«عباس رستمی» پدر شهید «محمدرضا رستمی» در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع پرس، در حاشیه مراسم یاد و خاطره شهدا که با حضور جمع کثیری از دانشجویان و فعالین فرهنگی، در منزل این شهید والامقام برگزار شد، اظهار داشت: آخرین سفارشی که «محمدرضا» به من داشت این بود که «بابا برای شهادت من گریه نکن و اگر خواستید در مراسم تشیع من گریه کنید برای حضرت قاسم (ع) در کربلا گریه کنید».
وی به بیان خاطراتی از فرزند شهیدش پرداخت و گفت: «محمدرضا» در ماه مبارک رمضان به سازمان انتقال خون مراجعه کرده بود که خون اهدا کند و وقتی فرزندم را وزن می‌کنند، می‌گویند وزن شما کم است و «محمدرضا» به خانه برگشت و مقداری سنگ در داخل جیبش گذاشت و دوباره به انتقال خون رفت و این‌بار خون اهدا کرده بود و وقتی به خانه آمده بود رنگ به رخسار نداشت.
پدر شهید ادامه داد: «محمدرضا» ۱۶ سال بیشتر نداشت، ولی اکثر اوقات روزه قضا، بدون خوردن سحری می‌گرفت. یک بار گفتم «محمدرضا کسی گفته شما روزه بگیرید؟» وی گفته بود «نه کسی نگفته، خودم روزه می‌گیرم». گفتم: «محمدرضا پس حداقل اجازه بده تو را برای سحری خوردن بیدار کنم» ولی پسرم در جواب گفت: «شما ساعت ۵ باید به شرکت زغال‌سنگ بروید و اذیت می‌شوید، من خود فکری برای خودم می‌کنم».
عباس رستمی با بیان اینکه یک روز که از سر کار برگشتم دیدم رنگ به رخسار «محمدرضا» نیست. گفتم: «بابا علت اینکه تو این سن این همه روزه می‌گیری چیست؟»
پدر شهید در حالی که اشک از صورتش سرازیر می‌شود افزود: «محمدرضا» در جوابم گفت: «بابا من روزه‌های قضای شما را می‌گیرم و من شروع به گریه کردن کردم که بابا من خود زنده‌ام و توان دارم» ولی محمدرضا در جواب گفت: «نه بابا من وظیفه دارم تا در کنار شما هستم این کار را انجام دهم».
وی به خاطره‌ای از دوران دفاع مقدس اشاره کرد و ادامه داد: به «محمدرضا» در جبهه لقب «میثم تمار» داده بودند، چون اهل نماز شب و دعا نیمه‌های شب بود و وقتی شهید شد به او «محمدرضا میثم رستمی» لقب دادند و بعد از شهادت وی، خداوند یک پسر به ما داد و ما لقب «محمدرضا» یعنی «میثم» را با یاد وی نامگذاری کردیم.
خاطرنشان می‌شود، شهید «محمدرضا رستمی» فرزند عباس، بیست‌ودوم آذرماه سال ۱۳۴۷ در روستای «شرف‌آباد» از توابع شهرستان «کرمان» به دنیا آمد. پدر «محمدرضا» کارگر شرکت ذغال‌سنگ بود و محمدرضا تا اول متوسطه درس خواند، زمانی که جنگ شروع شد به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و در بیست‌ویکم اسفندماه سال ۱۳۶۳ در عملیات «بدر» بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
انتهای پیام/
