«احمد شاکری» نویسنده و منتقد ادبی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، با اشاره به مسئله «شعارگویی» در ادبیات دفاع مقدس، اظهار داشت: شعارگویی در ادبیات دفاع مقدس که این قدر در بوق و کرنا می‌شود به نظرم تعبیری نیست که از گفتمان انقلاب بیرون آمده باشد، بلکه این گفته از پایگاه و جبهه ادبیات شبه‌روشنفکری برای تضعیف ادبیات انقلاب اسلامی در آمده است.
وی اذعان کرد: البته این بدین معنا نیست که ما در دهه 60 در بحث ادبیات خطاهایی نداشته‌ایم؛ خطا داشته‌ایم و به آن اغراق می‌کنیم. اما این تعبیرسازی‌ها مثل ادبیات تبلیغی، ادبیات دولتی، ادبیات سفارشی، ادبیات تاریخ مصرف‌دار همگی تعابیر موازی است که می‌خواهد یک چیز را بگویید که یکی از آن‌ها ادبیات شعاری است.
این نویسنده و منتقد ادبی با طرح اینکه شعاری بودن یعنی چه، و آیا شعاری بودن وصف فُرم است یا وصف موضوع و فکر، گفت: آیا فکر شعاری می‌شود یا روایت. نکته این است که «شعار» وصف روایت است، نه وصف ایدئولوژی. آن تلقی غلطی که در نویسندگان ما ایجاد شد و در دهه 70 و 80 خواستند از شعارزدگی فاصله بگیرند این نیست که با حفظ آرمان‌ها و ایدئولوژی سعی کرده باشند آن را باورپذیر کنند، بلکه طیفی به وجود آمد که اساساً زیر ارزش‌ها و ایدئولوژی‌ها زدند. و به سمت نصفی‌گرایی رفتند. چرا؟ چون وقتی ایدئولوژی در میان باشد، باید و نباید است. وقتی ایدئولوژی باشد قطعیت است.
شاکری افزود: وقتی جریان شبه‌روشنفکری زیر ایدئولوژی می‌زند و می‌گوید شعار ندهید، یعنی به ما می‌گوید تابع هیچ ایدئولوژی نباشید، بلکه تابع نصفی‌گرایی باشید چون چیز مطلقی وجود ندارد. وقتی قطعیت و ایدئولوژی باشد کسی که در جبهه باطل است فرد باطلی است و کسی که در جبهه حق باشد، حق است. این را از بیانات حضرت امام خمینی (ره) گرفته‌ایم که فرمودند: «جنگ ما جنگ نور و ظلمت است، جنگ اسلام و کفر است» کسی که در جبهه کفر است، شهید نمی‌شود.
انتهای پیام/ 121
