به گزارش خبرنگار بینالملل دفاع پرس، اکثر خوانندگان در نگاه اول، شاید به این نتیجه برسند که رسانهها و مطبوعات روسیه با انتخاب چنین تیتری «ترامپ در هلسینکی مقابل پوتین زانو زد» به استقبال پیروزی پوتین مقابل ترامپ رفتهاند؛ به ویژه که سرگئی لاوروف در پاسخ به سوال خبرنگاران در خصوص نتایج به دست آمده در مذاکرات هلسینکی با خوشحالی زایدالوصفی گفته بود: عالی، همه چیز عالی پیش رفت.
اگر خوانندگان چنین حدسی زدهاند، متاسفانه باید گفت که اشتباه کردهاند. ترامپ در هلسینکی مقابل پوتین زانو زد را نه «پراودا» به عنوان پرمخاطبترین روزنامه روسیه و نه حتی «روسیسکایا گازتا» و «ایزوستیا» تیتر کردهاند، بلکه پرتیراژترین موسسه مطبوعاتی حال حاضر ایالات متحده آمریکا یعنی «نیویورک تایمز» به رخ ساکنان فعلی کاخ سفید کشیده است.
نیویورک تایمز: ترامپ مقابل پوتین زانو زد
نیویورک تایمز با طرح ادعاها و اتهامهایی علیه رئیس جمهوری روسیه، نوشت: «برآیند دیدار هلسینکی زانو زدن رئیس جمهوری آمریکا زیر پای همتای روس است. تنها رهاورد دونالد ترامپ از دیدار با ولادیمیر پوتین یک «توپ جدید فوتبال» و دستاورد حاکم آدمکش مستبد روسیه خروج از انزوا بود.»
منبع ملی تحت مدیریت «آرتور سالزبرگر جونیور» (در آمریکا منبع ملی به روزنامههایی اطلاق میشوند که در کتابها و نوشتارها، از بایگانی ایشان به عنوان مدرک و یادکرد منابع تاریخی یاد میشوند) در اولین سرمقاله پس از مذاکرات هلسینکی با ادبیاتی بسیار پرخاشگرایانه نسبت به تاجر نیویورکی مینویسد: ترامپ پارسال هم واشنگتن و مسکو را مسؤول روابط بد فیمابین دانست؛ اما همان موقع این نظریه نیز هیچ مشکلی از همین مناسبات بد را حل نکرد.
در ادامه گزارش رسانه آمریکایی که با طرحی از ترامپ به عنوان حیوان دستآموز یا طوطی سخنگو چاپ شده، آمده است: یک سال پیش رئیس جمهوری آمریکا این نظریه را مطرح کرد که دقیقا همزمان نژادپرستان سفید پوست نئونازی در شهر شارلوت ویل تظاهرات خشونتآمیز برپا کردند و در حوادث ناشی از آن هم یک زن کشته شد؛ اما باز هم ترامپ دوباره همان معادله غیراخلاقی را تکرار کرد.
در کنفرانس مشترک خبری پایان دیدار سران در هلسینکی یکی از خبرنگاران با اشاره به یافتههای جامعه اطلاعاتی آمریکا بر صحت داشتن دخالت مسکو در انتخابات 2016 این کشور و نیز با اشاره به اعلام جرم هفته گذشته علیه 12 تن از افسران روسی در این پرونده به اتهام حمله سایبری، از ترامپ پرسید آیا روسیه را مسؤول این عمل مجرمانه میشناسد؟ که پاسخ داد: «من هر دو کشور را مسؤول میشناسم».
برآیند کلی عملکرد یک سال و اندی ریاست جمهوری ترامپ از آغاز تا کنون جز باخت به خود آمریکا نبوده است. اوج این دیدگاه در اظهارات وی هنگام کنفرانس مطبوعاتی با پوتین متبلور شد و تمام جهان هم زنده آن را از صفحات تلویزیون دیدند.
منظره حضور این دو مقام کنار هم چنان رقتبار بود که به سختی میتوان آن را هضم کرد. پوتین با فاصله تنها چند سانتیمتر کنار رهبری ایستاده بود که یک آدمکش خودکامه مستبد است، سرزمینهای دیگر را میدزدد و مخالفان را به قتل میرساند.
رئیس جمهوری آمریکا کنار پوتین به یافتههای اجماع دستگاه اطلاعاتی و آژانسهای مجری قانون کشور خود که کشف کردهاند، دولت روسیه در انتخابات 2016 آمریکا به نفع پیروزی ترامپ دخالت کرده، آشکارا بیاعتنایی کرد.
وی تحقیقات شورای ویژه در مورد دخالت روسیه در انتخابات را «یک مصیبت برای آمریکا» خواند و همان آواز همیشگی «تبانی، صفر» را سر داد.
پل رایان رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در این ارتباط گفته است: رئیس جمهوری باید این فرضیه را محترم شمارد که روسیه متحد ما نیست. هیچ تعادل اخلاقی بین دو کشور وجود ندارد. مسکو همچنان دشمن بنیادیترین ارزشها و آرمانهای اخلاقی ماست.
میچ مک کانل رهبر اکثریت سنا هم گفته است: روسها دوستان ما نیستند. من کاملا ارزیابی جامعه اطلاعاتی آمریکا را قبول دارم.
سناتور جان مک کین رئیس کمیته تسلیحاتی سنا نیز تاکید کرده است: تاکنون سابقه نداشته یک رئیس جمهوری آمریکا این گونه خود را خوار و کوچک کند و کنار یک خائن بایستد.
نیویورک تایمز در ادامه نوشته است: جای نگرانی نیست. ترامپ خاطر ما را آسوده کرد و گفت که «پوتین فوق العاده قوی و قدرتمند موضوع دخالت روسیه در انتخابات آمریکا را انکار میکند»؛ ولی سزاوار بود که حقیقت را بگوید.
پوتین هم به نوبه خود با خوشحالی اعتراف کرد که دلش میخواسته ترامپ رئیس جمهوری آمریکا شود، چون قول داده بود در صورت پیروزی روابط مسکو و واشنگتن را به حال عادی بازمیگرداند.
نکته جالب در این سرمقاله اظهارات سرشناسترین چهرههای جمهوریخواه در آمریکا است که ترامپ را متهم به خواری و ضلالت در برابر افسر ارشد اطلاعاتی سیستم جاسوسی اتحاد جماهیر شووروی سابق K.G.B میکنند با این که نیویویورک تایمز مواضعی کاملا همسو با حزب دموکرات در آمریکا دارد.
طوفان به راه افتاده پس از این سرمقاله در ایالات متحده آمریکا آنقدر سهمگین بود که ترامپ به محض بازگشت به کاخ سفید در کنفرانس مطبوعاتی با خبرنگاران از اشتباه لُپی خود هنگام مصاحبه مطبوعاتی با پوتین خبر میدهد و با ادبیاتی حاکی از عجز روسیه را تلویحأ مسؤول دخالت در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 که اتفاقأ خودش یک پای رقابت با هیلاری کلینتون بوده معرفی میکند؛ ولی باز هم افاقه نمیشود، از مصائب ترامپ کم که نمیشود هیچ، به مراتب اوضاع وخیمتر هم میشود.
بسیاری از تحلیلگران خبری در آمریکا به سراغ باز کردن زخم کهنهای، چون برکناری ناگهانی «جرمی کوبین» رییس سابق اف بی آی رفته و این پرسش را مطرح میکنند که اگر تاجر نیویورکی واقعأ معتقد به دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 است، پس چرا آقای کوبین را به دلیل انجام همین تحقیقات از ریاست بر پلیس فدرال ایالات متحده برکنار کرد.
شاید جالب توجهترین گزارش در این خصوص مربوط به سرویس جهانی بیبیسی باشد که طبیعتا به عنوان بازوی رسانهای وزارت امور خارجه بریتانیا فرصت را برای انتقامگیری همه جانبه از پوتین در ماجرای ترور جاسوس دوجانبه سابق روس به زعم انگلیسیها که در روز چهارم مارس (13 اسفند پارسال) در شهر سالزبری انگلیس به همراه دخترش مورد سوقصد قرار گرفت، بسیار مغتنم به حساب آورده است. به محض انتقال آنها به بیمارستان پلیس انگلیس اعلام کرد او و دخترش توسط گاز اعصاب مورد حمله قرار گرفتهاند و بر هیچ یک از خوانندگان پوشیده نیست که از آن لحظه به بعد سیل حملات شدید لفظی میان مقامات لندن- کرملین علیه یکدیگر آغاز شده و تاکنون نیز ادامه دارد.
به گزارش «بیبیسی» تحقیقات درباره پرونده ایمیلهای کلینتون در نوامبر سال گذشته (۲۰۱۶) خاتمه یافت و ترامپ از۲۰ ژانویه سالجاری زمام امور را در آمریکا در دست دارد.
تحقیقات جاری افبیآی در مورد تاثیر روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا و همچنین (ارتباط احتمالی بین کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ و روسیه) اخیرا علنی شده است.
در واقع جیمز کومی وجود چنین تحقیقاتی را در تنها در ۲۰ مارس تایید کرد؛ یعنی زمانی که در مقابل کمیته اطلاعات کنگره حضور یافت.
کومی گفت که این تحقیقات «بسیار پیچیده» بوده و او نمیتواند در مورد زمان کامل شدن این تحقیقات برنامه زمانی مشخصی ارائه کند؛ اما سازمانهای اطلاعاتی آمریکا در گزارشی که در ماه ژانویه سالجاری منتشر شد، نتیجه گرفتند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور آمریکا دستور هک کردن کارزار انتخاباتی آمریکا را داده بود.
مایکل فلین، مشاور امنیت ملی سابق هم به دلیل آن که اطلاعات درستی درباره ملاقاتش با یک مقام روسی ارائه نکرده بود، در ماه فوریه سالجاری از کار برکنار شد.
کاخ سفید مکررا هرگونه ارتباطی با روسیه را تکذیب میکند؛ اما پس از برکناری جیمز کومی، سایت پلتیکو درباره «عصبانیت فزاینده رئیس جمهور از تحقیقات روسیه» گزارش کرد و گفت که «او (رئیس جمهور) از اظهارنظرهای زیاد درباره روسیه خسته شده است.»
در گزارش پلتیکو همچنین آمده است: «او (دونالد ترامپ) مکررا از دستیارانش میپرسد که چرا تحقیقات روسیه تمام نمیشود.»
پلتیکو همچنین به نقل از یکی از مشاوران ترامپ گفت: «او گاهی پس ازدیدن کلیپهای تلویزیونی درباره این تحقیقات فریاد میکشید.»
برنی سندرز، نامزد سابق ریاست جمهوری از حزب دموکرات، توجهات را به این واقعیت جلب کرده که تصمیم به برکناری جیمزکومی یک روز پس از آن گرفته شد که سالی ییتس، وزیر موقت دادگستری آمریکا در زمان روی کار آمدن ترامپ به کمیته سنا درباره نگرانیهایش در مورد ارتباط مایکل فلین با روسیه گفته بود.
اما این که چرا بنگاه شایعه پراکنی اصلیترین متحد راهبردی ایالات متحده آمریکا در جهان به فاصله دو روز پس از زیر سوال بردن گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا مبنی بر دخالت داشتن روسیه در روند انتخابات آمریکا توسط ترامپ آن هم مقابل چشمان ولادیمیر پوتین در هلسینکی چنین گزارش کهنهای را دوباره منتشر میکند نیز خود جای تأمل بسیار دارد.
مسلمأ محافظه کاران حاکم بر بریتانیا و حتی حزب کارگر جرمی کوربین نیز از عادی سازی روابط میان روسیه و آمریکا به شدت هراس دارند آن هم در شرایطی که ترامپ کشورهای اروپایی را در عالم اقتصاد دشمن آمریکا معرفی میکند؛ بنابراین بسیار طبیعی است که سرویس جهانی بیبیسی به محض پایان کنفرانس مطبوعاتی ترامپ- پوتین در هلسینکی با بزرگ نمایی اظهار نظر نانسی پلوسی سعی در جهتدهی به افکار عمومی در انگلیس و ایلات متحده در راستای داشتن نقطه ضعف ترامپ مقابل همتای روسش داشته باشد.
از پوتین در مورد سرکوب مخالفان او در داخل روسیه سوال شد. او گفت که رئیس جمهوری آمریکا نیز رقبایی دارد. خبرنگار فاکس نیوز گفت که «اما عاقبت رقبای دونالد ترامپ به مرگ منتهی نمیشود.» رئیس جمهوری روسیه این اتهام را رد کرد و گفت که در هر کشوری، از جمله آمریکا، قتلهای سیاسی به وقوع میپیوندند.
به گزارش بیبیسی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دخالت در انتخابات آمریکا و داشتن مدرکی علیه دونالد ترامپ را تکذیب کرده و این نظر را که مخالفان خود را سرکوب میکند، نادرست خوانده است.
در پی دیدار دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین که در هلسینکی، پایتخت فنلاند صورت گرفت، شبکه خبری آمریکایی فاکس نیوز در مصاحبهای اختصاصی با ولادیمیر پوتین در مورد ارتباط روسیه با سیاست داخلی آمریکا، مداخله در سوریه و موقعیت او در ساختار سیاسی روسیه پرسشهایی را مطرح کرده است.
در حالیکه تحقیقات سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در مورد اتهام مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 در آمریکا از جمله از طریق نفوذ سایبری به اطلاعات حزب دموکرات ادامه دارد، از ولادیمیر پوتین در مورد این اتهام سئوال شد.
رئیس جمهوری روسیه گفت که «اولا روسیه، به عنوان یک کشور، هرگز در امور داخلی ایالات متحده دخالت نکرده چه رسد به انتخابات در این کشور. «او اتهام دخالت روسیه در انتخابات را بخشی از رقابتهای سیاسی داخلی آمریکا توصیف کرد که به گفته او به روسیه ارتباطی ندارد؛ هرچند تایید کرد که در انتخابات سال 2016، روسیه بیشتر مایل بود که ترامپ برنده شود، چون در مقایسه با رقیب انتخاباتی خود، نگاه مثبتتری نسبت به روسیه داشت.
پوتین: مدرک رسواکنندهای علیه ترامپ نداریم
چند روز پیش، وزارت دادگستری آمریکا ادعانامهای را علیه شماری از ماموران اطلاعاتی روسیه در ارتباط با تلاش جهت دخالت در انتخابات سال 2016 آمریکا صادر کرد. شبکه فاکس نیوز گفته است که در این مصاحبه، خبرنگار این شبکه یک نسخه از این ادعانامه را همراه داشت و کوشید آن را به دست پوتین بدهد؛ اما رئیس جمهوری روسیه با اشاره از او خواست این اوراق را روی میز کنار خود بگذارد.
در مصاحبه مطبوعاتی مشترک رؤسای جمهوری آمریکا روسیه که پس از گفتوگوهای آنها برگزار شد، دونالد ترامپ گفت که مدرکی در اثبات مداخله روسیه در انتخابات مشاهده نکرده است. او همچنین به جای سرزنش روسیه، دولتهای سابق آمریکا را مسؤول تیرگی روابط بین دو کشور معرفی کرد.
از آنجا که انتظار میرفت ترامپ در این مذاکرات، رئیس جمهوری روسیه را در مورد اتهام مداخله در انتخابات تحت فشار دهد، نرمش او در قبال روسیه با انتقاد تند بسیاری از سیاستمداران مخالف و حتی برخی از سیاستمداران حزب جمهوریخواه - حزب آقای ترامپ - مواجه شد. مخالفان رئیس جمهوری آمریکا او را به نرمش بیش از حد و حتی نادیده گرفتن اعتبار و منافع ایالات متحده متهم کردند.
در مورد دلیل رویکرد غیرمنتظره ترامپ، برخی از منابع گفتند که احتمالا از نظر دونالد ترامپ، پذیرش دخالت روسیه در انتخابات میتواند به این معنی باشد که پیروزی او نتیجه توانایی و در نتیجه، یک موفقیت شخصی نبوده، بلکه با کمک دیگران به دست آمده است. به گفته آنان، با توجه به خصوصیات شخصیتی دونالد ترامپ، قبول چنین نتیجه گیری به مراتب بدتر از قبول توجیه روسیه بوده است.
در مقابل، این نظر نیز مطرح بوده که موضع ملایم رئیس جمهوری آمریکا در برابر روسیه به این دلیل است که در جریان سفرهای تجاری و ارتباط کاری دونالد ترامپ با آن کشور، سازمانهای اطلاعاتی روسیه اسناد و مدارکی را علیه او یا اعضای خانواده اش گردآوری کردند و ترامپ از بیم افشای این مدارک، ناگزیر است با روسیه کنار بیاید. پس از نشست خبری هلسینکی، نانسی پلوسی، رهبر جناح دموکرات در مجلس نمایندگان آمریکا گفت که ضعف در برابر پوتین ثابت میکند که روسها مدارکی شخصی، مالی یا سیاسی علیه رئیس جمهوری در اختیار دارند.
خانم پلوسی گفته است که نرمش ترامپ در برابر روسیه اثبات میکند که روسها مدارک رسواکنندهای علیه رئیس جمهوری آمریکا در دست دارند. در همین راستا خبرنگار فاکس نیوز نیز از ولادیمیر پوتین در مورد «مدارک رسواکننده» علیه ترامپ و خانواده او سوال کرد.
پوتین گفت: «ما هیچ چیزی در مورد آنان در اختیار نداریم.» وی افزود: «ترامپ فردی ثروتمند بود؛ اما افراد ثروتمند زیادی در آمریکا هستند، او در بخش ساختمان سازی روسیه فعالیت داشت، مسابقات ملکه زیبایی ترتیب میداد؛ اما در آن موقع به فکر هیچکس خطور نمیکرد که روزی بخواهد رئیس جمهور شود تا مدارکی برای آن روز جمع آوری کند.»
رئیس جمهوری روسیه گفت که هرساله در نشست مجمع اقتصادی سن پیترزبورگ در روسیه حدود 500 تن از صاحبان عمده صنعت و تجارت جهان و در مقیاسی بسیار بزرگتر از ترامپ شرکت میکنند.
وی گفت: آیا فکر میکنید که سازمانهای اطلاعاتی ویژه ما همه آنها را زیر نظر میگیرند؟ رئیس جمهوری روسیه گفت که برخلاف ایالات متحده، روسیه چنین کاری نمیکند، چون منابع لازم، نیروی انسانی کافی برای سازماندهی نظارت کامل دولتی نداریم و در هر حال، این بخشی از برنامه ما نیست.
بزرگنمایی اظهارات ولادمیر پوتین در هر دو گزارش فاکس نیوز که ارگان رسانهای جمهوری خواهان در آمریکا است و همچنین بیبیسی مبنی بر این که ترامپ فردی ثروتمند بود؛ اما افراد ثروتمند زیادی در آمریکا هستند، او در بخش ساختمان سازی روسیه فعالیت داشت، مسابقات ملکه زیبایی ترتیب میداد، اما در آن موقع به فکر هیچکس خطور نمیکرد که روزی بخواهد رئیس جمهور شود تا مدارکی برای آن روز جمع آوری کند هم به زعم روزنامه نگاران درخور توجه است به ویژه اگر در نظر بگیریم که نهادهای اطلاعاتی و امنیتی همواره افرادی را برای اهداف مد نظرشان در نظر میگیرند که به قول رییس جمهور پوتین هیچ کس به آنها توجه نمیکند.
به هر حال در آن مذاکرات قریب به 3 ساعت میان ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ در یکی از اتاقهای بسیار مجلل کاخ ریاست جمهوری فنلاند در هلسینکی که اتفاقا به جز خودشان هیچ فرد دیگری هم حضور نداشت حتی دبیر جلسه به رسم متعارف سیاستمداران جهان برای ثبت صورتجلسه، حاوی نکات بسیار مبهم و پر رمز و رازیست که ممکن است تا صد سال آینده هم بر ملا نشوند. ولی سوالی که همچنان با قوت پس از گذشت بیش از یک هفته از آن رویداد همچنان با قوت پابرجاست این است که: آیا هلسینکی اسب تروای پوتین در مذاکره با ترامپ بود؟ وقایع و اتفاقات پیش روی هر دو کشور قدرتمند نظامی جهان در آیندهای نه چندان دور و یا حتی دور نسبت به یکدیگر در ایجاد مراودات شگفتی برانگیز و یا ادامه خصومتهای فعلی، شاید بتواند پاسخی در خور به چنین سوالی را فراهم سازد.
انتهای پیام/ 451