به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، هیئت مدیران شبکه‌های تلویزیونی و اهالی رسانه کشور افغانستان یک‌شنبه (۱۸ شهریورماه) ضمن بازدید از حوزه هنری، با وحید یامین‌پور مدیر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی حوزه هنری و برنامه‌ساز و مجری تلویزیون دیداری صمیمانه داشتند.
یامین‌پور در این دیدار با بیان اینکه جمهوری اسلامی با چالش رسانه‌های متعدد ماهواره‌ای مواجه است، اظهار داشت: این شبکه‌ها با اغراض سیاسی خاص برای مخاطب ایرانی برنامه پخش می‌کنند. ۱۵ سال است که این چالش جدی شده است و انحصار صوت و تصویر را از ایران گرفته است. بالا رفتن مشترکان اینترنت هم به این مسئله دامن زده است.
وی ادامه داد: رسانه پیش از این به عنوان ابزار سرگرمی تعریف می‌شد، اما امروز از رسانه به عنوان ابزار قدرت یاد می‌شود. اقتدار سیاسی یک کشور تا جایی است که رسانه هایش بتوانند نفوذ کنند.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه تا حدود ۲۰ سال قبل رسانه را در دانشگاه‌ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی می‌شناختند، عنوان کرد: امروز شخصیت‌های صاحب نظر آکادمیک در این مسئله دچار شک شده‌اند. امروز این گونه مسائل مطرح شده که ممکن است رسانه در خدمت فاشیسم و نگرش‌های این‌چنینی قرار بگیرد. به همین جهت نمی‌توانیم قاطعانه بگوییم که به طور مثال رشد فیسبوک به معنای رشد دموکراسی است.
یامین‌پور تصریح کرد: با رشد شبکه‌های اجتماعی خرده گفتمان‌ها روی گفتمان‌های قالب یک جامعه قرار می‌گیرند و به همین جهت شبکه‌های اجتماعی می‌توانند خشونت در جامعه را زیاد کنند. این موضوع تنها در کشور‌های شرق و جهان سوم حاکم نیست. بلکه کشور‌های غربی هم به آن مبتلا هستند.
مدیر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی حوزه هنری همچنین گفت: مالکان شبکه‌های اجتماعی کاربران هستند، اما شبکه‌های ماهواره‌ای مالکانی از جنس قدرت سیاسی و یا اقتصادی دارند. رسانه‌ها قدرت جریان اصلی را نخواهند داشت، مگر آنکه از قدرت سیاسی یا اقتصادی بالایی برخوردار باشند. به همین دلیل جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند رسانه‌ای در میان جریان‌های اصلی داشته باشد، چرا که قدرت سیاسی لازم برای تبدیل شدن به جریان اصلی را ندارد. حتی اگر هزینه‌های اقتصادی را متحمل شود، باز هم راه‌های انتشار و حضور در عرصه‌های جریان اصلی رسانه‌ها برای ما بسته است.
وی در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: رسانه‌ها می‌گویند به چه بیاندیش و در مرحله دوم می‌گویند به یک موضوع یا رویداد چگونه بیندیش. رسانه‌های جریان اصلی پیشگویی می‌کنند و این پیشگویی تحقق یابنده است. در جریان وقایع ۸۸، BBC گمانه و پیشگویی مطرح می‌کرد و رسانه‌های ایران هم از این شبکه رودست می‌خوردند و به پیشگویی هایش دامن می‌زدند. رسانه‌های این‌چنینی ذهنیت مخاطب را شکل می‌دهند.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: تا ۲۰ سال قبل اگر از یک استاد دانشگاه می‌پرسیدیم که رسانه‌ها چه چیزی هستند، می‌گفت: رسانه یعنی بازنمایی واقعیت‌های بیرونی، در حالی که امروز واقعیت آن چیزی است که رسانه می‌گوید.
وی عنوان کرد: افغانستان هم در حوزه رسانه، از نیمه راه شروع کرده است و ناگهان فضای رسانه‌ای را تجربه می‌کند که از ابتدا با آن زیست نداشته است. روی مثبت فضای رسانه‌ای که در افغانستان وجود دارد تکثر سیاسی و رسانه‌ای آزاد است و روی منفی این است که همه چیز برای حضور کشور‌هایی که می‌خواهند در دیگر کشور‌ها جایگاهی داشته باشند از طریق رسانه باز می‌شود.
انتهای پیام/ 112
