به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، «کاطع الزوبعی» رئیس کمیساریای عالی و مستقل انتخابات عراق طی بیانیه‌ای اعلام کرده است: «با استناد به بند‌های اول و دوم ماده ۵۶ قانون اساسی و بند اول ماده ۷ قانون آن و بند ۴۵ قانون انتخابات پارلمان عراق مصوب سال ۲۰۱۳، باید انتخابات پارلمانی حداقل ۴۵ روز پیش از پایان دوره پارلمان سابق برگزار شود». وی افزود: «با استناد به بند سوم همین ماده قانونی، باید زمان برگزاری انتخابات با تصمیم هیأت دولت و با هماهنگی کمیساریای عالی و مستقل انتخابات مشخص شود و پس از موافقت و رای دادن نمایندگان پارلمانی به آن؛ رئیس جمهور باید حکم ریاستی در این‌باره صادر کند و حداقل ۹۰ روز پیش از آغاز انتخابات آن را به رسانه‌ها اعلام کند».
بر اساس این بیانیه، کمیساریای عالی و مستقل انتخابات عراق روز شنبه ۱۲ می ۲۰۱۸ (۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷) را به هیأت دولت عراق پیشنهاد کرده است. به ویژه که اغلب مقامات مسئول عراقی، مخالف به تاخیر انداختن زمان برگزاری این انتخابات هستند. این انتخابات در حالی قرار است برگزار شود که سخنانی پیرامون دخالت عربستان سعودی در آن برای روی کار آوردن مهره‌های خود در عراق شنیده می‌شود.
در همین ارتباط، گفت‌وگویی با «حبیب الطرفی» نماینده پارلمان عراق و عضو ائتلاف «المواطن» آخرین تحولات انتخابات پارلمانی عراق را مورد بررسی قرار داده است که مشروح آن از نظر می‌گذرد؛
در ابتدا درباره روند ائتلاف‌های موجود میان جریان شیعه توضیح دهید. آینده این ائتلاف‌های شیعه را در انتخابات پارلمانی آتی عراق چگونه ارزیابی می‌کنید؟
انتخابات آینده اهمیت زیادی دارد و چهره جدید عراق را در عرصه سیاسی نمایان می‌سازد. ائتلاف‌ها نیز بخشی از روند سیاسی عراق هستند.
این ائتلاف‌ها برای آینده عراق در حوزه داخلی و خارجی به ویژه ارتباط با دولت‌های جهان از جمله ایران برنامه دارند. طیف‌های سیاسی عراق در زمینه انتخابات پارلمانی دچار انقسام و چنددستگی هستند.
برخی در صدد به تعویق انداختن انتخابات هستند، اما خطر این اقدام را درک نمی‌کنند؛ زیرا این کار پیامی مبنی بر عدم شایستگی عراق برای تکمیل روند سیاسی دموکراتیک را به خارج ارسال می‌کند. علیرغم اینکه برخی ائتلاف‌ها مظلوم نمایی می‌کنند و محدود هستند، اما ائتلاف شیعیان به روی همه باز است و طیف‌های مختلفی را شامل می‌شود. ائتلاف ما یعنی ائتلاف شیعه قادر به تحقق شعارهایمان برای شهروندان عراق و کمک به ایفای نقش بیشتر مردم است.
به نظر شما کدام یک از جریان‌ها و ائتلافات شیعه، سُنی و یا کُرد در آینده سیاسی عراق نقش پررنگ تری خواهند داشت؟ چه میزان از انسجام فکری را در میان گروه‌های شیعه شاهد هستیم؟
من تصور می‌کنم که جریان‌هایی مانند ائتلاف العبادی، حکمت ملی، جریان صدر و الحشد الشعبی در آینده حضور داشته باشند. علیرغم انفتاح و سیاست در‌های باز جریان شیعه از یک سو و تعداد بالای نهاد‌ها و کرسی‌های شیعی از سوی دیگر، باز هم ائتلاف شیعیان باید گروه‌های دیگر از تفکرات مختلف را دربرگیرد و گسترده‌تر شود تا بعد‌ها بتواند با آرامش بیشتری حکومت کرده و حقوق مردم را استیفا نماید.
این موضوع توصیه مرجعیت عالی در نجف اشرف نیز بوده است. میزان آراء شیعیان در استان‌های مختلف نیز تقریبا مشخص است، اما برخی استان‌ها مانند بغداد، دیالی و ... احتمال افزایش یا کاهش رأی به شیعیان وجود دارد.
درباره ائتلافات میان گروه‌های اهل تسنن و همچنین کُرد‌ها به ویژه پس از همه پرسی جدایی اقلیم کردستان نیز توضیح دهید.
وجود یک میلیون و نیم آواره سُنی در اقلیم کردستان مایه نگرانی است؛ بدین معنا که امکان دارد این افراد به کُرد‌ها رای دهند. ۴ سال قبل دیدگاه اهل تسنن به شیعیان منفی بود و تصور می‌کردند که شیعه قصد نابودی سُنی‌ها را دارد، اما اکنون به دلیل جانفشانی‌های الحشد الشعبی در دفاع از اهل تسنن، دیدگاه‌ها نسبت به شیعیان تغییر کرده است.
اکنون فرقه گرایی و طائفه گرایی ۶ یا ۷ سال قبل وجود ندارد و غیرتی ملی میان مردم به وجود آمده است. همه در صدد تحکیم هویت ملی و عرب اعم از شیعه یا سُنی هستند. کُرد‌ها نیز مانند همه شهروندان حق قانونی دارند و البته برگزاری همه پرسی مشکلاتی را برای آن‌ها ایجاد کرده است و شاید برخی از سُنی‌ها به همین دلیل به شیعیان نزدیک شده اند.
طبق قانون اساسی گروه‌های نظامی حق شرکت در انتخابات را ندارند. با این وجود تحلیل شما از آینده فعالیت‌های الحشد الشعبی در عرصه سیاسی عراق چیست؟
الحشد الشعبی یک مجموعه رسمی و قانونی نظامی و تحت امر فرمانده کل نیرو‌های مسلح عراق است و طبق قانون نهاد‌های نظامی می‌توانند بخشی از روند انتخابات باشند، اما به عنوان رای دهنده نه به عنوان نامزد انتخاباتی.
الحشد الشعبی و فتوای آیت الله سیستانی در پیروزی عراق در برابر داعش نقش مهمی داشت و باید حقوق سیاسی الحشد الشعبی در آینده به آن اعطا شود. این در حالی است که برخی در داخل و خارج عراق در صدد کم ارزش دادن اقدامات و نقش الحشد الشعبی هستند، اما با این وجود الحشد الشعبی دارای محبوبیت میان مردم و حتی جریان‌های سیاسی است؛ بنابراین باید حق خودش را به عنوان یک نهاد نظامی دریافت کند.
آیا دولت‌های خارجی و عربی به ویژه سعودی‌ها بر برخی از گروه‌های سیاسی در عراق فشار وارد می‌کنند و به دنبال تحقق اهداف خود در عراق هستند؟
در صورتی که احزاب موجود در عرصه سیاسی انتخابات عراق محدود به یک یا دو حزب بود، امکان اعمال فشار توسط این دولت‌ها وجود داشت، اما در حال حاضر ده‌ها حزب و جریان سیاسی در عراق هست که تاثیرپذیر نیستند.
برخی از گروه‌های سُنی نیز که پیش از این از سوی کشورهای منطقه مانند سعودی ها، امارات، قطر، اردن و ترکیه حمایت می‌شدند، تجربه بدی از حمایت این کشور‌ها هنگام حمله داعش کسب کرده اند و اکنون شرایط برای این گروه‌های سُنی آشکار شده است.
البته سُنی‌ها قادر به حذف رابطه راهبردی خود با این کشور‌ها نیستند و روابط فی مابین آن‌ها عمق راهبردی دارد؛ درست مانند روابط ما با ایران که از عمق راهبردی برخوردار است، ولی عمق راهبردی ما با آن‌ها تفاوت دارد. زیرا روابط ما بر اساس جهاد است و روابط آن‌ها دروغین؛ بنابراین دیدگاه کنونی گروه‌های اهل تسنن به کشورهای منطقه مانند سابق نیست.
منبع: مهر
