«خیرالله تقیانی‌پور» هنرمند تئاتر کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، با اشاره به خلأهای موجود در فعالیت‌های هنری مرتبط با جریان دفاع مقدس اظهار داشت: مهمترین خلأ موجود در جریان دفاع مقدس انتقال بدون واسطه مفاهیم است.
وی با اشاره به 2 تجربه حضور خود در راهیان نور گفت: وقتی یک زائر در مسیر راهیان نور مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس قرار می‌گیرد، یک راوی این مفاهیم را برای او بیان می‌کند. این راوی کسی است که خودش در آن اتفاق نقشی نداشته و از منابع و اسناد این اتفاق را باز روایت می‌کند.
این هنرمند تئاتر کشورمان خاطرنشان کرد: در تمام موزه‌های جنگ دنیا کسی روایتگر نیست، بلکه هر شیء مستندی که وجود دارد در معرض دید قرار می‌گیرد. اگر یک تانک و ماشین از آن دوران وجود دارد، مخاطب را بیشتر از حرف‌های یک روایتگر جذب می‌کند.
تقیانی‌پور با تاکید بر اهمیت نشان دادن تصاویر و فیلم‌های مستند دفاع مقدس تصریح کرد: در موزه‌های جنگ دنیا تصاویر ناب جنگ را نشان می‌دهند. نامه‌ها و اسناد مرتبط با دفاع مقدس نیز خیلی بیشتر از چندین سخنرانی می‌تواند تاثیرگذار باشد.
وی تصریح کرد: ما در سفر به منطقه عملیاتی تنگه مرصاد در غرب کشور با یک نامه روبرو شدیم که متعلق به یک فرد خارجی بود. همان نامه بیشتر از سخنرانی‌های صورت گرفته برای ما تاثیرگذاری داشت. انتقال مفاهیم به صورت بی واسطه تاثیر بیشتری دارد تا اینکه کسی بخواهد سخنرانی انجام دهد. برخی از رزمندگان حاضر در وقایع وقتی روایت‌های راویان را می‌شنوند، بخشی از آن‌ها تکذیب می‌کنند.
این هنرمند تئاتر کشورمان گفت: اگر مخاطب راهیان نور به مسئله دفاع مقدس راغب باشد، خودش متوجه چگونگی، مشکلات و سختی‌های شب عملیات می‌شود و به توضیح روایتگر نیازی ندارد. بخاطر همین روایت‌های ناقص، جوانان نسل دوم و سوم انقلاب اسلامی روایت‌های واسطه‌ای را کمتر می‌پذیرند و مشتاق روایت‌های بدون واسطه هستند.
تقیانی‌پور عنوان کرد: یک تئاتر برابر 70 منبر می‌تواند تاثیرگذار باشد، چرا؟ چون در تئاتر یک درام اتفاق می‌افتد که 70 منبر باید سعی کنند تا آن درام را ایجاد کنند. نسل جوان از صحبت و سخنرانی فراری است؛ چون مداوم برای او صحبت می‌شود. اگر کسی به مناطق عملیاتی می‌آید، دیگر لازم به صحبت مستقیم ندارد و خودش باید دریافت کند.
وی افزود: اگر سعی کنیم بیشترین اتفاقات تاریخی دفاع مقدس را دراماتیزه کنیم، اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. این بحث با حضور گروه‌های نمایشی در این مناطق خیلی بیشتر می‌تواند موفق باشد. بعد از جنگ جهانی دوم لهستان بخشی از اتفاقات جنگ کشور خود را به وسیله نمایش خیابانی به مردمش منتقل کرد.
این هنرمند تئاتر کشورمان گفت: فلسفه راهیان نور این است که نسل‌ها بدون واسطه مفاهیم را دریافت کنند و به این ارزش‌ها پایبند باشند. وقتی کسی در این مناطق به روایتگری می‌پردازد، فضا را به سمت کلاس‌های آمادگی و دفاعی مدارس نزدیک می‌کند که به نظرم کار درستی نیست و باید واسطه‌ها حذف شوند.
انتهای پیام/ 121
