به گزارش خبرنگار بینالملل دفاع پرس، رهبران و مدیران جریانهای ملیگرا و راستگرای افراطی علیرغم برخی اختلافنظرها، تقریباً در برخی موضوعات اصلی نظیر مخالفت با مسأله پناهندگان و مهاجران، نگاه منفی به اسلام و نگاه شبههآمیز به پروژه اتحادیه اروپا وحدت نظر دارند.
از دلایل تشدید رویکرد ناسیونالیسم در کشورهای اروپایی هم میتوان به بحران اقتصادی سال 2008 و ناتوانی اتحادیه اروپا در حل و فصل موفقیتآمیز آن، افزایش بیش از حد مهاجران و پناهندگان و شکست طرح تقسیم پناهندگان، افزایش برخی عملیاتهای تحریکآمیز و گاهی تروریستی در کشورهای اروپایی، احساس خطر برخی از رهبران احزاب اروپایی از قدرتمند شدن برخی کشورهای جهان شرق نظیر روسیه، چین، ترکیه، ژاپن و هند اشاره کرد.
در ادامه به نتایج انتخابات برخی از کشورهای اروپایی اشاره میشود:
ایتالیا
انتخابات چهارم مارس 2018 ایتالیا در یک کلام حضور راستگرایان افراطی، پوپولیستها و ضد مهاجران و ملیگرایان ایتالیایی نظیر «جنبش 5 ستاره»، «لیگا»، «برادران ایتالیا» در صحنه اصلی قدرت بودند، همه این احزاب و جریانهای مذکور، مخالف عضویت ایتالیا در اتحادیه اروپا، مخالف حضور پناهندگان و مهاجران در کشور ایتالیا هستند.
آلمان
حزب «آلترناتیو برای آلمان (AFD) که 5 سال از تأسیس آن نمیگذرد به دلیل سیاستهای راستگرای افراطی نظیر مخالفت با سیستم ارز یورو، محدود کردن فعالیت مسلمانان، جلوگیری از ورود مهاجران و پناهندگان و ... اینک در پارلمان فدرال آلمان حضور دارد. طوری که رهبر این حزب به دلیل حمایت از سیاستهای فاشیستی و ضد انسانی نازیها در جنگ جهانی دوم، مورد نکوهش قرار گرفت. این حزب در حال حاظر بزرگترین و مهمترین حزب مخالف در آلمان محسوب میشود.
اتریش
در انتخابات سال گذشته، دو حزب محافظه کار مردمی و حزب افراطی آزادی به صورت ائتلافی حکومت تشکیل دادند. در اتریش هم احزاب پیروز، مخالف مسأله پناهندگان و مهاجران هستند و با فعالیتهای اسلامگرایی به شدت مخالفت میکنند؛ طوری که بعد از انتخابات پیشنهاد قانونی شدن ممنوعیت حجاب برای زنان و استماع تلفنهای مهاجران در مجلس مطرح شد.
مجارستان
در کشور مجارستان هم انتخابات ماه آوریل امسال (2018) با افزایش آراء حزب راستگرای افراطی فیدز با رهبری ویکتور اوربان توأم بود. ویکتور اوربان چند سالی است که خود را پیشقراول مدافعان سیاستهای مخالفتجویانه در خصوص مهاجرت پناهندگان مسلمان به مجارستان و دیگر کشورهای اروپایی میداند. او در انتخابات اخیر گفته بود: «اروپای دارای جمعیت مختلف و متعدد مساوی با یک اروپای بیهویت است». او هنوز خود را به عنوان صدای مخالفان مسأله پناهندگان در اروپای مرکزی نظیر کشورهای لهستان، چک و اسلواکی میشناسد.
سوئد
نتایج اولیه انتخابات روز 9 سپتامبر 2018 نشان داد که حزب دموکرات راست پوپولیستی توانست بهترین نتایج تاریخ تأسیس خود یعنی 17.7 درصد را ثبت کند. این درحالی است که حزب سوسیال دموکرات حاکم با ریزش آراء محسوس 3 درصدی تنها 28.3 درصد آراء مردمی را بدست آورد. حزب محافظه کار میانه هم با کاهش آراء توانست 19.8 درصد به عنوان دومین حزب انتخاب شود. افزایش میزان متقاضی پناهندگی [از سال 2015 تاکنون 300 هزار متقاضی پناهندگی در سوئد شدهاند]، نگرانی مردم در خصوص افت میزان رفاه و ثبات اجتماعی از دلایل گرایش مردم به گروههای راستگرای پوپولیستی [گاهاً طرفدار ایدئولوژی نئونازیها] در سوئد میباشد.
در پایان باید از کتاب مهم دو استاد علوم سیاسی دانشگاه هاروارد استیون لویتسکی و دانیل زیبلات تحت عنوان «دموکراسیها چگونه میمیرند» یاد کنیم که در آن مینویسند: «از پایان جنگ سرد تا کنون، سقوط دموکراسیها بیشتر توسط حکومتهای برگزیده از مجرای انتخابات صورت گرفته است تا به دست ژنرالها و نظامیان. دیکتاتورها همیشه پیشاپیش ستونهای نظامی وارد نمیشوند؛ وقتی مراکز فرستنده تلویزیونی را در اختیار میگیرند، نه سپاهیان خویش، بلکه «حامیان وفادار» را با وعده پایان دادن به «نشر خبرهای کاذب» راهی میکنند. دیکتاتورها الزاما قاضیهای دادگستری را به زندان نمیاندازند، دادگاهها را با عوامل خود پر میکنند و بعد هم قانون اساسی را چنان بازنویسی میکنند که مجال مخالفت برای کسی باقی نماند. در انتخابات دموکراتیک به پیروزی میرسند، و سپس دموکراسی را واژگون میسازند».
این جملات حکایت امروز انتخابات در اکثر کشورهای جهان اعم از غرب و شرق است؛ با تشدید ناسیونالیسم، این روند تقویت خواهد شد و وضعیت دموکراسی وخیمتر از آن خواهد شد که اینک هست.
گزارش از حسن صادقیان
انتهای پیام/ 411