به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، هنوز هم کشتار فلسطینی‌های بی‌دفاع در تظاهرات «بازگشت» توسط اسرائیلی‌ها ادامه دارد؛ آوارگان خسته‌ای که 70 سال است رویای زندگی در موطن اشغالی خود را دارند. اکنون بیش از پنج هفته است که شهید می‌دهند و عزم آن دارند تا روز استقلال رژیم صهیونیستی (اشغال فلسطین) که 14 می (24 اردیبهشت) است با اعتراضات مسالمت‌آمیزخود ادامه دهند. شرایط اسف‌بار زندگی در نوار غزه سبب شده است تا هزاران فلسطینی با نصب چادرهایی در نزدیک دیوار حایل (سیم خاردار) در نوار غزه، خواستار بازگشت به موطن اجدادی خود شوند.
تظاهرات مسالمت‌آمیز فلسطینی‌ها با شلیک مستقیم سربازان اسرائیلی به مردم بی‌‌دفاعی که هیچ سلاحی جز زخم غربت و نابرادری اغلب سران عرب نداشتند، مواجه شد. برخورد سربازان اسرائیلی همیشه این‌گونه بوده است؛ زیرا نیازی نیست در هیچ محکمه‌ای پاسخگو باشند. تانک‌ها و سربازان تک تیرانداز تاکنون بیش از 30 تن را به شهادت رسانده‌اند.
به گزارش وزیر بهداشت دولت خودگردان فلسطین، بیشتر کشته‌شدگان از ناحیه سر و یا قسمت‌های بالای بدن مورد اصابت گلوله تک‌تیر‌اندازان قرار گرفته بودند و به شهادت رسیدند. ایمن عوده سیاستمدار و وکیل عرب اسرائیلی نوشت: «در فستیوال آزادی و استقلال یهودیان جهان، ساکنین بزرگ‌ترین زندان جهان (فلسطین)، زنان، مردان و کودکان غزه تقاضای آزادی دارند که با قساوت و بی‌تفاوتی روبرو شده اند، اسرائیلی‌ها برای تظاهرکنندگان هیچ حقی قائل نیستند و تظاهرات غیر خشونت‌آمیزآنان با شلیک سربازان مسلح اسرائیلی که تردیدی ندارند که این افراد غیر مسلح هستند، پاسخ داده می‌شود.»
اسف‌انگیزتر از وضعیت کنونی فلسطینی‌ها، سکوت رسانههای جمعی جامعه جهانی و خصوصا جهان عرب است. کشورهای عربی که خود را قیم برادران عرب خود در جهان می‌دانند، بیشترین تلاش خود را برای پوشش خبری سفرهای ولیعهد فاسد عربستان به کشورهای غربی کرده‌اند. در طی هفته گذشته نیز این رسانه‌ها سر فصل اخبار خود را به حمله آمریکا و متحدانش به سوریه اختصاص داده بودند. توطئه حمله آمریکا به سوریه به بهانه ساختگی استفاده از سلاح شیمیایی بی‌تردید بدون کمک و سیاهه‌نمایی همین رسانههای غیر متعهد عملی نمی‌شد.
باعث شرمساری است که حتی یهودیان آمریکایی به عمل صهیونیست‌های اسرائیلی در کشتار این مردم اعتراض کردند؛ اما برادران عرب با این فجایع مشکلی نداشتند. در همین راستا در 9 آوریل 2018 (20 فروردین) 40 جوان آمریکایی یهودی وارد دفتر سناتور چاک شومر شدند که از این تعداد هفت تن از آنان به دلیل بستن 90 دقیقه دفتر این سناتور آمریکایی دستگیر شدند. این جوانان یهودی خواستار محکومیت اسرائیل از سوی این سناتور جمهوری‌خواه به دلیل کشتار تظاهرکنندگان بی‌دفاع فلسطینی توسط تک تیراندازان اسرائیلی در نوار غزه شدند. سناتور شومر مدعی رهبری پیشرو در جامعه یهودیان آمریکاست، به همین دلیل سکوت او در برابر کشتار فلسطینی‌های بی‌دفاع نا امیدکننده است. آل سعود که خود را رهبر جهان اسلام می‌داند در رسانههای جمعی خود تنها 2 درصد از کل اخبار خود را به بحران غزه اختصاص داده است، گویا صدای دلارهای بن سلمان وجدان این رسانه‌ها را در نطفه خفه کرده است.
نکته قابل تامل آن است که تلاش‌های گروههای حامی حقوق بشر که در نشریات تمامی کشورهای جهان و خصوصا نشریات غربی جایگاهی ویژه دارند، در انعکاس اخبار این کشتار، مورد بی‌مهری تمامی رسانه‌ها و نه فقط رسانههای غربی قرار گرفته‌اند. یکی از گروههای پیشرو حقوق بشری یهودی به نام بتسلم (BTselem)، کمپینی را بر پا کرده است و از سربازان اسرائیلی خواسته است تا از این قتل‌عام غیر قانونی ممانعت کنند. این گروه بیان کرده‌اند که استفاده از سلاح علیه افراد غیر مسلحی که خطری برای کسی ندارند غیر قانونی است. توجه این گروه بشردوست به اقدامات غیرقانونی و شلیک گلوله از مسافت دور (300 متری) به غیر نظامیانی است که اعتراض مسالمت‌آمیز علیه اسرائیل آن سوی سیم‌های خادردار که نوار غزه از اسرائیل جدا کرده است، دارند.
لیبرمن وزیر دفاع اسرائیل در همین خصوص گفته است که ما نمی‌توانیم قوانین بازی را که به روشنی بیان کرده‌ایم و مایل نیستیم آن‌ها را عوض کنیم نادیده بگیریم و هرکس که سعی کند به سیم‌های خاردار نزدیک شود زندگی‌اش را به خطر انداخته است. این گروه بیان کرده‌اند که چنین سیاستی مغایر با قوانین بین‌المللی است و قوانین بین‌المللی استفاده از زور و سلاح های کشنده را محدود به حملات فوری و خطرناک کرده است که تنها در هنگام فقدان وجود هیچ جایگزینی امکان پذیر است.
در هر صورت نمی‌توان مسئولیت صدور این دستورات غیرقانونی و تبعات مرگبار ناشی از آن را تنها بر عهده سیاستگذاران، نخست‌وزیر اسرائیل، وزیر دفاع و رئیس ستاد ارتش اسرائیل دانست که حمله‌ی جنایتکارانه را هدایت می‌کنند، سکوت جهان و خصوصا کشورهای عربی مشوق تاثیرگذاری برای استمرار این کشتار بوده است. اعتراضات مسالمت‌آمیز فلسطینی‌ها در نوار غزه و شهادت هر روزه این معترضان گواه روشنی بر ادعاهای پوچ و تو خالی کشورهای عرب تحت‌سلطه غرب و خصوصا آمریکاست که با سکوت خود بر جنایات اسرائیل صحه می‌گذارند.
چگونه می‌توان ادعای مسلمانی داشت و این نسل‌کشی آشکار مسلمانان را حتی در رسانه‌ها انعکاس نداد؟ چگونه می‌توان ادعای رهبری بر جهان اسلام را داشت و نسبت به فجایع نوار غزه بی‌تفاوت بود؟ اسلامی که دغدغه آن ساختن شهرک توریستی «نئون» باشد که در آن اثری از قوانین اسلامی نباشد تا بتواند توریست‌های غربی را پذیرا باشد، بی‌تردید نمی‌تواند شهادت مردم مظلوم فلسطین را در رسانههای خود انعکاس دهد.
انتهای پیام/ 431
