به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، فرزاد فرهادی در یادداشتی نوشت:
ارتش ترکیه و همپیمانانش از گروه موسوم به ارتش آزاد سوریه از شنبه گذشته (سی ام دی‌ماه) عملیاتی را با نام شاخه زیتون در شمال سوریه علیه کردها شروع کرده اند که این عملیات ادامه دارد و طبق آخرین اخبار افراد وابسته به ارتش آزاد سوریه بر مناطق جدیدی در اطراف عفرین مسلط شده اند.
تحولات عفرین نشان داد که کُردها از تجارب گذشته درس عبرت نگرفتند و فریب آمریکا را خوردند. جنگ تمام عیاری که از هفت سال قبل ضد سوریه آغاز شد با هدف محو نقش تاریخی و محوری این کشور در خاورمیانه انجام شد که با پایداری دمشق و کمک متحدانش ناکام ماند. در حالی که به نظر می رسد این جنگ تمام عیار آرام آرام به پایان خود نزدیک می شود اما محور آمریکایی شکست خورده سلاح خود را بر زمین نمی گذارد و به این سادگی تسلیم نمی شود و به هر حربه ای متوسل می شود.
کُردها خود را در آغوش آمریکا انداختند و از تجربه بارزانی در عراق درس نگرفتند. کُردها روی سبد آمریکا زیادی حساب کردند. آنها هنگامی که تهدیدات اردوغان شروع شد باید به دولت سوریه روی می آوردند.
بر اساس گزارش رسانه ها؛ کردها پیشنهادی از سوی روسیه برای حل مشکل داشتند و آن تحت کنترل دولت سوریه قرار گرفتن مناطق تحت سیطره آنها بود تا مسکو بتواند به آنها کمک کند اما اغواهای آمریکا و وعده های واشنگتن آنها را به سمت و سوی دیگری سوق داد و آنها دلخوش به وعده آمریکا برای سیطره بر مناطق گسترده ای در مرزهای شمالی سوریه بودند. حوادث عفرین گواه سیاست های دوگانه آمریکا است حوادث عفرین گواه سیاست های دوگانه آمریکا است که از همپیمانان خود به عنوان برگه ای برای پیشبرد منافع خود بهره می گیرد.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی احتمال داد که واشنگتن در هر لحظه حمایتش از نیروهای کُردی در سوریه را متوقف می کند و جوبایدن معاون رئیس جمهور سابق آمریکا نیز اعلام کرده است که کردها باید به شرق فرات بازگردند یا خود را در معرض از دست دادن حمایت آمریکا ببینند.
همپیمانان آمریکا بارها در مناطق مختلف دنیا نتیجه همپیمانی با آمریکا را مشاهده کرده اند اما باز قربانی خیانت ژئوپلتیک آمریکا می شوند. همپیمانان آمریکا در عراق، سوریه و افغانستان و دیگر مناطق بهای سنگینی به خاطر همپیمانی با آمریکا می پردازند. تنها راه، دوری جستن از ماجراجویی های نظامی واشنگتن است به ویژه که مداخلات آمریکایی در سالهای آتی ادامه دار خواهد بود.
اما موضوعی که در تحولات عفرین قابل توجه است درخواست کردها از ارتش سوریه برای حضور در عفرین است که اوضاع را وارد مرحله جدیدی کرد. هر چند برخی منابع کُردی اخباری که در این زمینه مخابره می شود را تماما تکذیب کرده اند اما تکذیب افرادی که در خارج از عفرین قرار دارند به نظر نمی رسد که واقعیت اوضاع را تغییر دهد. به نظر می رسد که کردها در حال حاضر با توجه به اینکه حقایق برای آنها آشکار شده است به این باور رسیده اند که باید به این موضوع یعنی موافقت با حضور ارتش سوریه برای حمایت از عفرین موافقت کنندکُردها در حال حاضر با توجه به اینکه حقایق برای آنها آشکار شده است به این باور رسیده اند که باید با حضور نیروهای ارتش سوریه برای صیانت از عفرین موافقت کنند.
آمریکایی ها همانطور که انتظار می رفت از کردها در عفرین حمایتی به عمل نیاوردند و ادعای آنها نیز این است که کردها را فقط در برابر داعش تجهیز کرده اند و اینکه عفرین منطقه مهمی از نظر آمریکا محسوب نمی شود و آنها به شرق فرات که میادین نفتی، گازی، گندم ... دارد اهتمام دارند.
واشنگتن کردها را در عفرین در برابر حمله ترکیه و گروه موسوم به ارتش آزاد سوریه تنها گذاشت و روسها نیز نیروهای خود را عفرین خارج کردند و به شکل تلویحی با این حمله موافقت کردند و این پس از مخالفت کردها با استقرار یگانهای ارتش سوریه در منطقه عفرین بود.
به نظر می رسد که کردها به پیشنهاد سابق درباره استقرار ارتش سوریه در عفرین بازگشته اند تا مانع از عملیات نظامی ارتش ترکیه در عفرین شوند به ویژه که رهبران آنکارا اعلام کرده اند که ارتش آنها به رویارویی با ارتش سوریه و روسها و آمریکایی ها نخواهد پرداخت و اینکه بهانه ترکیه مبنی تشکیل منطقه کُردی در مرزهایش با ورود ارتش سوریه به منطقه از بین می رود.
با ورود ارتش سوریه به عفرین، ترکیه خود را در برابر عمل انجام شده می بیند کما اینکه در حلب با این موضوع کنار آمد و چه بسا درباره ادلب نیز صادق باشد. البته ترکیه مایل به حضور معارضان سوری وابسته به خود در مناطق مرزی است تا در قدم بعدی آنها را به راهکار سیاسی فراگیر در سوریه وارد کند.
حضور ارتش سوریه در عفرین برای کردها و مشارکت آنها در روند سیاسی سوریه نیز موثر است و آنها را وارد این عرصه می کند و زمینه را برای حضور در نشست سوچی فراهم می کند.
اگر از بُعد دیگری نیز به موضوع بنگریم متوجه می شویم که سناریو آزاد سازی حلب درباره ادلب نیز در حال تکرار شدن استاگر از بُعد دیگری نیز به موضوع بنگریم متوجه می شویم که سناریو آزاد سازی حلب درباره ادلب نیز در حال تکرار شدن است. هنگام آزادسازی حلب، جبهه النصره اعلام کرد که عقب نشینی گروههای وابسته به ترکیه از جبهه های حلب به جرابلس و الباب در چارچوب عملیات سپرفرات سبب تضعیف جبهه ها و پیشروی ارتش سوریه و تسلط نیروهای دولت سوریه بر حلب شد. هم اکنون نیز به نظر می رسد که هیئت تحریر الشام شکست در حومه ادلب را این گونه توجیه می کند که عقب نشینی افراد وابسته به ترکیه و ورود آنها به جبهه های جنگ در عفرین عامل پیشروی های ارتش سوریه و متحدانش است. اما ارتش سوریه و متحدانش تصمیم به بازپس گیری ادلب را گرفته اند و جبهه النصره و همپیمانانش نمی تواند مانعی برای آزادسازی ادلب باشند و از نظر نظامی نیز نبرد ادلب به مراتب آسانتر از نبرد آزادسازی حلب خواهد بود فقط موضوع به منافع ترکیه مربوط می شود.
به هر حال درخواست کردها از دمشق برای دخالت به منظور حمایت از عفرین نقطه عطف مهمی در جنگ سوریه است و این درخواست به مثابه صرف نظر کردن از خواسته های کردها برای منطقه خودمختار در شمال سوریه هم می تواند، باشد.
«عثمان الشیخ عیسی» رئیس شورای اجرایی عفرین به النهار گفت: «درخواستی که از دمشق شده است تفاوتی با درخواست هایی که کردها از سازمان های بین المللی و جامه جهانی برای حمایت عفرین کرده اند، نیست. عفرین بخشی از سوریه است و آنچه ترکیه انجام می دهد تعدی به حاکمیت سوریه است. دولت سوریه باید با تمام توان در برابر تعدی ترکیه ایستادگی کند»
«حسن حسن» کارشناس امور سوریه نیز بیان کرد: «ترکیه از سیطره دولت سوریه بر عفرین استقبال می کند به ویژه که اگر پایانی بر پ ک ک در آنجا باشد. اگر اینگونه باشد بازنده اصلی معارضان سوری هستند زیرا موضع دولت سوریه در ادلب و عفرین از سوی ترکیه تقویت می شود».
به هر حال قدر مسلم آن است که کردها در سوریه هرگاه تحت فشار قرار می گیرند صحبت از حضور دولت سوریه و حمایت از حاکمیت سوریه می کنند اما هرگاه که آمریکا به آنها پیشنهادی می دهد ورق برمی‌گردد. کردها هنوز به جمع بندی در این باره نرسیده اند و به نظر می رسد که عوامل آمریکایی نیروهای سوریه دموکراتیک و حمایت مردمی کُردی مخالف هر گونه توافق میان دمشق و نمایندگان عفرین هستند.
منبع: مهر
