فرانسه دومین کشور فروشنده تسلیحات به صدام

گروه دفاعی امنیتی دفاعی دفاع پرس ـ رحیم محمدی؛ چندی پیش بیست و یکمین دوره جام جهانی فوتبال با قهرمانی تیم فرانسه به پایان رسید؛ جام جهانی که بین 32 تیم راه‌یافته به این مسابقات برگزار شد و در پایان تیم قهرمان این دوره از رقابت‌ها معرفی شد.

 

قهرمانی فرانسه در بیست و یکمین جام جهانی فوتبال ما را یاد جام جهانی دیگری انداخت که در آن فرانسه مقام دوم را کسب کرد؛ آن جام جهانی برخلاف جام بیست و یکم که یک ماه به طول انجامید، هشت سال ادامه پیدا کرد و لقب طولانی‌ترین جام را در جهان به خود اختصاص داد.

 

البته آن جام، تفاوت دیگری هم داشت و آن اینکه 80 کشور دنیا در برابر یک کشور یعنی ایران وارد میدان شده بودند تا بلکه بتوانند آن را با شکست مواجه سازند؛ هرچند تلاش زیادی هم کردند، اما در پایان ایران بود که توانست قهرمان آن جام شود.

 

با این مقدمه، خبرگزاری دفاع مقدس قصد دارد تا در اینجا به بخش‌هایی از نقش فرانسه در طولانی‌ترین جام جهانی اشاره کند.

 

 

بیشترین میزان کمک نظامی به عراق در طول جنگ تحمیلی در میان کشور‌های غربی متعلق به فرانسوی‌ها بود که در مقایسه با سایر کشور‌های غربی بیشترین تسلیحات مورد نیاز عراق را به این کشور ارسال کرد.

 

فرانسوی‌ها منابع استراتژیک و توانایی‌های مالی لازم را برای تقویت عراق در اختیار داشتند به همین دلیل از شهریور سال 1359، فروش تسلیحات نظامی فرانسه به عراق آغاز شد که به تدریج تا پایان جنگ تحمیلی این رقم به 6.5 میلیارد دلار رسید و 7.4 میلیارد دلار نیز در قالب قرارداد‌های بازرگانی و غیرنظامی میان دو کشور منعقد شد که دست کم هفت میلیارد دلار از مجموع این معاملات به صورت وام و اعتبارات بود.

 

در سال 1360 حدود 40 درصد از صادرات تسلیحاتی فرانسه به عراق ارسال می‌شد که برخی از آن‌ها شامل میراژ اف‌ـ1، موشک‌های هوا به هوای مجیک ـ1‌، اگزوست AM-39 و هواپیما‌های سوپراتاندارد بود. همچنین عراقی‌ها یک قرارداد 5.6 میلیارد دلاری تحت عنوان «پروژه فاو» با سه شرکت خصوصی فرانسوی به امضا رساندند.

 

عراقی‌ها با دریافت این کمک‌ها پیش بینی کرده‌ بودند که طی سه مرحله از ساخت هواپیما و صنعت فضایی برخوردار خواهند شد و به جای اعمال تغییر و ارایه خدمات به میراژ‌های اف-1 در فرانسه، در کشور خود به این کار اقدام کنند. علاوه بر این عراقی‌ها امیدوار بودند که با احداث کارخانه هواپیماسازی «سعد 25» و با انتقال فن‌آوری جدید، هواپیمای آموزشی آلفا جت 134، محصول مشترک آلمان و فرانسه را تولید کنند و در مرحله پایانی می‌توانستند هواپیمای میراژ s2000 را به عنوان بمب‌افکنی جدید که در ارتفاع پایین پرواز می‌کرد و دستگاه رادار آن می‌توانست دفاع هوایی را گمراه کند، بسازند.

 

یکی از فرودگاه‌های پیشین ناتو در فرانسه محل بارگیری هواپیما‌های نیروی هوایی عراق بود و این هواپیما‌های غول‌پیکر باری، هر روز به این فرودگاه می‌آمدند و موشک‌های ساخت فرانسه، بمب‌های خوشه‌ای، فیوز، تجهیزات راداری و الکترونیکی هواپیما‌ها را با خود به عراق می‌بردند. محموله‌های تسلیحاتی فرانسه به عراق آن قدر زیاد بود که تقریبا از اواسط سال 1365 حتی هواپیما‌های غیرنظامی خطوط هوایی بغداد ـ پاریس نیز به حمل جنگ افزار می‌پرداختند.

 

در چنین شرایطی فرانسه 13 سامانه موشک‌انداز متحرک، علاوه بر سکو‌های ثابت به عراق تحویل داد، بازسازی راکتور هسته‌ای «ازیراک» که در سال 1981 میلادی به دست اسراییلی‌ها منهدم شده بود، امضای قرار داد فروش 133 فروند «داسو میراژ اف1» که 60 فروند آن‌ها تحویل داده شد، اجاره دادن پنج فروند هواپیمای «سوپراتاندارد» مجهز به موشک‌های «اگزوست»، تجهیز ارتش صدام با بالگرد‌های «سوپر فرلون»، فروش بمب‌های لیزری که از آخرین دستاورد‌های صنعت نظامی فرانسه بود را می‌توان به عنوان بخشی از کمک‌های نظامی فرانسه به ارتش بعث عراق عنوان کرد.

 

هدف عراق از خرید پنج فروند هواپیمای سوپراستاندارد حمله به تأسیسات نفتی ایران در حوزه خلیج فارس به ویژه خارک و حمله به نفت کش‌ها بود به همین منظور دولت فرانسه اجازه داد تا خلبان‌های عراقی به طور محرمانه در یک پایگاه هوایی فرانسه در حوالی شهر «برنت» آموزش ببینند.

 

همچنین فروش 85 دستگاه توپ 155 میلیمتری به ارزش 160 میلیون دلار، جنگنده بمب افکن میراژ 2000، خودرو‌های زرهی سبک، سیستم‌های اختلال الکترونیکی هوایی، بمب‌های Durandel و هزاران موشک «اگزوسه» و انواع دیگر موشک‌ها، فعالیت یک هزار نفر از تکنسین‌های فرانسوی برای استقرار موشک‌های اگزوست بر روی شناور‌های رزمی عراق، بخش دیگری از این کمک‌های دولت فرانسه به صدام است.

 

علاوه بر این، معامله 6.1 میلیارد دلاری طرح «ولکان» نیز یکی از شیرین‌ترین معاملات فرانسه با عراق محسوب می‌شود، زیرا 83 توپی که موضوع قرارداد «ولکان» بود برای طیف وسیعی از مقاطعه کاران تسلیحاتی فرانسه درآمد تولید می‌کرد. در همین راستا عراق از شرکت فرانسوی TRT نیز فیوز فوق العاده پیشرفته و پیچیده‌ای خرید که با نصب آن بر روی دماغه خمپاره باعث می‌شد تا خمپاره درست قبل از رسیدن به زمین منفجر شود.

 

بنابراین کمک‌های تسلیحاتی فرانسه به عراق که بالغ بر 9 میلیارد دلار را شامل می‌شد به جایی رسید که فرستاده حکومت فرانسه در زمان ریاست جمهوری «والری ژیسکاردستن» به عراق آمد و با وزیر دفاع وقت «عدنان خیرالله» ملاقات کرد و به او اطلاع داد که فرانسه به طور جدی زمینه‌‏های اعطای یک بمب اتمی به عراق را بررسی می‏‌کند.

 

کمک‌های فرانسه به صدام اگر چه گفته می‌شود قبل از شروع جنگ عراق علیه ایران آغاز شده، اما با شروع جنگ 8 ساله این کمک‌ها شدت گرفت به نحوی که حجم کمک‌های نظامی و فروش تجهیزات فرانسه به عراق در طول جنگ تحمیلی تا حدی بود که فرانسه در رده دوم فروشندگان تسلیحات به عراق بعد از شوروی قرار گرفت به طوری که بعضاً 40 تا 50 درصد تولیدات شرکت‌های فرانسوی سازنده موشک، تنها به عراق اختصاص داشت.

 

 

 

فرانسه هر چند در ابتدای آغاز جنگ عراق علیه ایران اعلام بی‌طرفی کرد، اما سرویس‌های امنیتی فرانسه در نیمه دوم سال 1365 گزارش دادند که اگر فرانسه تنها سه هفته از ارسال سلاح به عراق خودداری کند صدام شکست خواهد خورد.

 

با این حال فرانسه در ادامه تلاش‌های خود بر ضد انقلاب اسلامی ایران، بنی صدر و مسعود رجوی را به عنوان پناهنده سیاسی پذیرفت و با این پذیرش، رجوی پاریس را به ستاد اپوزیسیون ایران تبدیل کرد.

 

 

فرانسه نیز دوشادوش دیگر کشور‌ها به دنبال بهره وری از سرمایه گذاری خود در نفت عراق بود به عبارت دیگر سرمایه گذاری 60 میلیارد فرانکی در جنوب عراق، به ویژه در طلاییه و جزایر مجنون، می‌توانست عامل قانع کننده‌ای برای حمایت از عراق در جنگ با ایران باشد.

 

همزمان با این اقدامات، پاریس همواره از پرداخت بدهی یک میلیارد دلاری خود به ایران طفره رفت و در تمام سال‏‌های جنگ از فروش کالا‌ها و سلاح‏‌هایی که توازن جنگ را به نفع ایران تغییر دهد، خودداری ورزید.

 

انتهای پیام/ 231