به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، محمد کاظم مزینانی نویسنده، ضمن اشاره به سالگرد در گذشت مرحوم فیروز زنوزی جلالی و همچنین پنجمین سالگرد درگذشت مرحوم امیرحسین فردی، اظهار داشت: جالب است که هر دو این بزرگواران در پنج اردیبهشت ماه به رحمت خدا رفتند و در زمان حیاتشان نیز ارتباط و همکاری خوب و صمیمانه‌ای با یکدیگر داشته‌اند.
وی در ادامه با تاکید بر این که جنبه های ادبی مرحوم امیرحسین فردی بر همه مشخص است؛ گفت: آثار ایشان از سوی مخاطبان ادبیات و همچنین منتقدان مورد تحسین و بررسی قرار گرفته است و توانایی مرحوم فردی در داستان نویسی به ویژه در حوزه انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست.
مزینانی خاطرنشان کرد: وجه بارز مرحوم فردی این بوده که ایشان قدرت سازماندهی خوبی داشتند. نیروهایی که در اختیار ایشان بودند از مسجد جواد الائمه تا کیهان بچه ها و حوزه هنری، کادر خوبی بودند و با اتکا بر همین نیروها و سازماندهی صحیح، توانستند جشنواره داستان انقلاب را راه اندازی کنند. البته بعد از درگذشت مرحوم فردی، جشنواره‌هایی مانند داستان انقلاب هم دچار افت شد.
به گفته این نویسنده، فقدان مرحوم فردی و کنار رفتن برخی نیروهای کارآمد، باعث به وجود آمدن برخی ضعف ها در برگزاری جشنواره داستان انقلاب بوده است.
وی گفت: فردی سعه صدر عجیبی داشت و من از کیهان بچه‌ها با ایشان آشنا بودم. ایشان چراغ راهی بودند که متاسفانه خاموش شدند وخلاء نبود چنین شخصیت هایی در این دوران احساس می‌شود.
این نویسنده همچنین با بیان این که فیروز زنوزی جلالی هم در ادبیات ایران، به ویژه ادبیات دفاع مقدس، بسیار موثر بود؛ عنوان کرد: زنوزی جلالی توانست نگرانی‌های خود را در رابطه با جامعه ایران در رمان‌هایش بازتاب دهد. ایشان کلاس‌های داستان نویسی برگزار می کرد و در آن کلاس‌ها نگاه نقادانه و بسیار ضریفی به جریان ادبیات بعد از انقلاب داشت.
مزینانی افزود: برای ایشان تفاوتی بین نویسندگان حزب اللهی و یا دیگر تفکرات در نقدهای ادبی وجود نداشت و تمام آثار را بدون در نظر گرفتن خط فکری نویسنده، از یک زاویه نگاه بررسی و نقد می‌کرد. زنوزی به جهت خلق ادبی، در سن و سال خوبی بود و معتقدم می‌توانست یکی از بهترین آثارش را در سال‌های پایانی عمر به نگارش در آورد و البته تلاش هایی در این زمینه داشت؛ اما عجل به ایشان مهلت نداد.
منبع: فارس
