شکست رژیم صهیونیستی برای کسب کرسی شورای امنیت؛ پیامدها و تهدیدات

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، اسما دشتکیان در یادداشتی نوشت: رویترز در خبری اعلام کرد که رژیم صهیونیستی روز جمعه (14 اردیبهشت‌ماه) به دلیل پایین بودن شانسِ پیروزی‌اش، از عرصه رقابت با کشورهای آلمان و بلژیک برای کسب یک کرسی در شورای امنیت سازمان ملل انصراف داد.[1]

مجمع عمومی سازمان ملل متحد متشکل از نمایندگان ۱۹۳ کشور عضو قرار است ماه آینده میلادی جهت تعیین پنج عضو جدید شورای امنیت برای دوره 2 ساله‌ای که از یکم ژانویه ۲۰۱۹ آغاز می‌شود، مراسم رأی گیری برگزار کند. بر همین اساس، قرار بود رژیم صهیونیستی با دو کشور آلمان و بلژیک برای کسب یک کرسی از مجموع دو کرسی اختصاص یافته به گروه کشورهای اروپای غربی رقابت کند. رسانه‌ها و مقامات کشورهای عربی چون عراق و تشکیلات خودگردان فلسطین در موضع گیری‌هایی انصراف رژیم صهیونیستی از نامزدی برای کسب کرسی غیردائم شورای امنیت سازمان ملل را یک پیروزی علیه صهیونیست‌ها دانستند.

رژیم صهیونیستی برای رسیدن به کرسی شورای امنیت، تلاش و طرح‌های وسیعی در 2 سال گذشته دنبال کرده است. در این نوشتار برخی تلاش‌ها و پیامدهای این شکست را برای رژیم صهیونیستی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کمیته ششم شورای امنیت، مقدمه سازی موفق برای کرسی شورای امنیت

یکی از تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای رسیدن به با اهمیت‌ترین کرسی سازمان ملل در خرداد 95 به نتیجه رسیده بود. ۲۵ خرداد ۹۵ دانی دانون نماینده رژیم صهیونیستی به‌عنوان رئیس کمیته حقوقی سازمان ملل که به کمیته ششم مشهور است، برگزیده شد. اتفاقی که با واکنش بسیاری از کشورها و دیگر جنبش‌های اسلامی همراه بود. ریاست حقوقی کمیته ششم حقوقی سازمان ملل به‌صورت گردشی از مناطق جغرافیایی تقسیم‌بندی شده انتخاب می‌شود. در این دوره ریاست باید از سوی نامزدهای کشورهای اروپای غربی انتخاب می‌شد. کشورهای اروپای غربی برای انتخاب نامزد مورد نظر خود ابتدا در درون گروه کشورهای اروپای غربی با یک رای گیری، رژیم صهیونیستی را به لیست کشورهای اروپای غربی افزودند و سپس این رژیم را به‌عنوان تنها نامزد این گروه برای ریاست کمیته ششم معرفی کردند.

تصمیم کشورهای اروپای غربی نشان‌دهنده اقدامی برنامه‌ریزی شده و هدفمند به‌منظور نشاندن رژیم اشغالگر قدس بر کرسی یکی از کمیته‌های اصلی سازمان ملل است. با آنکه رژیم صهیونیستی بدون رقیب از سوی گروه کشورهای اروپای غربی به‌عنوان نامزد معرفی شده بود، اما با اصرار برخی کشورهای اسلامی، رای گیری برای انتخاب ریاست کمیته ششم انجام شد. رژیم صهیونیستی با ۱۰۹ رای از ۱۹۳ رای توانست برای نخستین بار ریاست یک کمیته اصلی در سازمان ملل را در اختیار بگیرد. در جلسه رای گیری سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه عرب، سوریه و جمهوری اسلامی ایران در مخالفت با نامزدی رژیم صهیونیستی سخنرانی کردند.[2] با آنکه رای گیری به‌صورت مخفی انجام شد اما روزنامه القدس العربی چاپ لندن فاش کرد که دست‌کم چهار کشور عربی به ریاست رژیم صهیونیستی رای مثبت داده‌اند.[3]

رسیدن رژیم صهیونیستی به ریاست کمیته ششم و همراهی برخی کشورهای عربی در کنار کشورهای غربی در رای گیری به سود تل‌آویو، صهیونیست‌ها را بیش از پیش امیدوار کرد تا تلاش‌هایشان را برای رسیدن به کرسی شورای امنیت ادامه دهند.

تلاش ناکام رژیم صهیونیستی و طرح دوری گلد برای جلب آرای کشورهای آفریقایی

یکی از موضوعات مورد توجه رژیم صهیونیستی بالاخص طی دهه گذشته حضور فعال‌تر در مجامع بین‌المللی به‌منظور کسب مشروعیت حقوقی و اجتماعی است. یکی از تلاش‌های صورت گرفته، نزدیک شدن به کشورهای آفریقایی به منظور استفاده از رای آنان برای کسب کرسی های بین‌المللی مانند شورای امنیت سازمان ملل است.

رژیم صهیونیستی پس از بهبود روابط با آفریقایی‌ها توانست قطعنامه تصویب شده علیه این رژیم و نژادپرست نامیدن آن را در اقدامی کم‌نظیر با کمک رأی آفریقایی‌ها در سال ۱۹۹۱ ملغی کند. بن گوریون یکی از نخست وزیران مطرح این رژیم همواره بر این نکته تاکید کرده بود، کشورهای آفریقایی در سطح جهان غنی و قدرتمند نیستند، ولی آراء آن‌ها در محافل و سازمان‌های بین‌المللی از نظر ارزش برابر با دیگر دولت‌هاست.

روزنامه الشرق الاوسط پس از پایان سفر نتانیاهو به آفریقا (در تیر ماه 95) به نقل از یکی از منابع سیاسی رژیم صهیونیستی مدعی شد دوری گلد مدیرکل وزارت خارجه رژیم صهیونیستی طرحی را آماده کرده و به تصویب نتانیاهو هم رسیده است. نتانیاهو در سفر به آفریقا طرح دوری گلد را با هفت رهبر آفریقایی مطرح کرده است. این سفر در چارچوب طرح گسترده‌ای که تل‌آویو به‌تازگی برای تقویت روابط با قاره سیاه تصویب کرده است، انجام شد. نتانیاهو قبل از آغاز سفر به آفریقا هدف سفرش را گسترش «دامنه همکاری دوجانبه» اعلام کرد و گفت: «این سفر بخشی از تلاش‌های صورت گرفته برای بازگشت گسترده به آفریقا است و ساز و کاری که اکنون آغاز خواهیم کرد، در سال‌های آینده گسترش خواهد یافت.[4]»

نتانیاهو به‌عنوان اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی پس از اسحاق رابین و بعد از گذشت ۲۵ سال است که به این قاره سفر می‌کند. طبق این طرح رژیم صهیونیستی به دنبال عضویت در شورای امنیت سازمان ملل با کمک رأی آفریقایی‌هاست. 10 عضو از 15 عضو شورای امنیت کرسی‌های غیر دائم است. هرساله پنج کرسی از ده کرسی غیر دائم شورای امنیت برای 2 سال با رأی دو سوم اعضای مجمع عمومی انتخاب می‌شوند. کرسی‌های غیر دائم در شورای امنیت نیز میان پنج گروه منطقه‌ای توزیع شده است. گروه شرق اروپا یک کرسی، گروه غرب اروپا و کشورهای دیگر دو کرسی، آمریکای لاتین و جزایر کارائیب دو کرسی و گروه آفریقا و آسیا پنج کرسی.

رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۰۰ همانند اتفاقی که در کمیته ششم سازمان ملل افتاد، در گروه غرب اروپا و کشورهای دیگر قرار گرفته است. با توجه به معرفی رژیم صهیونیستی برای ریاست کمیته ششم مجمع عمومی از سوی گروه کشورهای غرب اروپا در انتخابات ماه گذشته مجمع عمومی، به نظر می‌رسد تکرار این موضوع دور از انتظار نباشد هرچند انتخابات در شورای امنیت حساسیت بالاتری دارد.

طبق طرح دوری گلد آنچه برای رژیم صهیونیستی به‌منظور رسیدن به کرسی شورای امنیت اهمیت دارد، جلب آرای بیش از دوسوم اعضای مجمع عمومی است که رأی کشورهای آفریقایی، هدف وزارت خارجه رژیم صهیونیستی است. طرح دوری گلد معتقد است عضویت این رژیم در شورای امنیت ضمن تأثیرگذاری در قطعنامه‌ها، این امکان را به رژیم صهیونیستی می‌دهد تا موضوعات مورد اهمیت خود را به بحث بگذارد.[5]

شکست دیپلماسی رژیم صهیونیستی، پیامدها و تهدیدات

اما حال با فرا رسیدن زمان قرعه کشی سهمیه اروپایی‌ها برای کرسی سال 2019 و 2020 رژیم صهیونیستی از رقابت با آلمان و بلژیک انصراف داد. این انصراف نشان دهنده آن است که علی‌رغم تلاش های وسیع تل‌آویو برای رسیدن به کرسی سازمان ملل نتوانسته است رای کشورهای اروپایی و آفریقایی را برای تصاحب این سمت جلب کند.

این اتفاق قطعاً یک شکست دیپلماسی برای رژیم صهیونیستی خواهد بود. شاید مؤلفه‌هایی مانند وضعیت کنونی نوار غزه، راهپیمایی‌های بازگشت و نزدیکی رای گیری به زمان اعلامی برای انتقال سفارت آمریکا به قدس شریف (که خلاف قطعنامه‌های شورای امنیت در موضوع فلسطین است) همگی در شکست رژیم صهیونیستی نقش داشته باشند. ضمن آنکه وجود رقیبی چون آلمان که سال‌هاست حق خود را عضویت در اعضای دائم شورای امنیت می‌داند هم این شکست صهیونیست‌ها نباید از قلم انداخت. این شکست قطعاً آخرین تلاش صهیونیست‌ها برای کسب کرسی شورای امنیت نخواهد بود. با توجه به نزدیکی اعراب و رژیم صهیونیستی و عادی‌سازی روابط، شاهد تداوم تلاش های رژیم صهیونیستی برای تداوم دست‌یابی به کرسی های بین‌المللی در نهادهای حقوقی و سیاسی برای افزایش مشروعیت و قدرت وجود جعلی‌اش خواهیم بود.

این در حالی است که نهادهای حقوقی و بین‌المللی فرصتی برای زیرسوال بردن موجودیت جعلی و تروریستی صهیونیست‌هاست. شاید برخی گمان کنند به دلیل سلطه و نفوذ قدرت‌های جهانی در ساختار بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای حقوقی، سیاسی و حقوق بشری بین‌المللی، مبارزه با رژیم صهیونیستی از این روش معقول و نتیجه بخش نخواهد بود، اما باید گفت علی‌رغم سختی‌ها و دشواری‌های این روش، با توجه به اهمیت موضوعات حقوقی و انسانی در میان افکار عمومی جهان، این روش از مبارزه می‌تواند طیف زیادی از جهانیان را به سوی مبارزه به رژیم صهیونیستی سوق دهد.

پی نوشت:

[1] https://www.mehrnews.com/news/4287610

[2] http://www.mehrnews.com/news/3685487

[3] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/589508

[4] http://www.irna.ir/fa/News/82160324

[5] http://www.isna.ir/news/95040111514

منبع: فارس