چرا عملیات «پل نادری» به پیروزی منجر نشد؟

به گزارش سرویس حماسه و جهاد دفاع پرس، پل فلزی نادری که به جسر نادری، پل  کرخه، پای پل و پل سرخه نادری نیز معروف است در کیلومتر 20 جاده اندیمشک دهلران و در شمال آبادی سرخه نادری و بر روی رودخانه کرخه قرار دارد. این منطقه در واقع پل ارتباطی استان های خوزستان - ایلام و شهرهای اندیمشک به دهلران محسوب می شود و جبهه های موسیان، عین خوش و دشت عباس را به یکدیگر متصل می کند.

تصرف پل و عبور از آن برای دشمن نقطه عطفی در جنگ به شمار می رفت؛ چرا که این امکان را برای دشمن فراهم می ساخت تا ارتباط خوزستان با استان های شمالی قطع و شهرهای اندیمشک و دزفول را در خطر سقوط قرار دهد و در نهایت از جبهه های جنوب و میانی و شمالی خوزستان مرکز استان را محاصره و در معرض سقوط قرار دهد.

دشمن متجاوز بر همین مبنا حرکت خود را در طول مسیر دهلران به اندیمشک و تصرف پل نادری و عبور از آن قرار داد و این پل محور اصلی هجوم لشکر10 زرهی ارتش عراق تعیین شد. در بعد از ظهر روز پنجم جنگ با نزدیک شدن یگان های زرهی دشمن به ایم منطقه، تخریب این پل با هدف ممانعت از نفوذ دشمن مورد بحث قرار گرفت اما به علت منحصر به فرد بودن این پل برای پشتیبانی و عقب نشینی احتمالی رزمندگان غرب کرخه ضمن ممانعت از تخریب پل، بر ایجاد یک خط  پدافندی در این محور با محوریت نیروهای مردمی و تیپ 2 لشکر 92 زرهی ارتش تاکید شد.
 
با ورود لشکر پیاده 21 حمزه ارتش به این منطقه اولین عملیات گسترده و افندی با هدف به عقب راندن دشمن تا نوار مرزی به فرماندهی بنی صدر در 23 مهر 59 با عنوان عملیات پل نادری در دستور کار قرار گرفت. اما با موفق نشدن این عملیات دشمن در 69 آبان 59 برای تصرف پل نادری تهاجم وسیعی را اغاز کرد که با مقاومت سرسختانه رزمندگان نیروهای دشمن به ناچار ضمن عقب نشینی در مناطق سه راهی قهوه خانه، کوت کاپون و بر روی تپه های مشرف بر ساحل رودخانه مستقر شدند و این وضعیت تا عملیات فتح المبین همچنان ادامه یافت.

پپس از موفقیت مرحله اول فتح المبین و عقب نشینی گسترده دشمن یک پاسگاه مشترک بین ارتش و سپاه با نام پاسگاه شهید قدوسی در کنار پل نادری ایجاد شد که همه عبور و مرورها به مناطق عملیاتی غرب کرخه را در طول جنگ کنترل میکرد.

ایستگاه صلواتی کرخه نیز که قبل از سه راهی قهوه خانه قرار داشت تا پایان جنگ به پذیرایی از رزمندگان می پرداخت. اکنون پل جدید نادری در کنار بقایای پل تاریخی و پل نادری زمان جنگ که در ردیف اثار ملی دفاع مقدس قرار گرفته ، احداث شده است.

عملیات «پل نادری» به منظور عقب راندن نیروهای عراقی از غرب رودخانه کرخه اجرا شد، اما به دلیل ضعف در طراحی عملیات و نیز عدم شناسایی کافی از زمین و توان دشمن پیروزی قابل توجهی نداشت.
 
این عملیات به منظور آزادسازی منطقه غرب «رودخانه کرخه» تا مرز بینالمللی و همچنین عقب راندن عراقیها از رودخانه کرخه در 23 مهرماه 1359 اجرا شد.

در این عملیات که در غرب دزفول با فرماندهی نیروی زمینی ارتش طراحی و اجرا شد، پیشبینی شده بود با بیرون راندن نیروهای دشمن از غرب رودخانه کرخه، مرز بینالمللی تأمین شود. سپس با پیشروی به سمت «العماره» و «چزابه»، عقبه نیروهای عراقی مستقر در منطقه عمومی بستان و سوسنگرد بسته شود تا به محاصره نیروهای خودی درآیند و آن منطقه نیز آزاد شود.

سه تیپ پیاده و یک گروهان تانک ارتش ایران از غرب شهرهای «دزفول» و «اندیمشک» در محور جنوبی وارد شدند ولی علیرغم پیشبینی فرماندهان نیروی زمینی ارتش، این یورش، پیروزی در خور توجهی به بار نیاورد. به عبارت دیگر، این عملیات در صورت موفقیت میتوانست در سرنوشت جنگ تأثیر کلی ایجاد کند، اما ضعف در برآورد و طراحی عملیات و نیز نداشتن شناسایی کافی از زمین و دشمن، به ناکامی عملیات انجامید.

در این عملیات برای شکستن خط، تدبیر لازم اندیشیده نشده بود؛ مانور تانکهای خودی بدون حمایت نیروهای پیاده اجرا شد و حرکت نیروهای زرهی از جادهای بود که در دید و تیر مستقیم دشمن قرار داشت؛ در نتیجه هنگامی که با شروع عملیات واحدهای زرهی به موازات جاده دهلران پیشروی خود را آغاز کردند، قبل از رسیدن به خط دشمن و شروع درگیری نزدیک، شکار جنگ افزارهای ضد تانک شدند که بر اثر آن، عملیات متوقف شد.

انتهای پیام/