حافظ اگر انقلابی بود شبه‌روشنفکران بایکوت‌اش می‌کردند/ امیرحسین فردی التزام مضاعف به ادبیات متعهد داشت
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، مراسم یادبود مرحوم فیروز زنوزی‌جلالی و امیرحسین فردی نویسندگان انقلاب و دفاع مقدس با عنوان «راوی دریا» با حضور محسن مومنی‌شریف، یوسفعلی میرشکاک، مرضیه تجار، علیرضا قزوه و محمدعلی گودینی در حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این مراسم «راضیه تجار» از دغدغه‌های فیروز زنوزی‌جلالی و فعالیت‌های این نویسنده در حوزه داستان کوتاه و دفاع مقدس گفت.
«فرزاد زنوزی‌جلالی» فرزند فیروز زنوزی‌جلالی اظهار داشت: پدرم معتقد بود طوری زندگی کند که کسی را اذیت نکند و همیشه به دنبال حق بود و بخاطر همین موضوع خیلی‌ها از ایشان ناراحت می‌شدند.
وی گفت: پدر من خیلی به امیرالمومنین (ع) ارادت داشت و پس از همه حرف‌هایشان یک «یاعلی» می‌گفت. ایشان برای کتاب‌هایشان بارها ترجمه فارسی قرآن را مطالعه می‌کرد و به کتاب‌هایش زندگی می‌کرد و خیلی سخت گیرانه کتاب‌هایش را چاپ می‌کرد.
«خسرو آقایاری» نویسنده ادبیات در این مراسم اظهار داشت: امیرحسین فردی را از روزهای ابتدایی تشکیل حوزه هنری می‌شناختم. فردی که شخصیت فکور و عمیقی داشت. امیرحسین فردی بجا صحبت می‌کردند؛ ایشان با اینکه همیشه در اماکن مختلف فرهنگی و هنری حضور داشت اما عموماً ساکت بودند و گاهی متوجه می‌شد حقی در خطر است، اظهار نظر می‌کردند. این ویژگی ایشان من را مجذوب کرده بود.
وی در ادامه گفت: زنوزی‌جلالی نیز چهره‌ای آرام و متواضع بود. ایشان یک سرو گردن از ابراز نظر درباره چالش‌های مرسوم سیاسی بالاتر بود. وی هرگز خود را دستخوش امواج سیاسی نمی‌کرد.
این نویسنده تاکید کرد: زنوزی‌جلالی در بحث دفاع از حق به شدت برافروخته می‌شد. کتاب‌های ایشان را وقتی خسته می‌شوم مطالعه می‌کنم چرا که کتاب‌هایشان کارکرد بالینی دارند.
«یوسفعلی میرشکاک» شاعر کشورمان در ادامه این مراسم با بیان اینکه داستان مرگ همیشه ساحت توجه انسان شیعی بوده است، اظهار داشت: جسم اگر به شیوه مسلمانان دفن نشود مردار است و دوستی ما نیز در عالم بخاطر قرب ارواح است.
وی با طرح این سوال که چرا برخی نویسندگان بزرگتر از آثارشان هستند، گفت: التزام بیش از اندازه به اخلاق، انقلاب و بقیه شعون پس از ۱۳۵۷ علت بزرگی امیرحسین فردی در آثارش بود.
این منتقد ادبی گفت: در عالم هنر اگر منیت در اثر مداخله کند، نَفس قلم را می‌گیرد. در عالم نویسندگی در ده سال اخیر موفقیت‌مان بیشتر از سه دهه گذشته است. چون ممیزی نویسندگان در آن ایام زیاد بود در حالی که امروز یک شاعر با نوشتن رمان «برادرم انگلستان» کار ارزشمندی در حوزه ادبیات ارائه می‌کند.
میرشکاک تصریح کرد: من با امیرحسن فردی بخاطر مواضع مشکل داشتم. مواضع ما یک جور بود اما می‌خواستیم 2 جور بنویسیم. امیرحسین فردی مواضع را به نثر خود منتقل می‌کرد و همین مسئله برای او مشکل پیش می‌آورد.
وی عنوان کرد: امیرحسین فردی التزام مضاعف به ادبیات متعهد داشت در حالی که من نمی‌توانستم ده صفحه چنین بنویسم. من فیروز زنوزی‌جلالی را از نشریه فردوسی و پیش از انقلاب اسلامی می‌شناختم و خیلی به او تأکید می‌کردم خاطرات شخصی‌اش را بنویسد.
این شاعر انقلاب اسلامی بیان کرد: اگر انقلاب ما در اقتصاد کاری از پیش نبرد اما به جد می‌گویم انقلاب هویت تازه‌ای در ادبیات ایجاد کرد. این در شرایطی بود که اگر حافظ شیرازی نیز انقلابی بود، شبه‌روشنفکران بایکوت‌اش می‌کردند و می‌گفتند شعر او به درد نمی‌خورد.
«مصطفی جمشیدی» نویسنده ادبیات انقلاب در ادامه این مراسم گفت: فیروز زنوزی‌جلالی همانند نویسندگان متعهد بر جایگاه خود ایستاد و با غیرت ذاتی، مهربانی و عصبیت در کارهایش مقابل ادبیات ابتذال ایستاد. من جوانمردی را در زنوزی‌جلالی دیدم. او آنچه در توان داشت برای اعتلای تعهد به ادبیات انقلاب اسلامی به کار بست.
این نویسنده افزود: ما نیز باید شجاعانه به سمت تکریم مولفان و نویسندگان انقلاب اسلامی برویم. نقد آثار این عزیزان به گونه‌ای تکریم آن‌ها خواهد بود.
«داوود امیریان» نویسنده و طنز پرداز ادبیات انقلاب اسلامی در این مراسم گفت: فیروز زنوزی‌جلالی در لباس نیروی دریایی خیلی خوشتیپ بود. من ماجرای مقاومت خرمشهر را دوست داشتم و من خیلی علاقه‌مند بودم درباره آن بشنوم اتفاقا فیروز زنوزی‌جلالی در مقاومت خرمشهر حضور داشته بود و برای من تعریف می‌کرد که چگونه در دریا بدون سنگر با دشمن مبارزه کرده بودند.
«محسن مومنی‌شریف» رئیس حوزه هنری در ادامه این مراسم اظهار داشت: امیدواری زنوزی‌جلالی به ادبیات زیاد بود به همین خاطر ایشان به دنبال کارهای سخت می‌رفت.
وی گفت: زنوزی‌جلالی مملو از حرف‌های زیاد و جدیدی در ادبیات بود. جرأت و شجاعت برای کارهای سخت از جمله ویژگی‌های زنوزی‌جلالی بود. او کار را جدی تا آخر ادامه می‌داد. همسر ایشان نیز در موفقیت‌های‌شان خیلی نقش داشتند. نویسندگانی که در کارشان موفق بوده‌اند همسرهایشان در این موفقیت نقش و تاثیرگذار بودند.
رئیس حوزه هنری با اشاره به بایکوت ادبیات انقلاب اسلامی از سوی شبه‌روشنفکران گفت: همان طور که آقای میرشکاک گفتند، اگر حافظ انقلابی بود جریان شبه‌روشنفکری او را بایکوت می‌کردند.
مومنی شریف بیان کرد: عالم غیب هم جزئی از ادبیات رئالیسم است که باید به آن توجه کنیم. پرداختن به ادبیات متعلق به عالم غیب اتفاقی است که در فضای ادبیات کم است. ما باید به ادبیات رئالیسم برسیم و در این زمینه نیازمند به کار جدی هستیم. بحث مرگ اندیشی موضوعی بود که زنوزی‌جلالی توانایی ورود به آن را داشت اما فرصت پرداختن دقیق به آن را پیدا نکرد.
انتهای پیام/ 121
