به گزارش دفاع پرس از شیراز، آیت‌الله «عبدالرحیم ربانی شیرازی»، فقیه شیعه، مبارز سیاسی علیه رژیم پهلوی و از حامیان امام خمینی (ره) در سال ۱۳۰۱ هجری شمسی، برابر با سوم شعبان سال ۱۳۴۰ هجری قمری در شیراز متولد شد. پدرش «محمدهادی» و مادرش «معصومه» نام داشت. دوران کودکی و نوجوانی را در این شهر گذراند. وی که تحت تاثیر خانواده و دوستان مذهبی، یگانه راه نجات ایران را تقویت روحانیت و احیای فکر اسلامی به خصوص مذهب شیعه می‌دانست و با وجود بدبینی مردم به روحانیت، طلبگی را انتخاب کرد.
«عبدالرحیم ربانی شیرازی» تحصیلات خود را در مکتب آغاز کرد و هم‌زمان به کسب و کار همراه با پدر می‌پرداخت. در ۱۲ سالگی به فراگیری علوم اسلامی روی آورد. صبح‌ها به مدرسه آقاباباخان می‌رفت و پس از آن در بازار وکیل کار می‌کرد.
در سال ۱۳۲۷ هجری شمسی به قم مهاجرت کرد و در جلسه درس آیت‌الله بروجردی حاضر شد. وی در آغاز در مدرسه حجتیه قم ساکن شد تا این‌که ازدواج کرد و از طریق خرید و فروش کتاب و معامله، هزینه زندگی خود را تأمین می‌کرد. وی مورد توجه آیت‌الله بروجردی قرار گرفت و به عنوان نماینده وی به شهرهای مختلف سفر کرد.
آیت‌الله ربانی، با حضور در درس «سید حسین بروجردی» و مراجع ثلاث، به درجه اجتهاد رسید و از شیخ «محمدکاظم شیرازی»، «سید عبدالله بلادی» و «آقا بزرگ تهرانی» اجازه روایت دریافت کرد.
از این عام ربانی کتاب‌ها و آثاری در دست است که برخی از آن‌ها تألیف و برخی دیگر تصحیح کتاب‌ها و تعلیقه بر کتاب‌های مهم شیعی است.
فعالیت‌های پیش از انقلاب آیت‌الله ربانی شیرازی:
وی در سال ۱۳۲۸ در «سروستان» شیراز که مرکز بهائیت شرق استان فارس به شمار می‌رفت، حکم قتل «حبیب نجار» رهبر فرقه بهائیت را صادر کرده و او کشته شد. در پی این اقدام، ربانی دستگیر و روانه زندان شد و سپس با وساطت «آیت‌الله بهاءالدین محلاتی» و آیت‌الله «سید نورالدین حسینی شیرازی» آزاد شد و به قم بازگشت.
در سال ۱۳۳۰ نیز در منطقه «فریدن» اصفهان حکم قتل «ابوالقاسم کیخائی» رهبر فرقه بهاییت اصفهان را اعلام کرده و او نیز کشته شد. این اقدامات سبب تضعیف بهائیت در آن منطقه شد.
حزب برادران:
آیت‌الله «نورالدین حسینی شیرازی» برای مقابله با تجاوزات انگلیس و روسیه در داخل ایران حزبی را تأسیس کرده بود که «برادران» نام داشت. این حزب محل تجمع کسانی بود که دغدغه مبارزه با جریانات ضداسلامی و ضدملی داشتند. آیت‌الله ربانی با شناخت از آیت‌الله حسینی شیرازی و ماهیت آن حزب، به عضویت آن درآمد و رسماً مبارزات خود را آغاز کرد.
تأسیس انجمن سرّی ۱۱نفره:
آیت‌الله ربانی در سال ۱۳۴۳ به دلیل مخالفت با تبعید امام خمینی (ره) دستگیر شد و به زندان افتاد. پس از آزادی دست به کار بازسازی تشکیلات و سازماندهی طلاب و روحانیون انقلابی شد.
وی در اوایل دهه چهل به همراه آیت‌الله «سیدعلی خامنه‌ای»، مرحوم آیت‌الله «هاشمی رفسنجانی»، شهید آیت‌الله «علی قدوسی»، آیت‌الله «محمدتقی مصباح یزدی» و... اقدام به راه‌اندازی و سازماندهی تشکیلاتی سری می‌کند و برای چند دوره نیز خود ریاست آن را برعهده داشت و اساس‌نامه آن را تنظیم کرد.
چندی بعد و در پی دستگیری شماری از مبارزین حوزه علمیه قم و بازرسی از منزل آنان، ساواک به اساس‌نامه شش صفحه‌ای این جمعیت دست یافت که این واقعه منجر به دستگیری آیت‌الله ربانی و اعضای دیگر جمعیت شد.
طرح مرجعیت امام خمینی (ره):
آیت‌الله ربانی شیرازی از کسانی بود که پس از درگذشت آیت‌الله العظمی بروجردی، مرجعیت امام خمینی را پیشنهاد داد و همواره بر این باور بود که شرط اصلی رویارویی با دشمن، داشتن تشکیلات منسجمی است که رهبری آن را فردی بر عهده داشته باشد که مورد تأیید علما باشد و از بینش سیاسی صحیح و منطبق بر اسلام و نیز از حس دشمن‌شناسی و موقعیّت‌شناسی کامل برخوردار باشد و در این راه شجاعت و شهامت داشته باشد.
آیت‌الله ربانی، از سال ۱۳۴۹ هجری شمسی، هم‌زمان با مطرح شدن مبحث حکومت اسلامی در سخنان امام خمینی، در صدد کادرسازی و سازماندهی روحانیون انقلابی و فرستادن آن‌ها به نقاط مختلف کشور برآمد.
همکاری با گروه «ابوذر»:
یکی از گروه‌هایی که پیش از انقلاب مستقیماً با آیت‌الله ربانی ارتباط داشت، گروه «ابوذر» بود. پایگاه مرکزی این گروه در «نهاوند» بود و اعضای آن با راهنمایی آیت‌الله ربّانی شیرازی به مبارزه با رژیم می‌پرداختند.
افراد اصلی این گروه در قم، در حین خلع سلاح مأمور شهربانی دستگیر شدند و هر شش نفر آنان اعدام شدند. ساواک با دستگیری این گروه، خانه آیت‌الله ربانی در قم را محاصره و به آن هجوم برد. ساواک این عالم ربانی را دستگیر و شکنجه کرد، اما نتوانست علیه وی مدرک مناسبی به‌دست آورد. آیت‌الله ربانی به زندان قصر منتقل شد و سه سال و یک ماه در حبس بود.
آیت‌الله ربانی شیرازی اقدام به برپایی نماز صبح در زندان کرد که تا آن هنگام ممنوع بود. این امر باعث عصبانیت مأموران زندان شد و باعث شد تا وی و گروهی دیگر مورد شکنجه قرار بگیرند.
این عالم ربانی ۱۲ بار دستگیر و روانه زندان شد و بیست روز قبل از ورود امام و با اوج گرفتن نهضت از زندان آزاد شد.
فعالیت‌های بعد از انقلاب:
با پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت سیاسی آیت‌الله ربانی شیرازی ادامه یافت. وی به سفارش امام خمینی برای حل مشکلات و جنگ‌های داخلی در مناطق کردستان و آذربایجان، به آن مناطق سفر کرد و اندکی بعد برای حلّ و فصل غائله فارس به آن‌جا رفت.
وی پس از انقلاب در مجلس خبرگان قانون اساسی حضور داشت و به عنوان یکی از فقهای شورای نگهبان نیز منصوب شد. این عالم والامقام از اعضای فعال جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود. پس از انقلاب چند بار مورد سوء قصد سازمان مجاهدین قرار گرفت که البته آسیبی ندید.
وفات:
شهید خدمت آیت‌الله «عبدالرحیم ربانی شیرازی» در تاریخ ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۶۰ در حین عزیمت به جلسه شورای نگهبان، بر اثر تصادف در جاده «دلیجان» درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
