به گزارش فضای مجازی دفاع پرس، شهید حاج کاظم نجفی رستگار متولد سال ۱۳۳۹ است. دوران نوجوانی‌اش با روز‌های پیروزی انقلاب مصادف شده بود. پس از پیروزی انقلاب با شروع غائله‌ی کردستان، به همراه نیرو‌های شهید چمران عازم کردستان شد و مبارزات چریکی را در آنجا فراگرفت.
او سپس در پادگان توحید به عضویت رسمی سپاه پاسداران درآمد و پس از آن کلاس‌های آموزش احکام دینی و مسائل نظامی را برای جوانان و نوجوانان در فیروزکوه برپا کرد. شهید نجفی سپس فرمانده یکی از گردان‌های تیپ رسول الله (ص) شد، که فرمانده آن احمد متوسلیان بود.
شهید رستگار پس از این مسئولیت در قالب یک مأموریت برای توانمندسازی نیرو‌های حزب‌الله، به‌عنوان فرمانده گردان عازم جنوب لبنان شد و در این دوران فرماندهی چندین عملیات را بر عهده گرفت.
پس از بازگشت از لبنان همزمان با تشکیل تیپ دوم سپاه تهران به نام «سیدالشهدا (ع)»، شهید نجفی فرمانده عملیات این تیپ شد.
این شهید در شش ماه پس از ازدواجش در روز پنجشنبه ۲۵ اسفند ماه ۱۳۶۳ هنگام اذان ظهر در شرق دجله (منطقه هور الهویزه) در حال انجام عملیات شناسایی منطقه، همراه چند نفر از فرماندهان تیپ سیدالشهدا (ع) به شهادت رسید. پیکر شهید نجفی بعد از ۱۳ سال، قطعه قطعه به وطن بازگشت.
در ادامه خاطره‌ی تأمل‌برانگیز و جالبی از این شهید بزرگوار که برگرفته از صفحه ۷۰ کتاب «انتظار» است را می‌خوانید.
«وقت ناهار رفتم پشت یه تپه و با تعجب دیدم کاظم روی خاک نشسته و لبه‌های نان رو از روی زمین برمی‌داره، تمیز می‌کنه و می‌خوره. اونقدر ناراحت شدم که به جای سلام گفتم: داداش! تو فرمانده تیپ هستی. این کار‌ها چیه؟ مگه غذا نیست؟ خودم دیدم دارن غذا پخش می‌کنند. کاظم گفت: اون غذا مال بسیجی‌هاست این نان‌ها رو مردم با زحمت از خرج زندگیشون زدند و فرستادند. درست نیست اسراف کنیم.»
