به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس آئین رونمایی از کتاب" آن بیست و سه نفر" نوشته احمد یوسف زاده با حضور حبیب احمدزاده، مرتضی سرهنگی و جمعی از نویسندگان حوزه دفاع مقدس عصر روزگذشته در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
سرهنگی در این مراسم با اشاره به استفاده رسانهای عراق از اسارت 23 نوجوان در خاک این کشور گفت: اردیبهشت سال 61 زمانی که این نوجوانان اسیر شدند خبری در ایران منعکس نشد و من چون در آن هنگام روزنامه نگار بودم خبر اسارت آنها را از رسانه های خارجی متوجه شدم. در این اخبار گفته میشد که عراقیها 23 نوجوان را از میان اسرا انتخاب کرده و روی آنها تبلیغات رسانهای انجام میدهند. عراقیها تأکید داشتند که ایران نیرو ندارد و از مدارس به جبههها سرباز اعزام میکند.
خاطرم هست که در یکی از این روزنامهها عکسی از یک نظامی عراقی که صورت یکی از همین اسرای نوجوان را به روی دوربین گرفته بود نشان میداد که با این تیتر "بعضیهاشان بچهاند" منتشر شده بود. استفاده رسانهای از این نوجوانان در خاطرات برخی از اسرای عراقی نیز در ایران ثبت شده است.
وی ادامه داد: پس از اسارت ادبیاتی به جا میماند که از آن با عنوان ادبیات بازداشتگاهی یا اردوگاهی یاد میشود این نوع ادبیات در کشورهای مختلف مانند آلمان و روسیه نیز وجود دارد و در ایران هم به آن توجه شده است.ادبیات اسارتگاهی گونه شناخته شدهای در ادبیات دفاع مقدس است که تاکنون 300 عنوان در این قالب به چاپ رسیده که همه این آثار سه شاخصه مشترک ایمان، امید و محبت دارند.علاوه براین حدود شش میلیون نامه نیز بین اسرای ایرانی و خارنوادههایشان رد وبدل شده است که در آنها میتوان عناصر مختلفی پیدا کرد که یکی از آنها امید است.
سرهنگی افزود: ادبیات جنگ ادبیات امید است و به همین دلیل به راحتی ترجمه میشود. انسانی ترین گونه ادبیات جنگ ادبیات اسارت است. در این نوع آثار ما بارها شاهد امیدواری اسرا هستیم زمانی که آنها خود در اسرت و رنج زندگی میکردند اما همواره به آینده امیدوار بودند.
وی در ادامه به کمک کشورهای مختلف به صدام در جنگ هشت ساله اشاره کرد و یادآور شد: تا زمانی که صدام سقوط کرد من با افسران عراقی مختلفی سروکار داشتم و مرتبا به اسارتگاههای آنها میرفتم. جغرافیای ایران تقریبا 4 برابر و جمعیت ما سه برابر عراق است صدام با کشوری میجنگید که هفت برابر بزرگتر از او بود او این خلأ را با حضور سی و چند کشور پر کرد به همین خاطر ما در دوره جنگ هشت ساله از 19 کشور جهان اسیر داشتیم. اما رفتارمان کاملا با عراقیها متفاوت بود. ما به عراقیها همان غذایی را میدادیم که سربازان ایرانی میخوردند و حتی در کمیسیون نگهداری از اسرای عراقی قانونی برای ملاقات این اسرا با خانوادههایشان وضع کردیم.
سرهنگی ادامه داد: در خلال جنگ تحمیلی اتفاقات مهم و بزرگی مانند فتح خرمشهر رخ داد. یکی از همین اتفاقات بزرگ اسیر شدن این 23 نفر است عراقیها میخواستند با جدا کردن سربازان جوانتر و انجام تبلیغات رسانهای بر روی آنها زهر آزادی خرمشهر را بگیرند چرا که فتح خرمشهر صدای شکستن ستون فقرات صدام را درآورد.
وی افزود:به اسارت درآوردن 23 نوجوان یکی از اتفاقات نادر جنگ بود عراقیها این نوجوانان را انتخاب کردند و ترتیب ملاقات آنها را با صدام دادند صدام در این دیدار به آنها وعده های مختلف داد اما بچهها با وجود سن کم متوجه شدند که وعده های او توطئه آزادی است به همین خاطر تصمیم میگیرند آزاد نشوند 9 سال در سلولها باقی بمانند تا آبروی ایران حفظ شود.
سرهنگی به کارآمدی ادبیات اردوگاهی در سالهای اخیر برای زندگی امروز اشاره کرد و گفت: ادبیات اردوگاهی ادبیاتی است که به راحتی یک نوع زندگی را به ما یاد میدهد زندگی که در آن نه به حداقل ها که با هیچ بتوانیم ادامه دهیم. این نوع آثار فن زنده بودن را به ما یاد میدهند. بسیاری از درسهای این خاطرات امروز به درد ما میخورد.
وی با اشاره به انتشار خاطرات اسرای عراقی در ایران گفت: اسرای عراقی در ایران بیش از 60 اثر از خاطراتشان را نوشتند که به نوعی عذرخواهی ملی بود چرا که سابقه ندارد یک اسیر جنگی خاطراتش را در کشور مقابل بنویسد و چاپ کند.
انتهای پیام/
