ایست‌های بازرسی‌؛ اهرم رژیم صهیونیستی برای کنترل کرانه باختری

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، در کرانه باختری اقداماتی از سوی صهیونیست‌ها صورت گرفته که این اقدامات خود به خود موجب کاهش شعله انتفاضه می‌شوند. این به دلیل اهمیت کرانه باختری برای صهیونیستهاست؛ چرا که کرانه باختری بر تمام سرزمین‌های اشغالی از سال 1948، اشراف دارد و از یکسو هم به اردن متصل است که محل حضور چند میلیون فلسطینی است؛ لذا طبیعی است که صهیونیست‌ها نسبت به آن حساس باشند.

یکی از موانعی که در بر سر راه خیزش‌های مردمی و عمومی در کرانه باختری وجود دارد، جادههایی است که صهیونیست‌ها با نگاه به شهرک‌های صهیونیستی و بدون در نظر گرفتن موقعیت فلسطینی ها ایجاد کرده‌اند. علاوه بر این جاده‌ها ایست‌های بازرسی ایجاد شده توسط صهیونیست‌ها در تمام کرانه باختری وضعیت ویژه‌ای را برای فلسطینی ها ایجاد کرده‌اند که در اینجا به موقعیت جاده های اختصاصی و ایستها بازرسی خواهیم پرداخت.

مقصود از جاده‌های اختصاصی، مجموعه‌ای از خیابانها، بزرگراهها و آزادراه هایی است که برای ایجاد ارتباط بین شهرک های صهیونیست نشین کرانه باختری با یکدیگر و اتصال کلیه این شهرک‌ ها به سرزمین‌های اشغالی سال 1948 ایجاد شده‌اند. براساس آمار موجود طول این جاده‌ها حدود 800 کیلومتر است. به این میزان باید 33 کیلومتر مسیرهای اختصاصی پادگان‌های نظامی رژیم صهیونیستی و 990 کیلومتر مناطق بسته نظامی را اضافه کرد.

این جاده‌ها مخصوص صهیونیست‌ها هستند و در حال توسعه‌اند. برخی از این جاده ها در ابتدا برای استفاده عمومی به وجود آمده اند اما به مرور زمان به مسیرهای اختصاصی برای صهیونیست‌ها تبدیل شده‌اند.

انواع جاده های اختصاصی

این جاده ها سه نوع هستند:

اول، بزرگراه هایی که از شمال به جنوب و شرق به غرب به وجود آمده‌اند و مناطق یهودی نشین و شهرک‌های آنها را به سرزمینهای اشغالی سال 1948 متصل می کنند.

دوم، جاده‌های داخلی که بین شهرک های یهودی نشین داخل کرانه باختری به وجود آمده‌اند.

سوم، جاده های نظامی که جاده هایی هستند که مخصوص ارتباط پادگانها و پایگاه های نظامی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری هستند. این جاده ها بین پادگانها و مناطق بسته نظامی و بعضا شهرک ها وجود دارند.

کارکرد جاده‌های اختصاصی

اشغال زمین

نخستین کار ویژه این جاده‌های اختصاصی اشغال زمینهای فلسطینیان است. تمامی این جاده ها بر روی زمینهای فلسطینیان ساخته شده اند و صاحبان این زمین ها را از حقشان محروم کردهاند. غیر از زمینی که به این جاده ها اختصاص داده شده، در حاشیه و اطراف این جاده ها فضایی نیز به عنوان محیط امن اشغال شده است.

این جاده ها با گذشتن از میان قطعات زمینهای فلسطینیان که بیشتر آنها کشاورزی بوده اند موجب از بین رفتن بخش زیادی از زمین های فلسطینیان شده‌اند و در بسیاری موارد دیگر تمام آن قطعه زمین تقسیم شده از صاحب آن گرفته شده یا دیگر کاربردی برایش نداشته است.

یکی از کارکردهای این جاده‌ها، ممانعت از رسیدن فلسطینیان به زمینهایی است که اطراف این جاده ها قرار دارند. یعنی نه تنها زمین های فلسطینیان برای ساخت جاده ها غصب شده، بلکه مانع رسیدن فلسطینیان به زمین‌هایی می شود که اطراف این زمینها قرار دارند.

براساس آمار صهیونیست، آنها در جریان ایجاد این جاده‌ها از زمان انتفاضه دوم در سال 2000 تاکنون بیش از یک میلیون و 700 هزار اصله درخت زیتون را از بین برده‌اند. این آمار مربوط به درختان زیتون است و باید آمار سایر درختان و محصولات کشاورزی و شبکه آبرسانی را به آن اضافه کرد.

براساس داده‌هایی که سازمان یهودی «بتسیلم» در سایت خود منتشر کرده، موانعی که صهیونیست‌ها در کرانه باختری ایجاد کرده‌اند، کرانه باختری را به شش بخش جغرافیایی مجزا تقسیم کرده است: شمال، مرکز، جنوب، دره اردن و شمال بحر المیت، مناطق دیوار حائل و قدس شرقی.

جاده های اختصاصی فلسطینیان را مجبور کرده که از مسیرهای داخلی در شهرها استفاده کنند. در نقاطی که مسیرهای داخلی فلسطینیان به این جاده‌های اختصاصی می رسد، ایست بازرسی و ورودی‌هایی با درهای آهنی تعبیه شده که مانع حرکت فلسطینیان می شود.

صهیونیست‌ها در مقاطع مختلف با ایجاد ایست بازرسی که بیشتر در تقاطع جادههای اختصاصی با جاده های محلی فلسطینیان قرار دارد و نزدیک شهرک های یهودی، مانع رفت و آمد فلسطینیان شده، برای عبور کسانی که مجوز کرانه باختری (کارت مخصوص آبی رنگ که فقط به اهالی کرانه و با شرایط سنی داده می شود) نیز مانع ایجاد می‌کنند.

اقسام ایست بازرسی

ایست بازرسی ها سه نوع اند:

اول، ایست‌های بازرسی داخل کرانه باختری که در مسیر جاده‌های اخصاصی و ورودی شهرک‌های صهیونیستی و نزدیک پادگانها و مناطق نظامی وجود دارند.

دوم، ایست‌های بازرسی خط سبز که مخصوص ورود و خروج به کرانه باختری از کرانه باختری هستند. این ایست بازرسی‌ها همانند ورودی مرز عمل میکنند.

سوم، ایست‌های بازرسی موقت که به صورت موقتی در مناسبت های مختلف در هر جایی که بخواهند ایجاد می کنند و مدت برپایی آنها نیز نامعلوم است. بعضی از این ایست بازرسی های موقت سالها برپا بوده اند.

بر اساس آماری که در پایان سال 2016 منتشر شد تعداد ایست بازرسی های کرانه باختری بیش از 800 مورد بوده است.

ایست‌های بازرسی رژیم صهیونیستی یکی از بزرگترین مشکلات فلسطینیان در کرانه باختری است. این ایست بازرسی‌ها علاوه بر اینکه نقاط مختلف فلسطینی را از هم جدا کرده، ساعت‌ها معطلی را برای فلسطینی ایجاد می کنند. بعضی موارد یک کارگر به دلیل معطلی در چندین ایست بازرسی، یک روز کاری را از دست می دهد. در برخی مناطق، دانش آموزان فلسطینی برای رسیدن به مدارس خود باید از بیش از 10 ایست بازرسی عبور کنند.

در بسیاری موارد کالاها و وسایلی فلسطینیان در جریان بازرسی از بین می رود. چرا که صهیونیست‌ها در ایست‌های بازرسی نسبت به فلسیطینی بسیار سخت گیرند و به آنها اجازه جابه جایی بسیاری از کالاها را نمی‌دهند.

جمع بندی

جاده ها و ایست های بازرسی همانند دیوار حائل هم نقاط دسترسی فلسطینیان را کاهش داده‌اند و تماس بسیار کمی بین فلسطینیان و صهیونیست‌ها وجود دارد. علاوه بر این جاده‌های اختصاصی و ایست بازرسی ها باعث تقسیم مناطق فلسطینی به جزیره‌های از هم جدا کرده اند. این امر، همبستگی فلسطینیان را کاهش داده است. مهمتر از همه اینها گرفتن قدرت جابه جایی و مانور از فلسطینیان است. فلسطینیان به دلیل اینکه در جزایر بسته محاصره شده‌اند امکان جابه جایی کمی دارند و این امر در کاهش آتش انتفاضه بسیار تأثیر گذار بوده است. در حقیقت فلسطینی ها در جزیره‌هایی بسته محاصره شده‌اند که امکان اقدام از آنها گرفته شده است.

منبع: تسنیم