به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، رژیم آل‌خلیفه جنایت را به حد اعلای خود رسانده و گویی سیاست «اعدام دسته‌جمعی» بحرینی‌ها را در پیش گرفته است و روز به روز فشارها علیه آن‌ها را شدت می‌بخشد. در یکی از آخرین نمونه‌ها، دادگاه 6 شهروند بحرینی را به اتهام واهی طراحی برنامه ترور فرمانده کل نیروهای مسلح بحرین، ضمن سلب تابعیت به اعدام محکوم کرد. این دادگاه همچنین هفت شهروند بحرینی دیگر در این پروند ساختگی را سلب تابعیت نموده و به هفت سال حبس محکوم کرد. نکته قابل تأمل درخصوص اقدامات ضد حقوق بشری آل‌خلیفه این است که این رژیم، محاکمه‌های سریالی انقلابیون را در دادگاه‌های نظامی به انجام می‌رساند؛ اقدامی که با تمامی قوانین و مقررات بین‌المللی در تعارض آشکار است. در کنار این تحولات، وضعیت جسمانی شیخ عیسی قاسم، رهبر شیعیان بحرین هم مناسب گزارش نمی شود و آل‌خلیفه باوجود اعتراضات گسترده مردمی همچنان به سیاست اعمال اقامت اجباری علیه وی ادامه می‌دهد.
درهمین ارتباط به سراغ «سعید الشهابی» دبیرکل «جنبش الأحرار» بحرین رفتیم تا روند آخرین تحولات این جزیره را از زبان وی جویا شویم؛
طی ماه‌های اخیر این مسئله مشاهده شده است که رژیم آل‌خلیفه به راحتی اقدام به صدور احکام اعدام علیه انقلابیون بحرینی می‌کند. علت این اقدام خصمانه چه می‌تواند باشد؟
مقامات رژیم آل‌خلیفه موجودیت خود را در خطر می‌بینند. آن‌ها احساس می‌کنند که اگر مردم بحرین در امنیت کامل به سر ببرند، روزی پایه‌ها و ارکان قدرت آن‌ها متزلزل خواهد شد و در نهایت نابود می‌شوند. لذا آل‌خلیفه با صدور احکام اعدام علیه انقلابیون تلاش می‌کند موجی از رعب و وحشت را بر صفوف آن‌ها حاکم سازد تا به زعم خود از شدت اعتراضات مردمی کاسته باشد. آل‌خلیفه همچنین به دنبال یافتن اهرم فشار جدیدی برای خود است. این رژیم تصور می‌کند که هرچقدر تعداد احکام اعدام بیشتر باشد، در نتیجه بیشتر می‌تواند بر شهروندان بحرینی جهت وادار کردن آن‌ها به دست کشیدن از خواسته‌ها و مطالبات مشروعشان و عقب‌نشینی از مواضع‌شان، اعمال فشار کند. علاوه‌براین، ایدئولوژی حاکم بر رژیم آل‌خلیفه یک ایدئولوژی خشونت‌آمیز و خونین است. درست به همین دلیل است که سردمداران این رژیم هیچ ابایی از کشتار مردم بی‌گناه ندارند و از بین بردن انسان‌ها برایشان کار بسیار آسانی محسوب می‌شود. صدور احکام اعدام علیه انقلابیون، تلاشی برای حفظ کرسی قدرت از سوی آل‌خلیفه است. البته این را هم باید بگویم که چنین سیاست‌های خطرناکی نمی‌تواند باورهای ملت بحرین را خدشه‌دار کرده و آن‌ها را به عقب‌نشینی از مواضع‌شان وادار کند.
مسئله قابل تأمل در محاکمه غیرنظامیان و انقلابیون بحرینی، محاکمه آن‌ها در دادگاه‌های نظامی است. درحالی که این اقدام با قوانین بین‌المللی در تعارض است. این مسئله را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به این مسئله توجه داشته باشید که برگزاری تمامی دادگاه‌های آل‌خلیفه اعم از نظامی و غیرنظامی، جملگی مغایر با قانون هستند. زمانی که پادشاه بحرین اقدام به انتصاب قضات کرده و به آن‌ها قوانین را دیکته می‌کند، دیگر نمی‌توان از قانونی بودن دادگاه‌ها سخن گفت. این دادگاه‌ها همگی فاقد عدالت هستند. دادگاه‌های مدنی در بحرین طبق اعلام سازمان عفو بین‌الملل، فاقد عدالت هستند. درخصوص دادگاه‌های نظامی هم باید گفت که وضعیت آن‌ها به مراتب بدتر از دادگاه‌های مدنی است. آل‌خلیفه با برگزاری دادگاه‌های نظامی به دنبال آن است تا اینگونه به افکار عمومی در منطقه و جهان القاء کند که تروریسم، افراطی‌گری و خشونت آن را تهدید می‌کند. به نظر من، تفاوتی میان دادگاه‌های نظامی و مدنی در بحرین وجود ندارد. تمامی دستورات از سوی کاخ پادشاهی بحرین صادر می‌شود و دادگاه‌ها باید از آن تبعیت کنند.
درحالی که پیش‌بینی می‌شد به دلیل وخامت اوضاع جسمانی شیخ عیسی قاسم، وی پس از عمل جراحی سنگینی که انجام داد دیگر تحت اقامت اجباری قرار نگیرد، اما این اتفاق نیفتاد. علت اصلی تداوم سیاست‌های خصمانه آل‌خلیفه علیه آیت‌الله قاسم چیست؟
رژیم آل‌خلیفه حضور شیخ عیسی قاسم در میان انقلابیون را خطری برای خود تلقی می‌کند، چراکه بحرینی‌ها شیخ را مرجعیت دینی خود می‌دانند و در هر شرایطی به نظر و دیدگاه وی احترام می‌گذارند. آل‌خلیفه نمی‌خواهد که ارتباط مستقیمی میان انقلابیون و شیخ قاسم برقرار باشد. درهرصورت، اقامت اجباری علیه شیخ مجددا ازسرگرفته شده است. این در حالی است که بسیاری از پزشکان اعلام کردند که با توجه به بیماری‌های بسیاری که شیخ از آن رنج می‌برد، تداوم اقامت اجباری ممکن است به قیمت جانش تمام شود. آل‌خلیفه به دنبال مرگ تدریجی وی است. این رژیم اجازه مداوای جدی شیخ عیسی را نمی‌دهد تا رهبر گرانقدر شیعیان بحرین به تدریج و براثر شدت بیماری‌های مختلف، جان خود را از دست بدهد. اما باید این مسئله را نیز اعلام کنم که مقامات آل‌خلیفه متوهم شده‌اند. ملت بحرین با چنین سیاست‌های خصمانه‌ای از انقلاب خود دست نمی‌کشد و تا زمان تحقق خواسته‌ها و مطالبات به حق خود در میدان باقی خواهد ماند.
یکی از استراتژی‌های آل‌خلیفه برای سرکوب انقلابیون، سیاست «اعتراف یا مرگ» است. لطفا درخصوص این سیاست ضد حقوق بشری توضیح دهید.
رژیم آل‌خلیفه زندانیان سیاسی در بحرین را تحت شدیدترین نوع شکنجه‌ها قرار می‌دهد. شمار زیادی از زندانیان سیاسی تحت همین شکنجه‌ها جان خود را از دست داده‌اند. هدف اصلی از انجام شکنجه‌ها این است که زندانیان به آنچه که مقامات آل‌خلیفه می‌خواهند، اعتراف کنند. آل‌خلیفه زندانیان سیاسی را وادار می‌کند که اعتراف کنند تروریست هستند و در اقدامات خشونت‌آمیز مشارکت دارند. اگر زندانیان تَن به چنین کاری ندهند، آنقدر شکنجه می‌شوند تا کشته شوند. شهروندان بحرینی امروز در مقابل 2 گزینه قرار گرفته‌اند؛ یا آنقدر شکنجه شوند که جانشان را از دست بدهند و یا آنچه را که آل‌خلیفه دربرابرشان قرار می‌دهد، امضاء کرده و به گناه ناکرده اذعان کنند. بسیاری از اعترافاتی که آل‌خلیفه از زندانیان سیاسی بحرینی گرفته، تحت شکنجه‌های بسیار شدید انجام شده است. این اعترافات برای صدور احکام اعدام و حبس‌های سنگین علیه انقلابیون، گرفته می‌شوند. این استراتژیِ آل‌خلیفه با بدیهی‌ترین قوانین بین‌المللی و حقوق بشری نیز در تضاد است.
رژیم آل‌خلیفه علاوه‌بر انقلابیون، مقدسات بحرینی‌ها را مورد هتک حرمت قرار می‌دهند. مساجد را تخریب می‌کنند، نمادهای حسینی (ع) را پایین می‌کشند و ... علت اصلی این اقدامات چیست؟
مقامات آل‌خلیفه اساسا اعتقادی به دین ندارند. دین در نزد آن‌ها کوچکترین ارزشی ندارد. شما به مسئله فلسطین و قدس اشغالی نگاه کنید. شهر قدس از لحاظ دینی و تاریخی جایگاه ویژه و محوری در میان مسلمانان دارد. اما درعین‌حال، وزیر خارجه بحرین صراحتا و به طور علنی اعلام می‌کند که فلسطین و قدس اشغالی یک مسئله فرعی است. آل‌خلیفه با هرآنچه که به دین ارتباط داشته باشد، سرِ ستیز دارد. در ایام عاشورا نظامیان این رژیم به موکب‌های حسینی (ع) یورش می‌برند. مظاهر اسلامی را مورد هتک حرمت قرار می‌دهند. بسیاری از علمای بحرینی بیش از هفت سال است که در زندان‌های آل‌خلیفه به سر می‌بَرند. مساجد تخریب می‌شوند. افزون براین، بیش از هفتاد هفته است که مقامات آل‌خلیفه از برگزاری بزرگترین نماز جمعه شیعیان بحرینی در منطقه «الدراز» ممانعت به عمل می‌آورند. این‌ها جملگی حکایت از آن دارد که دین در قاموس آل‌خلیفه هیچ معنایی ندارد. این رژیم، دوست و هم‌پیمان آمریکایی‌ها، صهیونیست‌ها و بیگانگان بوده و هیچ ارزشی برای دینِ خدا قائل نیست. اما طبیعی است که خداوند متعال در نهایت هیمنه و شوکت ظالمان را درهم خواهد شکست.
منبع: قدس
