به گزارش خبرنگار دفاع پرس از استان مرکزی، امام خمینی (ره) که در دهه‌های پایانی قرن بیستم، انقلابی عظیم را با محوریت ارزش‌های الهی و با هدف احیای عمل به فرامین دینی را رهبری کرد و آن را به پیروزی رساند، تحولی همه جانبه را در همه ساخت‌ها و نهادهای اجتماعی کشور به وجود آوردند. انقلابی که به فرموده ایشان تحفه الهی و هدیه غیبی از جانب خداوند به ملت مظلوم ایران بود: «امکان نداشت با وجود تبلیغات ضد اسلامی و ضد روحانی و با تفرقه افکنی‌های بی‌حساب قلم داران در مطبوعات و سخنرانی‌ها و مجالس و محافل و وجود آن همه مراکز عیاشی و فحشا و قمار مسکرات و نیز وضع مراکز آموزشی و رسانه‌ای، انقلابی با انگیزه و هدف به پیروزی رسد» (وصیت نامه امام خمینی(رحمه اللّه).
از ملاحظه مجموع دیدگاه‌های حضرت امام خمینی (ره) در خصوص رسانه‌های گروهی و نقش تربیتی آن، چنین به دست می‌آید که این مجموعه در حکم دانشگاهی است عمومی که با همه اقشار جامعه سر و کار دارد و باید با در اختیار گرفتن نیروهای متعهد و متخصص و فهیم که با ظرائف هنری و یافته‌های علمی هم آشنا هستند، سلامت روحی و روانی ملت و مصالح امت اسلامی را وجهه همت قرار دهد. «تمام رسانه‌ها، مربی یک کشور هستند و باید تربیت کنند افراد یک کشور را و باید خدمت کنند به ملت» (صحیفه نور،ج 6،ص 193). هم چنین آن‌ها باید برنامه‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کرده و به نمایش درآورند که مردم را بیدار، حاضر در صحنه و آگاه به مسایل روز بار بیاورند و از جمله اساسی‌ترین ابعاد برنامه‌های تربیتی خود را، القای روحیه امید و خودباوری به جامعه دانسته و نیروی انسانی فعال جامعه را در جهت نیل به استقلال همه جانبه و حفظ امنیت ملی تقویت و رشد دهند.
وسايل ارتباط جمعي ملي و يا فراملي ميتوانند با برنامه ها و پيام هاي خود همبستگي و يا گسستگي تازه اي را براي مخاطبان خويش بوجود آورند که مي تواند زمينه ساز بحرانهاي اخلاقي، هويتي، فرهنگي و اجتماعي باشد.
وسايل ارتباط جمعي در حفظ و تحکيم وفاق ملي چه به لحاظ سخت افزاري و چه به لحاظ نرم افزاري، بالا بردن توان انتخاب جامعه، افزايش مشارکت، رقابت و پويايي شهروندان، دروني و نهادي کردن نظام ارزشي و باورهاي اعتقادي و معرفي ساز و کارهاي حل و فصل تعارض ها و چندگانگي هاي فرهنگي و اجتماعي است.
امنيت ملي به عنوان مفهومي تعميم يافته به تمامي وجوه اجتماعي، داراي ابعادي فراتر از توان نظامي جهت حفاظت از مرزهاي ملّي است. ترديدي نيست که قدرت نظامي براي حفظ استقلال ملي يکي از مهم ترين پايه هاي امنيت ملي بشمار ميآيد، اما از آنجا که حتي در کلي ترين تعاريف نيز، از امنيت ملّي بمنزله «قدرت به حداقل رسانيدن هر نوع تهديد به منافع ملي، تماميت ارضي و استقلال کشورها» ياد ميشود، لذا مؤلفه هاي جديد سياسي، اجتماعي و فرهنگي در تحقيق اين مفهوم معنا يافته است. هم تهديد منافع ملي و هم ساز و کارهاي مقابله با آن، مقوله هايي چند سببي و چند وجهي هستند که در يک فضا و زمان، دستخوش دگرگوني و تغيير مداوم و شتابان مي شوند و در اين فرآيند تغيير، آنچه که بسيار اهميت دارد حفظ و استحکام همبستگي و پيوستگي ميان بخش هاي مختلف جامعه است.
آنچه مسلم است ارتباطات و امنيت، رابطه اي دو سويه ، متقابل و جدايي ناپذير از يکديگر دارند. بنابراين، اين تأمين امنيت در گرو تناسب نظام اطلاع رساني و ارتباطي با نيازهاي ملي و تهديدهاي بين المللي است.
رسانه هاي جمعي در اين زمانه براي امنيت استوار و همه جانبه نه تنها به عنوان «فرصت » تلقي ميگردند؛ بلکه به مثابه «تهديد» برای منفعل ساختن فکري و فرهنگي جامعه در زير رگباري از اطلاعات و اخبار از هم گسيخته، تحريف واقعيت ها و گسترش شتابان ارزشهاي چيره جهان صنعتي و مادي انديش نيز عمل ميکنند. شرايط ويژه زماني، جهاني و ملي، رويکردها و نگرشهاي خلاقانه روز را طلب ميکند؛ نگاهها و راه حل هايي که آثار و عوارض منفي و مثبت رسانه هاي جمعي را با يکديگر مورد توجه قرار دهد.
انتهای پیام/
