به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «محمدعلی بابازاده» پنج آذر ۱۳۴۲ در میبد چشم به جهان گشود. وی که برای نبرد با متجاوزان بعثی در جبهه حق علیه باطل حضور یافته بود، ۲۸ بهمن ۱۳۶۰ در شوش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
همانا ما از سوی خدا آمده‌ایم و بازگشت ما به سوی اوست.
درود بی‌پایان بر حضرت مهدی (عج)، درود بی‌پایان بر نایبش امام خمینی و درود بر تمام شهیدان که با خون خود اسلام را زنده کردند و بر تمامی رزمندگان که در جبهه مشغول جنگیدن با کفار و در پشت جبهه مشغول مبارزه با منافقین می‌باشند و در آخر سلام بر پدر، مادر، برادر و خواهرانم، وصیت‌نامه خود را شروع می‌کنم:
ما همه رفتنی هستیم و چه بهتر رفتنمان در راه خدا باشد. ما مرد جنگیم این یکی از سخنان رهبر عالی‌قدرمان است.
پدر و مادر! هم اکنون که وصیت‌نامه را به دست شما می‌دهند من به آرزوی خود رسیده‌ام. من هم اکنون بسیار خوشحالم که دارم به جنگ می‌روم گر چه نتوانستم در مدت زندگی خود خدمتی به اسلام کنم، اما امیدوارم که خونم را در راه اسلام، انقلاب و امام فدا شود.
پدر و مادر شما امانت داری بودید که توانستید مانند بعضی از پدران و مادران امانت خود را به صاحب اصلیش بدهید، پدر و مادر و خواهرانم و برادرم هم اکنون که من به آرزوی خود رسیده‌ام از شما تقاضا می‌کنم که گریه و زاری نکنید که روح من ناراحت خواهد شد. از شما تقاضا می‌کنم یا در جبهه علیه کفار و یا در پشت جبهه و شهر‌ها بر علیه منافقان بجنگید، و هر چه شما کردید، برای اسلام و امام خمینی و انقلاب بود.
والسلام
به امید پیروزی حق بر باطل
فرزندتان محمدعلی بابازاده»
انتهای پیام/ 181
