به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، جایگاه یک کشور در ساختار نظام بین‌الملل، در گرو میزان تاثیرگذاری آن بر بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است به همین دلیل بازیگرانی که از مولفه‌های قدرت بیشتری برخوردارند، در قواعد بازی در عرصه بین‌المللی تاثیرگذارترند.
ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای همواره پس از انقلاب اسلامی در معرض سیاست‌های خصمانه آمریکا قرار گرفته است. این سیاست در زمان ریاست جمهوری هریک از رؤسای جمهور آمریکا در قالب استراتژی‌های مختلفی نظیر «مهار دوگانه» ایران و عراق انجام می‌گرفت و هنوز هم صورت می‌گیرد؛ ترامپ نیز همسو با همان سیاست‌های پیشین این استراتژی را در کانون سیاست‌های خاورمیانه‌ای خود قرار داده است.
قدرت منطقه‌ای ایران امروزه به اعتراف خود غربی‌ها و آمریکایی‌ها بسیار قابل تامل است. دستاورد‌های ایران در زمینه تولید و بومی‌سازی تجهیزات نظامی مخصوصا موشک‌های میان‌برد و دوربرد که همه آن‌ها در راستای سیاست بازدارندگی کشورمان در برابر تجاوز‌ها و تعدی‌های احتمالی صورت می‌گیرد، توجه و تمرکز آمریکا و متحدانش را به خود جلب کرده است.
افزایش توان دفاعی ایران در ساخت و تولید موشک‌های دوربرد نوعی دفاع پیش‌دستانه جهت مهار آمریکا، اسرائیل و متحدان آنان در منطقه است؛ همانگونه که حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی رئییس جمهورکشورمان در سخنرانی خود در سازمان ملل بیان داشت: توان نظامی ما تهدیدی برای منطقه نخواهد بود. رویکرد ایران صلح‌طلبانه است و ظلم را نمی‌پسندد؛ لذا تهدید را نیز از جانب هیچ قدرتی نمی‌پذیرد.
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس صلح و امنیت متقابل برای خود و کشور‌های منطقه، مقابله با اسرائیل و عدم شناسایی اسرائیل به عنوان یک کشور بوده است. هم اکنون اسرائیل سعی در گسترش روابط خود با کشور‌های پیرامونی خود با حربه اقتصادی دارد که بازخورد‌های خوبی هم برای این رژیم اشغالگر داشته است. این رویکرد اسرائیل تنها محدود به کشور‌های حوزه خلیج فارس نمی‌شود و این کشور تلاش دارد، روابط اقتصادی خود را در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز نیز گسترش دهد.
پوشش اقتصادی اسرائیل در کشور‌های پیرامونی به عادی سازی روابط با این کشور‌ها و گسترش روابط امنیتی با آن‌ها منجر خواهد شد که خود به خود تبعات امنیتی منفی را برای محور مقاومت و در رأس آن ایران خواهد داشت که تهدیدی جدی برای مسئله اول جهان اسلام یعنی آزادسازی فلسطین خواهد بود.
حضور آمریکا در آب‌های خلیج فارس و وجود پایگاه‌های نطامی این کشور در کشور‌های حاشیه خلیج فارس، گسترش ناتو به سوی آسیای مرکزی در شمال ایران، وجود کشور‌های متحد آمریکا در مرز‌های شرقی ایران، نیازمند آن است که توان دفاعی کشورمان در سطح مطلوب افزایش یابد. محاصره منطقه‌ای ایران از سوی غرب و متحدان آن نظیر اسرائیل، ائتلاف برخی از کشور‌ها حاشیه خلیج فارس در قالب ایران‌هراسی و بزرگ‌نمایی تحرکات ایران در منطقه خاورمیانه سبب شده است تا ایران از توان موشکی خود به عنوان اهرم بازدارندگی منطقه‌ای استفاده کند.
فعالیت‌های موشکی ایران پیش از برجام و پس از برجام و بر اساس قطعنامه ۱۹۲۹ کاملا با مندرجات برجام و راستی آزمایی آژانس مطابقت داشته است و آژانس هیچ نوع تخطی از مفاد برجام را مشاهده نکرده است. امنیتی کردن مسئله ایران از سوی آمریکا به صدور قطعنامه ۱۹۲۹ در سال ۲۰۱۰ و ممنوعیت صنایع موشکی ایران انجامید. در توافق ۲۰۱۵ لغو این محدویت‌ها از طریق پروسه زمان‌بندی شده‌ای است، در نظر گرفته شد. به طوری‌که تحریم‌های ایران در زمینه تسلیحات متعارف در یک مدت زمان پنج ساله به پایان خواهد رسید و همچنین در این مدت زمان انواع همکاری‌ها در زمینه تسلیحات اشاره شده با اطلاع و از طریق راستی‌آزمایی در شورای امنیت سازمان ملل بلامانع خواهد بود.
بر اساس توافق هسته‌ای و قطعنامه شورای امنیت تنها پیش شرط عدم محدویت فعالیت‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران عدم ساخت و تولید موشک‌های بالستیک جهت حمل کلاهک هسته‌ای است. با وجود اینکه مسئولان کشورمان بارها تاکید کرده‌اند که افزایش توان موشکی ما یک نوع قدرت بازدارندگی محسوب می‌شود؛ اما طیف گسترده موشک‌های ساخته شده توسط کشورمان دغدغه آمریکا، اسرائیل و متحدان آنان در منطقه است؛ زیرا در صورت هرگونه تهدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران صنایع هسته‌ای اسرائیل و پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه مورد هدف قرار خواهند گرفت و تاکید می‌شود که این امر تنها در صورت حمله و تهدید از سوی آمریکا، اسرائیل و متحدان آن‌ها عملی می‌شود؛ چرا که جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان به دنبال ایجاد تنش و درگیری در منطقه ندارد و نخواهد داشت.
روزنامه تایمز در خصوص توان نظامی آمریکا نیز نوشته است: «ایران در جنگ ۱۸ ساله لبنان نحوه جنگیدن در یک جنگ چریکی و نامتقارن را یاد گرفته و آموخته است که واحد‌های کوچک و مجهز به سلاح‌های سبک، اما با قابلیت تغییر مکان بالا می‌تواند یک ارتش بزرگ‌تر را شکست دهد.»
با این وجود ایران خواهان دوستی و صلح در منطقه است و همواره خواهان آن است که کشور‌های منطقه بدون کمک از نیرو‌های خارجی و به صورت دسته‌جمعی در امنیت و ثبات منطقه همکاری داشته باشند. به گفته محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، موشک‌های ایران تنها برای صلح و امنیت بوده‌اند که کاربرد آن علیه صدا و داعش مؤید صلح‌طلبی جمهوری اسلامی ایران است.
انتهای پیام/ 431
