به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، نبرد نیمه گسترده عملیات «الله اکبر» که در برخی از منابع از آن تحت عنوان عملیات «امام علی (ع)» نیز نام برده می شود، در ساعت چهار بامداد روز پنجشنبه 31 اردیبهشت ماه سال 1360 هجری شمسی توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در محورهای منتهی به شمال و جنوب رودخانه کرخه واقع در دشت آزادگان (جبهه میانی منطقه عملیاتی جنوب) با هدف تصرف ارتفاعات موسوم به «الله اکبر» در شمال رودخانه کرخه، تأمین تنگ «چزابه»، و خارج ساختن شهر سوسنگرد از تیررس آتش توپخانه دشمن با مشارکت بالای تمام نیروهای حاضر در منطقه، اعم از نهادهای انقلابی، سازمان های نظامی و شبه نظامی به اجرا درآمد و حاصل آن هلاکت حدود 500 تن از متجاوزان به ایران اسلامی و اسارت حدود هفتصد نفر به دست غیورمردان پر توان قوای توحید بود؛ که این نبرد، اولین عملیات موفق قوای اسلام در سطح راهبردی پس از ناکامی های متعدد در شش ماه نخست جنگ تحمیلی به شمار می رود.
پس از ناکامی نیروهای ایران در عملیات نصر و از دست دادن هویزه در اواخر دی‌ماه سال 1359 و همچنین موفقیت نسبی عملیات چریکی در غرب سوسنگرد –که توسط رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سوسنگرد و نیروهای ستاد جنگ های نامنظم تحت امر دکتر مصطفی چمران در تاریخ 26 اسفندماه آن سال انجام شد- برخی اعضای شورای عالی دفاع همانند: دکتر مصطفی چمران و سرتیپ پیاده ستاد «ولی الله فلاحی» به این نتیجه رسیدند که تصرف ارتفاعات الله اکبر، تأمین تنگ چذابه و انهدام قوای موجود دشمن در منطقه به منظور پیشگیری از پیشروی ارتش بعثی عراق در منطقه و به خطر افتادن مواضع پدافندی قوای خودی ضرورت دارد.
منطقه مذکور تحت مسوولیت لشکر 9 زرهی ارتش بعث عراق بود که پیشتر نیز با اجرای سیل مصنوعی و رها سازی آب توسط واحدهای مهندسی قوای اسلام متحمل آسیب های جدی شده بود ولی با افزایش گرما و تبخیر آب های موجود در منطقه با خشک شدن آب‌گرفتگی می توانست امکان پیشروی مجدد متجاوزان فراهم آید؛ به همین جهت با اصرار دکتر چمران نماینده حضرت امام خمینی در شورای عالی دفاع ملی و پیگیری های مستمر تیمسار فلاحی جانشین وقت ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران، طرحی توسط نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و از طریق قرارگاه عملیاتی مقدم آن نیرو در جنوب تحت عنوان طرح «مهدی (عج)» تهیه شد؛ در طرح مذکور، اهداف عملیات چنین بیان گردیده بود: ایجاد تحرک و روحیه آفندی در پرسنل، خروج جبهه های نبرد از رکود، خروج سوسنگرد از تیررس آتش سلاح های توپخانه سبک و نیمه سنگین دشمن، تأمین تنگ چزابه، کنترل هرچه بهتر دشمن با اتکا به ارتفاعات الله اکبر، دستیابی به خطوط پدافندی مطمئن تر، قرار دادن قوای دشمن در دشت به منظور پیشگیری از اجرای پاتک های موفق و به خطر افتادن جاده سوسنگرد-حمیدیه و زمینه سازی جهت اجرای عملیات گسترده به منظور خروج قوای متجاوز از سرزمین های اشغالی در خاک ایران و تأمین مرزهای بین المللی.
پس از انتشار طرح اولیه مهدی (عج) سرتیپ پیاده ستاد قاسمعلی ظهیرنژاد فرماندهی وقت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران با توجه به وقایع تلخ عملیات نصر، اظهار نگرانی عمیق می کند که در صورت شکست طرح تک دشمن به منطقه و قطع جاده حمیدیه-اهواز و به مخاطره افتادن عقبه یگان های عمل کننده محتمل خواهد بود؛ بنابر این، مقرر گردید طرح مذکور مورد مداقه و مطالعه بیشتر قرار گیرد.
طرح مهدی (عج) پس از تجدید نظر و موافقت فرماندهی وقت نزاجا به منظور هماهنگی و استفاده از ظرفیت های موجود سایر گروه های رزمنده، با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی نیز در میان گذاشته شد؛ حضور برادر حسن باقری فرماندهی واحد اطلاعات-عملیات ستاد عملیات جنوب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جلسات بررسی طرح و هماهنگی در اردیبهشت ماه سال 1360 هجری شمسی مؤید مشارکت نهادهای انقلابی از زمان طرح ریزی تا اجرای این نبرد دوشادوش متخصصان نظامی است.
در ساعت 21:30 شامگاه چهارشنبه 30 اردیبهشت ماه سال 1360 هجری شمسی قوای اسلام حرکت خود را از مواضع مقدم به سوی اهداف از پیش تعیین شده آغاز کردند.
سر انجام در ساعت سه و سی دقیقه بامداد روز پنجشنبه 31 اردیبهشت ماه سال 1360 هجری شمسی غرش توپخانه قوای اسلام، خواب را از سر حرامیان بعثی متجاوز پرانید؛ گردان های توپخانه لشکرهای 16 و 92 زرهی و تیپ 55 هوا برد به مدت سی دقیقه یک آتش تهیه سنگین را علیه مواضع دشمن اجرا کردند و سپس در ساعت چهار بامداد عملیات به اجرا درآمد.
عملیات الله اکبر از دو محور و بر روی ارتفاعات الله اکبر و تپه های شحیطیه در شمال رودخانه کرخه از یک سو و غرب سوسنگرد و جنوب رودخانه کرخه از سوی دیگر به صورت یک تک هماهنگ توسط تیپ 3 دشت آزادگان از لشکر 92 زرهی اهواز، -که جبهه میانی منطقه عملیاتی جنوب منطقه سرزمینی آن یگان به شمار می آمد- لشکر 16 زرهی قزوین، تیپ 55 هوا برد شیراز، ستاد جنگ های نامنظم تحت امر دکتر مصطفی چمران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سوسنگرد انجام شد؛ این نبرد، اولین عملیات موفقیت آمیز رزمندگان اسلام پس از شکست سنگین و پرتلفات عملیات نصر در دی‌ماه سال 1359 هجری شمسی در سطح نیمه گسترده بود که با رعایت اصول جنگ و مشارکت بالای تمامی رزمندگان حاضر در منطقه از نهادهای انقلابی همانند: کمیته های انقلاب اسلامی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، جهاد سازندگی و نیروهای بسیج مردمی گرفته تا سازمان های مختلف نظامی و شبه نظامی همانند: ارتش جمهوری اسلامی ایران و ستاد جنگ های نامنظم تحت امر دکتر مصطفی چمران انجام شد.
ذیل عملیات الله اکبر یک تک فریب نیز در جنوب رودخانه کرخه و غرب سوسنگرد در حوالی نهر و روستای «مالکیه» اجرا شد که به علت استفاده از کانالی دوشاخه که قوای خودی را تا پشت مواضع دشمن هدایت می کرد، اصل غافلگیری به بهترین شکل ممکن رعایت گردید.
از جمله نکات شاخص عملیات الله اکبر پایین بودن میزان تلفات نیروهای خودی در این نبرد است؛ زیرا در محور جنوبی عملیات به علت عبور نیروهای خودی از کانال دوشاخه حفر شده در منطقه و قرار گرفتن در پشت دشمن، با سرعت عمل بالا به دو جناح دشمن هجوم بردند و با رعایت دقیق اصول جنگ توانستند بدون دادن حتی یک نفر شهید و یا مجروح ضمن انهدام قابل توجه پرسنل و تجهیزات دشمن آنان را تا حوالی بستان به عقب برانند و شهر سوسنگرد را از تیررس آتش سلاح های توپخانه سبک و نیمه سنگین دشمن دور کنند.
از دیگر نکات حائز اهمیت در عملیات الله اکبر، جدی گرفتن تک فریب به اندازه تک اصلی بود که این اقدام سبب وصول کامل به اهداف و نیز ارتقاء روحیه رزمندگان و مردم بومی ساکن منطقه شد.
پس از پنج روز درگیری، عملیات الله اکبر با هماهنگی کامل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و سایر سازمان های شبه نظامی با موفقیت کامل به سر انجامی خوش رسید، مواضع مقدم نیروهای اسلام به جلوتر منتقل شد و زمینه لازم برای عملیات گسترده جهت فتح بستان، تصرف و تأمین تنگ چزابه و وصول به مرزهای بین المللی را فراهم آورد.
از جمله نتایج عملیات غرورآفرین الله اکبر می توان به انهدام مقادیر فراوانی امکانات زرهی و مکانیزه ارتش متجاوز صدام، به غنیمت گرفتن دو دستگاه تانک «T 62» و تعدادی خودرو، نفربر زرهی و تسلیحات متعارف و نیز هلاکت حدود 500 تن از متجاوزان به میهن اسلامی و اسارت حدود 700 نفر از فریب خوردگان رژیم صدام به دست قدرتمند رزمندگان پر توان اسلام اشاره کرد.
عملیات نیمه گسترده الله اکبر که در برخی از منابع از آن تحت عنوان عملیات «امام علی (ع)» نیز نام برده می شود، بار دیگر شکست ناپذیری قوای متجاوز صدام را زیر سؤال برد؛ همچنین این عملیات تمرینی برای ید واحده بودن قوای اسلام به شمار آمد؛ زیرا اتفاق نظر میان ارتش جمهوری اسلامی ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ستاد جنگ های نامنظم که در دوران فرماندهی دکتر سید ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران بر نیروهای مسلح امری محال به نظر می رسید، در همین عملیات اثبات شد.
انتهای پیام/ 171
