به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید «محسن فیاض بخش» در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۳۷ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۱ شهرویر ۱۳۶۰ در منطقه بازی دراز به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
تصاویر وصیتنامه پاسدار شهید «محسن فیاض بخش»
متن وصیتنامهای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه میخوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّا للّه وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
قسم به زمان به عصر- که همه انسانها از بدو تولد تا مرگ در این طول زندگی در خسران و زیانکاری هستند- همه ما جزء زیانکارانیم. ولی یک راهی را برای ما انسانهای زیانکار گذاشته و آن راه چیزی نیست جز ایمان به خدا و عمل صالح در راه او و تنها این افراد هستند که از خسران و زیانکاری بدروند و من به ایمانی که به رهبرم امام خمینی و مکتب اسلام دارم و با عمل صالحم که همان جنگیدن در جبهه حق علیه باطل این سوره را به اثبات میرسانم و میروم تا با ایمانی که نسبت به اسلام دارم جزء صالحان شوم و تنها با شهادتم هست که میتوانم این گفته خدا را به عمل در بیاورم.
و، اما مادرم که همیشه تو را دوست داشتم در آخر سوره یک توصیه هم به شما کرده و شما را سفارش به حق گفتن کرده و این رسالتی است که بعد از شهادتم به عهده دارید و آن صبر و استقامت و پایداری است در راه خدا و شهادتم را فیضی بزرگ بدانی؛ و من امانتی هستم از طرف خدا بدست تو و بدان که همه ما امانتداریم در پیشگاه خدا و با شهادتم این امانت را به خدا باز میگردانی و مادر، تو بدان که در نزد خدا امانتدار خوبی در پیشگاه خدا محسوب میشوید.
چون پسرت را که همان امانت خداست به سلامت و در راه او به خدا باز گردانیدی و خدا امانتی را که به او دادهای بی نسیب نمیگذارد.
از شما میخواهم که رعایت یک مادری را که پسرش را در راه خدا داده بکنی و بدان که روح من وقتی شاد است که تو شاد باشی.
در پایان از شما میخواهم که از من راضی باشید وآنچه در این مدت عمرم شما را رنجاندم، ببخشید که من در پیشگاه خداوند متعال خجل نباشم.
در خاتمه وصیت نامه از امام این رهبری که حاضرم دها بار برای او و راه او قربانی شوم، میخواهم که اولاً سلام مرا به ایشان برسانند و دوم اینکه ۲ رکعت نماز برای شادی روحم بخوانند.
السلام علیکم و رحمةلله و برکاته
محسن فیاض بخش
۱۳۵۹/۸/۹»
انتهای پیام/ 900