاول ۱۴۰۰) وی و خواهرش «بنت‌الهدی صدر» به دستور صدام کشته شدند.
«فدک فی التاریخ»، «غایة الفکر فی علم الاصول»، «فلسفتنا»، «اقتصادنا»، «ماذا تعرف عن الاقتصاد الاسلامی» و ... از جمله آثار علمی شهید صدر است.
دو کتاب «شهید صدر ناگفته‌ها و اسرار زندگی شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر» و «شهید صدر، زندگی‌نامه شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر» تالیف «آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری» و ترجمه «سید مهدی نوری کیذقانی» و «زینب آذربو»، به منظور آشنایی با زندگی و تفکرات شهید صدر منتشر شده است.
«شهید صدر ناگفته‌ها و اسرار زندگی شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر» به قلم «آیت‌الله عفیف نابلسی» در ۱۲۰ صفحه تالیف و توسط «اسماء خواجه‌زاده» ترجمه شده است.
«شهید صدر، زندگی‌نامه شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر» به قلم «آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری» تالیف و توسط «سید مهدی نوری کیذقانی» و «زینب آذربو» ترجمه شده است.
این دو کتاب توسط «نشر معارف»، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها و در ۱۰۰۰ نسخه منتشر شده اند.
انتهای پیام/ 161
