گروه استان ها دفاع پرس- عصمت دهقانی؛ عجب ماهیست ذی الحجه، چه حکمتی در این ماه نهفته است، در روز نهمش امام حسین علیه سلام به همراهی عزیزانش عزم سفر به سرزمین کرب و بلا دارد، در دهمین روزش ابراهیم به فرمان خدا پاره تنش را به قربانگاه نفس می برد و اکنون در هجدهمین روز این ماه، بانگ آسمانی«یا ایها الرسولبلغ ما انزل الیک من ربک»، پیامبر رحمت را برآن می دارد که در پی ابلاغ دستور الهی با زبانی که«ما ینطق عن الهوی ان هو الایوحی» برآید و با ایراد خطبه غدیریه در این روز، منشورجاوید مکتب اسلام را بیان فرماید و جرعه جرجه کوثر زلال ولایت را بر کام تشنگان حقیقت فرو ریزد.
کدام انسان عاقل و با انصافی می تواند بپذیرد خاتم رسل، اسلام و مسلمین و حاصل بیست و سه سال زحمت شبانه روزیزی اش را در طوفان بیکران حوادث همچون کشتی بی ناخدایی رها کند و این امر عظیم را به مردمی واگذار کند که در ساده ترین مسئله دچار انواع اختلافات می شوند، مردمی که هنوز آثار جاهلیت در وجود بسیاری از آنان ریشه دارد.
هجدهم ذی الحجه سال یازدهم هجرت، نقطه عطفی نه تنها در تاریخ اسلام بلکه در تاریخ بشریت به شمار می آید چرا که مسئله تداوم اسلامی است که می خواهد انسان را از گرداب جهل و نادانی نجات دهد و به سلامت به سر منزل مقصود برساند.
اگر حضرت خضر با نوشیدن آب حیات ماندگار شد، فرهنگ ناب اسلام از سایه سار قرآن مجید و به راهنمایی خدا و رسولسش، از معارف غدیر خم سیراب و جاودانه شد.
مگر نه اینکه هر پادشاه و حاکمی در واپسین سال ها و روزهای عمرش عزیزترین عزیزانش را به عنوان ولی و جانشین انتخاب می کند،
این بار پادشاه عالم اسلام نه به خواست شخصی خود بلکه به امر خدا و پس از نازل شدن پیام وحی توسط جبرئیل رحمت که به پیامبر خبر های را می دهد ومی گوید وفات تونزدیک است و مدت رسالتت رو به پایان، پس عهد خود تکمیل بنما و آنچه از میراث علوم انبیای پیشین، و آثار رسالت در نزد توست، به حجت بالغه بر خلق، مولا علی(ع) بسپار، شایشته ترین فرد امتش را به عنوان جانشین انتخاب می کند.
آریᴉ چه کسی لایق تر ازحضرت علی(ع)، همان اولین مردی که به پیامبر ایمان آورد، کسی که با شنیدن خبر توطئه دشمنان بر علیه خاتم الرسل حاضر شد در رختخواب ایشان بخوابد و تنها کسی که لیاقت همسری دخت نبی را داشت، می تواند تفسیر آیه اکمال دین باشد.
و اما «غدیر»، یک کلمه نیست، برکه یا دریا نیست، بلکه اقیانوسی است به وسعت اندیشه های تشنه بشریت در جاده قرن ها و دست های بلندیست که انسان خاکی را به افلاک می رساند و ریزش باران الطاف رحمانی بر گلزار جان های تشنه حقیقت است.
«غدیر» ادامه بعثت است و دنباله خطی که پیامبر رحمت ترسیم کرده است، با مُهر امامت و ولایت، برای شکستن بت های فکر و دل، برای عبور از خود پرستی و رسیدن به خداپرستی، برای زدودن رنگ و بوی تعصب و فرو ریختن دیوارهای تبعیض.
درعید«غدیر» دست خدا بر روی اهالی زمین کشیده شد تا با عدالت علوی باقیمانده رسوم جاهلیت شکسته و هرزه های شرک و نفاق را برچیده شود.
نزدیکی انسان به خدا در «غدیر» آشکار شد که پیام آمد ای اشرف مخلوقاتم تنها نیستی و در گرداب حوادث رها نخواهی شد.
یا علیᴉ آیا پیام «غدیر» جز یکپارچگی و اتحاد است ؟ جز پیامی برای تمام مسافران تاریخ است که حاضرین تفسیر « من کنت مولا فهذا علی مولا» رابه گوش غایبین برسانند؟
مولا جانᴉ غدیر، با وجودی که شاهد عهد بستن افرادی بود که بی محابا پیمان شکستند، همان هایی که باعث شدند درد و دلهایت را با چاه تنهایی در میان بگذاری، به یمن وجود بهترین سوغاتی و رهآورد آخرین حج منجی عالم بشریت، هنوز و تا همیشه تاریخ می جوشد و پیش می رود تا با زلالی خود تاریکی همه فتنه ها وغفلت ها را از چهره امت اسلام بزداید.
انتهای پیام/
