به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، کرسی‌های نماینده مجلس سوم به نیروهای موسوم به چپ رسید، مجمع روحانیون تازه‌تأسیس پیروز اصلی انتخابات بود. آنها توانستند خودشان را پیروز واقعی امام نشان دهند و بر جناح راست پیروز شدند.
بسیاری احساس می‌کردند امام نیز به جناح چپ تمایل دارد؛ اما احمد خمینی می‌گوید امام مصالح بزرگتری را در نظر می‌گرفته و تمایل به گروهی خاص نداشته است.
برخورد فراجناحی امام
شکست آیت‌الله یزدی از سران جناح راست در انتخابات مجلس سوم پرسروصدا بود. حتی تعدادی از نیروهای انقلابی سخنرانی او را به دلیل آنچه مخالفت با خط امام می‌نامیدند، در مسجد ارگ برهم زدند، اما پس از شکست، اما او را به عنوان عضو فقهای شورای نگهبان منصوب کرد. دوستان چپی احمد گله می‌کردند چرا به امام چیزی نگفتی که این انتصاب انجام نشود، احمد اقا پاسخ داد امام مربوط به یک گروه نیست.
منشور برادری
اختلاف‌ها بیشتر می‌شد و عده‌ای نگران بودند و تعدادی از جمله احمد خمینی سعی داشتند میان جامعه روحانیت و روحانیون تفاهم ایجاد کنند. وزیر اطلاعات آقای ری‌شهری هم از امام خواسته بود به هر دو گروه دستور اتحاد بدهد. امام گفته بود «نه، همین‌طور باشد، خوب است». همچنین آقای انصاری از بیت امام نوشته بود که بهتر است روحانیت روحانیون با هم یکی شود تا اختلافات کم شود.
امام به سابقه اختلاف‌های فقهی و علمی در تاریخ روحانیت اشاره کرده بود و شرح داده بود که این‌گونه اختلافات نگرانی ندارد. بعد نوشته بود: «باید توجه داشته باشیم تا زمانی که اختلاف و موضع‌گیری‌ها در حریم مسائل مذکور است، تهدیدی متوجه انقلاب نیست. اختلاف اگر زیربنایی و اصولی شد، موجب سستی نظام می‌شود.»
استعفای نخست‌وزیر مسئله دیگری که نشان از عدم گرایش امام به گروهی خاص بود، برخورد با استعفای نخست‌وزیر بود که به مجمع روحانیون گرایش داشت.
استعفای نخست‌وزیر مسئله دیگری که نشان از عدم گرایش امام به گروهی خاص بود، برخورد با استعفای نخست‌وزیر بود که به مجمع روحانیون گرایش داشت.
میرحسین موسوی 14 شهریور یک روز پیش از رأی‌گیری برای کابینه‌اش استعفا داد و از دسترس خارج شد و کسی پیدایش نمی‌کرد. فردایش سران قوا به دیدار امام رفتند.
امام بسیار ناراحت بوده و می‌خواست استعفا پذیرفته شود، اما سران قوا ایشان را منصرف می‌کنند. امام نامه تندی به او نوشت.
خاطرات هاشمی رفسنجانی شب 15 شهریور: «احمد آقا اطلاع داد امام نامه تندی به موسوی نوشته‌اند که به رسانه‌ها داده شده است. ساعت 8 شب نامه امام پخش شد، خیلی تند است و بعید است آقای موسوی با این نامه بتواند نخست‌وزیر نیرومند بماند. اجازه تعزیرات حکومتی را هم از نخست‌وزیر گرفته‌اند و به مجمع داده‌اند و آقای موسوی که برای گرفتن اختیارات بیشتر اقدام به استعفا کرده بود، با گرفته شدن اختیارات مواجه شده است.»
امام به موسوی نوشته بود: «در زمانی که مردم حزب‌الله برای یاری اسلام فرزندان خود را به قربانگاه می‌بردند، چه وقت گله و استعفاست... این حق قانونی مجلس است که به هر وزیری که مایل بود رأی دهد... همه باید به خدا پناه ببریم؛ و در مواقع عصبانیت دست به کارهایی نزنیم که دشمنان اسلام از آن سوءاستفاده کنند.» امام همواره از نخست‌وزیر و دولت حمایت کرده بود و نخست‌وزیر شدنش در دوره دوم انتخاب آقای خامنه‌ای با مدیریت امام بود و کار تا جایی پیش رفته بود که یکی از نمایندگان مخالف از حمایت امام عصبانی شده و گفته بود: «دستور دهید 270 پوزه‌بند از جماران برای نمایندگان بیاورد.» موسوی پس از آن نامه، نامه‌ای عذرخواهانه نوشت و گفت تابع ولی‌فقیه است و بر سر کار برگشت و مدتی بعد که هجمه‌ها بر او زیاد شده بود، امام نامه‌ای در تأییدش نوشت و از فشارها کم کرد.
منبع: دایره‌المعارف مصور تاریخ زندگی امام خمینی
