به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس از مشهد، محفل انس رزمندگان تخریب تیپ 21 امام رضا علیه السلام، پنجشنبه 20 شهریور ماه همزمان با نماز مغرب و عشاء در جامعه الحسین رزمندگان اسلام، واقع در بلوار مصلی، به یاد شهید امیر نظری جانشین فرمانده تخریب تیپ 21 امام رضا علیه السلام برگزار می شود.
امیر نظری ناظر منش جانشین فرمانده واحد تخریب تیپ 21امام رضا(ع) درسال 1343 در مشهد به دنیا آمد. چون ایام مصادف با ذی الحجه و عید غدیر بود نامش را امیر نهادند.
در محافل سوگواری سالار شهیدان پا به پای پدر شرکت میکرد. از کودکی روحی کنجکاو داشت. به مسجد و نماز علاقه نشان میداد و مکبر مسجد محلشان بود. همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی، با حضور در راهپیماییها و صحنههای مردمی، خشم و نفرت خویش را از نظام جبار ابراز میداشت.
با پیروزی انقلاب اسلامی تحولی عظیم در شخصیت او پدید آمد.
پس از شروع جنگ تحمیلی، با اینکه در سال سوم دبیرستان مشغول به تحصیل بود، برای اعزام به جبهه بی تاب شد. در سال شصت با طی دوره آموزش تخریب به عضویت این گروه درآمد، به دلیل شایستگیهایی که از خود نشان داد در مدتی کوتاه به عنوان مسئول گروه معبرزن به آموزش نیروها میپرداخت. به دفعات در مناطق عملیاتی غرب و جنوب حضور داشت و حضور فعالش در عملیات والفجر مقدماتی، کربلای یک و دو، والفجر هشت، کربلای چهار و پنج خود گویای این مطلب است.
امیر نظری عاشق دلسوختهای بود که از کار و تلاش خالصانه در هر مسئولیتی سرباز نمیزد. مصداق بارز شیران روز و زاهدان شب بود. به نیروهای زیردست، عشق میورزید و همیشه با رفتارش، الگو برای سایرین قرار میگرفت. در عین حال دلی سرشار از عشق به معبود داشت. زمانی که در عملیات کربلای چهار، چند تن از دوستان صمیمیاش به شهادت رسیدند، تاب ماندن نیافت. با این که فرمانده گردان تخریب اصرار به حضور ایشان جهت انسجام و آموزش نیروها داشت، اما دل دریایش طالب قلهای بود که او را به افق نزدیک کند. در حالی که قائم مقام تخریب تیپ 21 امام رضا(ع) بود، با گذراندن دوره ویژه غواصی به گردان یاسین ملحق شد.
مردانی استوار و رها شده که پیوسته خط شکن بودند و رهگشا. شب وصال از راه رسید. ندایی آسمانی از عرش او را میخواند. امیر نظری به عنوان نخستین خط شکن با عبور از تونل و اصابت گلوله به سرش، حماسه ماندگاری از خود باقی نهاد. پیکر غرق در خونش به بیمارستان منتقل و چندین روز در حالت بیهوشی بود. اما او که میقاتش شلمچه بود، سر بر پیمان ازلی نهاد و در اول اسفند هزار و سیصد و شصت و پنج به صف ملائک پیوست. مزار مطهرش در بهشت رضای مشهد مقدس یادآور شجاعت مردی است دوست داشتنی که اخلاصش زبانزد عموم است.
