به گزارش خبرنگار ساجد، «حسین رنجه» ۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۷ در همدان چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام چهار دی ۱۳۶۵ طی عملیات کربلای ۴ در اروندرود به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
الذین امنوا و هاجروا و جاهدوا فى سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عند الله اولئک هم الفائزون
آنان که ایمان آوردند و هجرت کردند و جهاد کردند در راه خدا با مال‌ها و جان‌هاى خود بهترین درجه را نزد خدا دارند و آنان رستگارانند. سوره توبه آیه ۱۹
با سلام بر آقا امام زمان (عج) و درود و سلام بر نایب بر حقش امام خمینى، امام عزیزى که ما را از دنیایى که غرق در گناه و معاصى بودیم نجات داد و نگذاشت که ما در دنیاى مادى و فانى غرق شویم. درود خدا بر شما ملتى که اماممان مى‌فرماید از صدر اسلام تاکنون چنین ملتى وجود نداشته است و همچون اهل کوفه نبودید که امامتان را تنها بگذارید.
اگر چه جاى وصیتى باقى نمانده است. وصیت‌ها را شهدا با خونشان با عملشان به ما آموختند اصلا ما درس چگونه بودن در این دنیا درس آزادگى درس مردانگى و چگونه زیستن در این دنیا را از مولایمان آقا اباعبدالله آموختیم. اما از آنجایى که بر ما وظیفه است چند کلمه‌اى خدمتتان عرض مى‌کنم وصیت من بر شما ملت آگاه و غیور و شهیدپرور ایران سفارش به تقوا و تهذیب نفس است فقط یک لحظه از یاد خدا غافل نشوید ما هر چه داریم از اوست.
این تقوا و عشق به الله و مولا آقا اباعبدالله بود که برادران با تجهیزات و امکانات کم در مقابل تمامى تجهیزات و سلاح‌هاى دشمن بایستند این خدا بود که ما را پیروز کرد وگرنه ما وسیله بودیم هر چه خواستید از او بخواهید در خانه او همیشه باز است چرا وقتى که مشکلى براى شما پیش مى‌آید به یاد خدا مى‌افتید؟! در تمام حالات در شادی‌ها و ناراحتی‌ها به یاد او باشید وقتى شما به یاد خدا باشید خدا هم به یاد شماست.
برادر و خواهر همیشه طورى در این دنیا زندگى کن که آمادگى براى رفتن را داشته باشى توشه براى آخرت داشته باشى که در آن دنیا در مقابل خدا در مقابل انبیاء در مقابل آقا اباعبدالله و شهدا روسیاه نباشید. هر نفسى که ما مى‌کشیم امکان برگشت آن وجود ندارد پس چرا اینقدر معصیت خدا را مى‌کنید هر وقت خواستید گناه بکنید به یاد مرگ و شب اول قبر بیفتید. پس وصیت این حقیر به شما سفارش به تقوا و تهذیب نفس است. اگر بر شما فشارى وارد شد به یاد آقا اباعبدالله و مظلومیت او در کربلا بیفتید بعد مصیبت‌هاى ما در مقابل مصیبت‌هاى کربلا هیچ مى‌شود.
آخرین مطلبم به شما امت حزب‌الله این است که امام را تنها نگذارید و از روحانیت جدا نشوید، چون اگر روحانیت نبودند الان ما از اسلام خبرى نداشتیم. در پایان از دوستان و آشنایان که این حقیر را مى‌شناختند حلالیت مى‌خواهم و مى‌خواهم که مرا به بزرگوارى خودتان ببخشید.
خداحافظ التماس دعا به امید پیروزى رزمندگان اسلام و زیارت کربلا
الحقیر حسین رنجه ۱۳۶۵/۱۰/۳
شادی روح امام و شهدا صلوات»
انتهای پیام/ 181
