به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، یک محقق آمریکایی در یک مقاله علمی رفتار پلیس آمریکا با ساکنان مناطق سیاه‌پوست‌نشین این کشور را مانند نیروهای اشغالگر در زمان جنگ توصیف کرده است.
«جاناتان مامولو» در این پژوهش به این نتیجه دست پیدا کرده که نظامی‌سازی پلیس در آمریکا که بیشتر در مناطق سیاه‌پوست‌نشین این کشور دیده می‌شود کمکی به امن‌تر شدن شهروندان نکرده است.
این پژوهشگر در مقاله‌ای که هفته گذشته در هفته‌نامه علمی «PNAS» به چاپ رسانده، بر اساس تحلیل‌های آماری به این نتیجه رسیده؛ وی علاوه بر این به یافته‌هایی دست یافته که گزارش‌های موجود درباره فراگیر بودن تبعیض‌های نژادی در استفاده از یگان‌های عملیات ویژه برای مقابله با جرم را تأیید می‌کنند.
نظامی‌سازی پلیس، مقوله‌ای بود که اولین بار در سال ۲۰۱۴ در جریان تظاهرات سیاه‌پوستان در شهر «فرگوسن» آمریکا در اعتراض به کشته شدن یک سیاه‌پوست غیرمسلح و بی‌گناه توسط یک پلیس مورد توجه قرار گرفت.
مامولو در بخش مقدمه این مقاله، به این موضوع اشاره کرده است: «ماهیت پاسخ نهادهای مجری قانون به تظاهراتی در سال ۲۰۱۴ که طی آن هزاران نفر در فرگوسن برای اعتراض به قتل مایکل براون راه‌پیمایی می‌کردند برای بسیاری از آمریکایی‌ها مایه شگفتی و هشدار بود.»
یک پلیس سفیدپوست اوت سال ۲۰۱۴ با شلیک ۶ گلوله، مایکل براون که تنها ۱۸ سال سن داشت را به قتل رساند. این قتل در حالی انجام شد که «براون» مسلح نبود و سوءسابقه نیز نداشت.
این حادثه به تظاهرات سراسری گسترده در آمریکا و بحث‌های گسترده درباره تبعیض‌های نژادی نهادینه‌شده در جامعه آمریکا منجر شد. مقام‌های قضایی آمریکا چند ماه بعد مأمور سفیدپوست قاتل براون را از اتهاماتش تبرئه کردند.
مامولو تأکید می‌کند: «شبکه‌های خبری کشور تا چند روز تصاویری از خودروهای زرهی و تک‌تیراندازان پخش می‌کردند که اسلحه‌هایشان را به سمت شهروندان سیاه‌پوست غیرمسلح نشانه می‌رفتند.»
محقق آمریکایی تصریح کرده است: «برای برخی از افراد، اینطور به نظر می‌آمد که پلیس آمریکا به یکباره به یک نیروی اشغالگر در زمان جنگ تبدیل شده؛ اما برای کسانی که در زمینه مسائل نژادی و پلیس تحقیق می‌کنند و احتمالاً برای عده زیادی از شهروندان رنگین‌پوست، دیدن این تصاویر چندان جای شگفتی نداشت.»
او نوشته «جمیز بالدوین»، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس آمریکایی بیش از ۵۰ سال قبل‌تر، رفتار پلیس شهری در مناطق سیاه‌پوستان را مانند «نیروهای اشغالگر» توصیف کرده بود؛ چندین دهه تحقیق در دهه‌های بعدتر مشخص کرد که رفتارهای پلیس چگونه به حفظ تصورات قالبی در زمینه مسائل نژادی و دامن زدن به سلسله مراتب اجتماعی نهادینه‌شده در بطن جامعه آمریکا منجر شده است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، واحدهای پلیس نظامی، از جمله سوات (سلاح‌ها و تاکتیک‌های ویژه) به نحو معناداری در مناطقی با تمرکز جمعیتی سیاه‌پوستان بیشتر مستقر می‌شوند.
مطابق این تحقیق، تبعیض‌های نژادی در استقرار یگان‌های ویژه پلیس، بعد از تعدیل داده‌ها با توجه به نرخ جرائم در اجتماعات، کماکان مشاهده می‌شوند.
مامولو تأکید کرده نتایج اماری به دست آمده نشان نمی‌دهند که استقرار یگان سلاح‌ها و تاکتیک‌های ویژه تأثیری بر کاهش نرخ جرائم خشونت‌بار داشته است. علاوه بر این، نتایج نشان داده‌اند مشاهده یگان‌های پلیس نظامی باعث برانگیخته شدن واکنش‌های منفی در میان شهروندان شده و از انگیزه آنها برای کمک به ادارات پلیس می‌کاهد.
در بخش نتیجه‌گیری این تحقیق آمده است: «در این مطالعه، هیچ شواهدی مبنی بر کارآمدی تیم‌های سوات برای کاهش میزان جرم یا ارتقاء امنیت افسران پلیس مشاهده نشد؛ این در حالی است که اغلب گفته می‌شود تیم‌های نظامی ابزارهای موثری برای مبارزه با موقعیت‌های خطرناک هستند.
منبع: فارس
