به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، سیدمسعود علوی در یادداشتی نوشت:
وزیر خارجه آمریکا گفته است: «کمیته مشترک آمریکا و اروپا برای اصلاح برجام، کار خود را آغاز کرده است.»
پیش از این مقامات اروپایی به ویژه خانم موگرینی تظاهر به پایبندی به برجام می‌کردند، اما ظاهراً چراغ خاموش، دست در دست آمریکایی‌ها به دنبال دستکاری در متن برجام هستند و برای تغییر آن کمیته مشترک تشکیل داده اند.
بازی پلیس بد و پلیس خوب پایان یافته است و آن‌ها می‌روند تا دوباره با یک صف بندی جدید، اشتهای سیری ناپذیر خود برای کسب امتیازات بیشتر از ایران را به نمایش بگذارند.
وزارت خارجه و رئیس جمهور کشورمان باید برای وصله پینه کردن برجام در نظر و عمل توسط غرب، فکری کنند. آن‌ها که به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکردند، حالا فهرست جدیدی از مطالبات نامشروع خود را، هم در حوزه هسته ای، هم در حوزه قدرت دفاعی ایران و نیز در محدود کردن قدرت منطقه‌ای ما روی میز گذاشته اند، بدون اینکه سخنی از «داده» خود در برابر «ستانده» برجامی بگویند.
اینکه در «برجام» یک نهاد نیرومند مثل آژانس را با شدیدترین کنترل‌های کمی و کیفی بر سر نظارت بر حسن انجام تعهدات ایران بگذارند و هیچ نهاد نظارتی همسنگ این نهاد یا تضمینی برای انجام تعهدات طرف مقابل در گفتگو‌های هسته‌ای تدبیر نشود، از شگفتی‌های کارکرد دولت تدبیر و امید در عرصه دیپلماسی خارجی و بستن پیمان با دولت‌هایی است که قرار بود آن پیمان مثل آفتاب تابان باشد و مهر معجزه قرن بر این توافق بخورد!
پیش از این هم وزیر خارجه فرانسه گفته بود: «با ایران در خصوص مسئله موشک‌های بالستیک و مسائل منطقه‌ای مذاکره‌ای داشته ایم و تمایل داریم در مورد نفوذ مخرب نظامی ایران در منطقه و حمایت مالی آن‌ها از یمن و حزب الله مذاکره کنیم.»
فرانسوی‌ها قرار بود نقش پلیس خوب را بازی کنند. حال که این مزخرفات از زبان وزیر خارجه فرانسه شنیده می‌شود، می‌توان وخامت اوضاع و همچنین تصویر زشت‌تر پلیس بد را بیشتر ارزیابی کرد. اینکه در گفتگوی تلویزیونی روحانی رئیس جمهور حرفی از برجام به میان نیامد و اینکه رسانه‌های دولتی و نیز اصلاح طلبان در دوسالگی برجام حرفی به میان نیاوردند، معلوم می‌شود که آن‌ها هم به دستاورد تقریباً هیچ و خسارت محض این پیمان قلابی که مشحون از نقض عهد است، پی برده اند.
کشور را نباید معطل برجام کرد. دیپلماسی خارجی ما هم باید راهی برای بازگشت از کژراهه اعتماد به غرب پیدا کند. نگاه دولت به اقتصاد کشور باید تکیه بر درون و ظرفیت‌های عظیم و پایان ناپذیر مادی و معنوی داخل باشد. تنها گزینه روی میز ما اقتصاد مقاومتی است. دولت با این گزینه چه می‌کند؟
اینکه هنوز در وزارت خارجه ما روی اختلاف اروپا و آمریکا در برجام حساب باز کنند یک خوش خیالی است. همین چند روز پیش بود که وزاری خارجه انگلیس و آمریکا و فرانسه اعلام کردند ما در تحریم‌ها کنار آمریکا هستیم. پس اینکه عباس عراقچی معاون وزیر خارجه ما بگوید؛ «امروز میزان اختلاف آمریکا و اروپا بی سابقه است»، چه محلی از اعراب دارد؟! آقای عراقچی از کدام اختلاف بین اروپا و آمریکا یاد می‌کند؟ پیچ و مهره سایست خارجی را نمی‌توان بر اساس خیال یا آرزو تنظیم کرد. اختلاف اروپا و آمریکا اگر هم وجود داشته باشد مربوط به روابط تجاری آنهاست. آن‌ها هیچ اختلافی با هم در فشار به ایران ندارند.
پذیرش سند موسوم به «اف. آی. تی. اف» و به تبع آن پذیرش کنوانسیون پالرمو، انداختن کشور در چاه ویل زیاده خواهی‌های غرب است. تا موقعی که غرب به تعهدات خود در برجام عمل نکرده است، هیچ گفتگو و مذاکره یا پذیرش هر سند یا کنوانسیونی که ایران را به دام تعهدات جدید بکشاند، نه معقول است و نه مشروع. این رویکرد، «تدبیر» درستی نیست، «امید»ی هم به آن نخواهد بود. تا دیر نشده مقامات مسئول در دیپلماسی خارجی در باره اظهارات وزیر خارجه آمریکا و وزرای خارجه انگلیس و فرانسه و آلمان به ویژه اظهارات گستاخانه وزیر خارجه فرانسه، حرف آخر را بزنند و آن‌ها را در رسیدن به اهداف شومی که به بهانه برجام در سر دارند، ناامید کنند.
منبع: روزنامه رسالت
