به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، جعفر رضوی در یادداشتی نوشت: با قطع بودجه آژانس کمک به آوارگان فلسطینی سازمان ملل، آنروا، توسط آمریکا وضعیت پنج میلیون آواره فلسطینی در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. تشکیلات خودگردان فلسطین - که همواره خود را تنها نهاد قانونی فلسطین می‌داند و مدعی حاکمیت بر تمام فلسطینیان است - خود را در بن بستی سخت می‌بیند. بن بستی که عدم کفایت این نهاد ناتوان را بیش از پیش آشکار خواهد کرد.
مواضع تشکیلات خودگردان فلسطین در قبال قطع بودجه آنروا
از زمانی که آمریکا اعلام کرد قصد قطع بودجه آنروا را دارد، تشکیلات خودگردان دو گونه موضع اتخاذ کرده است که هیچ یک از این دو موضع نه تنها در این برهه بلکه پیش از این نیز نتوانسته‌اند اثری بر روند اقدام مورد اعتراض بگذارند:
محکوم کردن اقدامات آمریکا
نخستین اقدام مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین در اعتراض به قطع بودجه پنج میلیون آواره فلسطینی، به اظهاراتی نرم و بدون مخاطب ختم شد. مسئولان و مقامات تشکیلات خودگردان با اشاراتی کلی به پیامد‌های قطع بودجه آنروا، تنها بیان کردند، قطع این بودجه فاجعه بار خواهد بود. یا برخی دیگر در اظهاراتی کمی جهت دار‌تر به این نکته اشاره کردند که این اقدام آمریکا با رویکرد حمایتی اش از فلسطین تناقض دارد. برخی مقامات درجه دو و سه تشکیلات خودگردان به قطع این بودجه اعتراض کردند. اعتراضی که به دلیل جایگاه پایین این اشخاص، از زبان این مقامات درجه دو و سه به مثابه عدم اظهار نظر تلقی می‌شد و جایی در منظومه منطقه‌ای و بین المللی نداشت.
اعتراض به شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل
پس از اینکه طی چند روز گذشته، ترامپ رسما اعلام کرد بودجه آنروا را به طور کامل قطع خواهد کرد، مسئولان تشکیلات خودگردان اعلام کردند، در اعتراض به این اقدام آمریکا به شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل شکایت خواهند کرد. نبیل ابوردینه، سخنگوی ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد ابومازن در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص قطع بودجه آنروا نیز سخن خواهد گفت. سؤالی که باید پرسید این است که بیان مسئله در سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل چه نتیجه‌ای می‌تواند داشته باشد؟
شکایت به سازمان ملل اقدامی شبیه نوشتن روی آب
اقدامی که تشکیلات خودگردان فلسطین از آن سخن می‌گوید و آن را بردن شکایت به سازمان ملل نام گذاشته است از هم اکنون پیداست که اقدامی بیهوده و شبیه نوشتن روی آب است. در وهله اول بودجه‌ای که از سوی ایالات متحده آمریکا به آنروا اختصاص داده می‌شد بودجه‌ای حمایتی بود که داوطلبانه به آنروا می‌پرداخته است. حال که آمریکا قصد ندارد این بودجه داوطلبانه به آنروا اختصاص دهد، شکایت تشکیلات خودگردان از آمریکا به شورای امنیت یا مجمع عمومی سازمان ملل چه نتیجه‌ای می‌تواند در بر داشته باشد؟ آیا می‌توان علیه یک اقدام داوطلبانه طرح شکایت کرد؟
نکته دوم این است که اگر امکان شکایت علیه اقدام داوطلبانه آمریکا در شورای امنیت وجود داشت، یادآوری این مسئله ضروری است که آمریکا خود عضو دائم شورای امنیت و از حق وتو برخوردار است. چگونه امکان دارد آمریکا بگذارد در شورای امنیت علیه او شکایتی به فرجام برسد؟ تشکیلات خودگردان یک بار این مسئله را در خصوص عضویت در سازمان ملل طی سال‌های 2012 و 2013 تجربه کرده و با مخالفت آمریکا روبرو شده است.
سوم اینکه حال اگر این اعتراض به مجمع عمومی سازمان ملل برود نهایتا می‌تواند اجماعی علیه اقدام آمریکا ایجاد کند. اجماعی که هم اکنون قبل از رفتن به مجمع عمومی هم وجود دارد و همه کشور‌ها با یک نگاه انسانی این اقدام را محکوم می‌کنند. نهایت نتیجه‌ای که می‌تواند رفتن به مجمع عمومی در بر داشته باشد توصیه مجمع عمومی به آمریکا برای از سرگیری کمک هایش می‌تواند باشد. اقدامی فاقد پشتوانه و الزام حقوقی و تنها به صورت یک توصیه و سفارش. مسئله‌ای که از همین الآن می‌توان گفت: نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.
مقایسه رویکرد مقاومت و سازش
طی روز‌های گذشته رسانه‌های رژیم صهیونیستی از واقعه‌ای در جریان جنگ 51 روزه در سال 2014 پرده برداشتند. در جریان روز‌های میانی جنگ 51 روزه رژیم صهیونیستی به شدت در تنگنا قرار گرفت. موشک‌های مقاومت تا تل آویو و نتانیا نیز رسیدند. طی آن روز‌ها نتانیاهو 3 مرتبه از مصر درخواست کرد برای برقراری آتش بس، میانجی گری کند. طی این روز‌ها رسانه‌های صهیونیستی فاش کردند نتانیاهو در آن روز‌ها که قصد داشت برای قطع حملات مقاومت اقداماتی انجام دهد به دلیل پرتاب موشک‌های مقاومت تا تل آویو، زمین گیر شده بود و مدت مدیدی نمی‌توانست تحرکی انجام دهد.
27 سال مذاکره بی اثر
سازمان آزادی بخش فلسطین از کنفرانس مادرید در سال 1991 تاکنون در حال مذاکره با رژیم صهیونیستی است. این مذاکرات به اذعان مسئولان تشکیلات خودگردان کاملا بی اثر و فاقد هرگونه نتیجه بوده است. در بارزترین این اذعان ها، صائب عریقات در سال 2016 اظهار داشت، 25 سال مذاکره با صهیونیست‌ها کاملا بی فایده بوده و هیچ نتیجه‌ای برای ساف و تشکیلات خودگردان در بر نداشته است. نمونه کاملا بارز آن موردی است که در بالا هم به آن اشاره شد و تشکیلات خودگردان را در رسیدن به عضویت سازمان ملل ناکام گذاشت.
یک مورد اثر بخش که نا تمام رها شد
تنها اقدام ساف و تشکیلات خودگردان که صهیونیست‌ها و آمریکا را به صرافت واداشت تلاش آن‌ها برای رفتن به دادگاه جنایات بین الملل بود. تشکیلات خوگردان پس از جنگ 51 روزه تلاش کرد برای شکایت از فرماندهان رژیم صهیونیستی به دادگاه جنایات جنگی شکایت کند. این اقدام تشکیلات خودگردان به دلیل اینکه می‌توانست علیه صهیونیست‌ها احکامی قضایی را صادر کند و الزامات حقوقی برای صهیونیست‌ها به وجود می‌آورد به شدت آن‌ها و آمریکایی‌ها را به تحرک وا داشت. اما وادادگی رهبران سازش با تهدید‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی باز کار دست آن‌ها داد و آن‌ها کار را نیمه تمام رها کردند. اقدامات آن‌ها تا جای تأثیر گذاشته بود که فدراسیون جهانی فوتبال تحت تأثیر این مسئله حاضر شده بود رژیم صهیونیستی را از تالار جلسات خود بیرون کند و آن‌ها را از فیفا اخراج کند، اما به طور ناگهانی با گردش جبریل رجوب، مسئول فدراسیون فوتبال تشکیلات خودگردان، با پس گرفتن درخواست اخراج صهیونیست‌ها آن‌ها را به سالن و مجموعه فیفا بازگرداند.
جمع بندی
جریان سازش و مذاکره با رژیم صهیونیستی طی 27 سال مذاکره نه تنها نتوانسته هیچ نتیجه‌ای از مذاکره بگیرد بلکه ادامه این فرآیند موجب شکل گیری جریانی از شخصیت‌های واداده و فاسد شده که هیچ اقدامی در راستای حمایت از فلسطینیان نمی‌توانند انجام دهند و این مسئله خود را در جریان قطع بودجه آژانس کمک به آوارگان فلسطینی سازمان ملل خود به خوبی نشان داد.
منبع: تسنیم
