یک سال گذشت و پدرت رفت که رفت

گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: یک سال دیگر طی شد. امسال خیلی‌ها هفت‌سین‌شان را عاشقانه پهن می‌کنند، با شهادت‌طلبی، شهامت، شجاعت، شرافت، شور نینوا، امسال رنگ سفره عید برخی‌ها رنگ شهدا خواهد بود. نمی‌دانم سالی که در پیش داریم چند مدافع حرم و مدافع وطن را برای حفظ امنیت مردم ایران و اسلام تقدیم خواهیم کرد. نمی‌دانم چند نفر در هنگام تحویل سال آرزوی شهادت می‌کنند. نمی‌دانم چند تن از افرادی که امسال به شهادت رسیدند، در هنگام تحویل سال گذشته دعایشان امنیت کشور بود و با شهدا هم‌پیمان شدند، اما به خوبی می‌دانم حال شهدا امسال احسن الحال است.

سال که تحویل می‌شود غم دوری و از دست دادن شهدا هم تازه می‌شود و جای خالی‌شان بزرگ و بزرگ‌تر. عید سال ۹۶ نخستین نوروزی است که برخی شهدای مدافع حرم و امنیت در کنار خانواده‌هایشان حضور ندارند. خانواده آن‌ها نیز همانند خانواده شهدای دفاع مقدس سال نو را در کنار مزار شهیدشان تحویل می‌کنند. چیدن سفره هفت سین برای خانواده‌هایی که اولین بهارشان را بدون حضور عزیزانشان می‌گذرانند، سخت‌تر است. یک سفره می‌اندازند که صد‌ها حرف ریز و درشت و اشک‌های دلتنگی در آن نهفته است. وای بر ساعاتی که در آستانه سال نو، سایه پدر بر سر فرزندان خانواده نباشد. آن وقت «سین»‌های سفره هم بی‌رمق می‌شوند.

وقتی کودکان شهید دور مزار پدر می‌دوند و شادی می‌کنند، آتشی در دل مادر به پا می‌شود، اما آن‌ها ایمان دارند که همسرشان در این لحظه در کنارشان ایستاده و به شادی فرزندانش لبخند می‌زند. بغض گلوی مادر را می‌فشارد و از میان صفحات قرآن پولی بیرون می‌کشد و به عنوان عیدی به بچه‌هایش می‌دهد و می‌گویند: «بابا برایتان عیدی فرستاده است.» دیگر اشک امان صحبت نمی‌دهد. تنها مرهم زخم دل این خانواده‌ها قیام عزیزانشان برای بانوی صبر و اسوه است و این مرهم توانی به زانو‌های سستشان می‌دهد.

این امر بر هیچ کس پوشیده نیست که شرایط شهادت به عنوان مدافع حرم بسیار متفاوت از شرایط شهادت در دوران دفاع مقدس است. خیلی ایمان و عشق به اهل‌بیت (ع) می‌خواهد که خانواده‌ات را رها کنی و در غربت به جنگ دشمنان خدا بروی.

برخی دیگر از مردم سال جدید را در کنار مزار شهدای گمنام تحویل می‌کنند. شهدایی که معلوم نیست روزی که می‌خواستند به جبهه اعزام شوند، با مادر خود چگونه خداحافظی کردند و رفتند. حالا بعد از سال‌ها به میهن برگشتند، اما خبری از مادری نیست که بخواهد لحظه سال در کنار او باشند. لحظه تحویل سال در کنار قبور شهدا حال و هوای دیگری دارد و غوغایی به پاست.

نگاه‌های مادران شهدا بر قاب عکس‌های بالای مزار لرزه بر اندام هر بیننده‌ای می‌اندازد. با دست‌های چروکیده دست بر روی مزار که می‌کشد، اشک‌ها جاری می‌شود. برخی آرام از کنارشان می‌گذرند و می‌گویند «شهدا شرمنده‌ایم» یا خطاب به مادر شهید می‌گویند: «مادر ما را هم دعا کنید.»

خیلی‌ها امسال سبک بال در کنار مزار شهدا سال را تحویل کردند و با شهدا هم پیمان شدند.

انتهای پیام/ ۱۳۱