به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، هر از چند گاهی بیت العدل الاعظم از دامنه کوه کرمل حیفا، در ولایت عزرائیل برای اغنام الله خوابی می‌بینند و تعبیرش را به تشکیلات مخوف و موکلین جیره خوار یا افتخاری خود می‌سپارد.
اما شرح اینکه این نوع خوش رقصی چه دستاوردی برای موکلین خواهد داشت از حوصله این نوشته خارج است. گاهی خوش رقصی از نوع امیر عباس فخر آور است که رسما خود را اسرائیلی بخواند و گاهی از آن نوع دیگر که در یک تریبون رسمی جمهوری اسلامی بسیار با احتیاط و خوف و خفیه، کسی افاضه‌ای کند و...
اما در هر 2 صورت آنچه اتفاق می‌افتد نیابت است از جانب بیت العدل اعظم، که جسارت اعلام حضور در هیچ نقطه جغرافیایی جهان غیر از بلاد عزرائیل را ندارد. به ترتیب به وقایع اخیر که نگاه کنیم عجیب می‌نماید و بیشتر به سناریوی نگارش شده‌ای می‌ماند که هم ناشیانه نوشته شده و هم ناشاینه اجرا می‌شود. به پازل زیر نگاه کنید:
- ابتدا عکس سربازان غیور! اسرائیلی بر بیلبوردی در شیراز بالا می‌رود، البته با عنوان مدافعین حرم! و شهرداری یعنی نهاد بر آمده از دل شورای شهر، که ظاهرا متولی، ناظر و... همه امور فرهنگی و تبلیغاتی است ناگهان بر می‌آشوبد و دست به پاکسازی فله‌ای می‌زند تا از این لکه تطهیر شود. اما چیزی نمی‌گذرد که قطعه‌ای دیگر کنارش چیده می‌شود.
- ناگهان بعد از گذشت قریب دو سال از عمر شورای شهر جوانکی سی و چند ساله و جویای نام یاد بهائیت مظلوم؟! می‌افتد و برای دو تروریست بهائی دستگیر شده سینه چاک می‌کند، البته در جایگاه نماینده شورای همان شهری که نقش بیلبوردش سرباز‌های اسرائیلی شده بودند. قاعدتا هیچ ارتباطی به ذهن نمیرسد! سربازان اسرائیلی روی بیلبورد شهر شیراز و نماینده شورای شهر شیراز که از حقوق شهروندی تروریست‌ها دفاع می‌کند!
- دقیقا در همین احوال تروریست‌هایی در اهواز به جان مردم بی دفاع می‌افتند و قریب به 100 نفر را شهید یا زخمی می‌کنند. ناگهان یعقوب شوشتری (یعقوب التسطری، یهودی بهائی شده) از فرقه مخوف بهائیت سخنگوی تروریست‌ها از آب در می‌آید و علیه ایران بیانیه می‌خواند. با شبکه ایران اینترنشنال مصاحبه می‌کند و تاجایی که ممکن است به دست‌های به خون آلوده اشان مفاخره می‌کند.
- بعد مسئولی از مسولان و نخبه‌ای از نخبگان سیاسی شهر که اتفاقا در انتخابات شورا‌ها هم دستی داشته و دست گلهایی، چون شورای شهر بابل و صدرا و شیراز و اراک و... به مدد نظارت عالیه و برنامه ریزی ایشان شکل یافته است به دفاع بر می‌خیزد که پرونده سازی نکنید برای نماینده شورای شهر! و توییت‌های تهدید و فریاد و غوغاسلاری که شاید اصل ماجرا فراموش شود و اتفاقات سریالی شورا‌های شهر که ظاهرا تمامی ندارد را به حاشیه بکشاند.
بازهم البته هیچ ارتباطی بین موضاعات نیست؛ نماینده سی و چند ساله شورای شهری که ظاهرا سوابق وی در امور شهری چیزی بیش از کار در هتل نبوده است و رجل سیاسی همان شهر که ناظر و برنامه ریز رسمی انتخابات شورای شهر کل کشور بوده‌اند، در موضوعی متفق می‌شوند. راستی دلیل بالا رفتن بیلبورد سرباز اسرائیلی و دفاعیات نماینده شورا از تروریست‌های بهایی فقط یک همزمانی ساده است و دفاع مسئول اصلی انتخابات شورا‌های شهر هم صرفا یک دفاع حزبی؟!
- درست در همین احوال سرکار خانمی از اهالی سیاست در پایتخت کمپین راه می‌اندازد که واحقوق بشرا، به فریاد برسید که در مملکت برای تروریست‌ها محدودیت تحصیلی وجود دارد و‌ای جماعت ترویست بیایید تا به به فریادتان برسم.
جالب اینجاست که تصادفاً بیت العدل هم همزمان به اغنام الله دستور می‌دهد تا با همه توان به این کمپین بپیوندند و توشه اش را تکمیل کنند. جالبتر اینکه این نخبه سیاسی! اساسا مملکت را هم تهدید می‌کند که اگر کار به نتیجه نرسد و نتوانند حقوق تروریست‌های بهائی را احقاق کند کار را به مجامع بین المللی می‌کشاند؟!
بازهم ظاهرا همه چیز تصادفی است. بالا رفتن بنر سربازان اسرائیلی در شیراز، سخنرانی نماینده شورای شهر شیراز مدافع بهائیت، جنجال سخنگوی بهائی تروریست‌های اهواز، ناظر انتخابات شورا‌ها در نقش مدافع بی پروا و کمپین بانوی سیاست مدار پایتخت نشین برای تروریست‌های بهائی... همه چیز تصادفی است و تنها یک نقطه مشترک دارد؛ بهائیت.
نکته جالبتر اینجاست که همه این اتفاقات در زمانی می‌افتد که بحران‌های عمیق و گسترده اقتصادی نوسانات ارز، سکون مجلس و مسولین دولتی و... مجلس و دولت را تحت فشار افکار عمومی قرار داده است و پاسخی هم درکار نیست!
نخبگان فعال این پازل هم چه نماینده شورا و چه نماینده مجلس از این فشار مصون نیستند و بی عملی آشکارشان در خصوص اوضاع باورنکردنی معیشت مردم هدف آماج رسانه‌ها و افکار عمومی و خصوصی است.
البته برخی از جمله همین دو نخبه سیاسی؟! غیور هم در مورد سر باز زدن از شفافیت‌های مختلف، به این معنی که لطفا به مردم بگویید چه می‌کنید، تحت فشار شدیدتری قرار گرفته‌اند؛ و حالا به نظر شما، پروژه دستگاه مرکزی مخوف، اسرار آمیز و پنهان شده در اسرائیل بهائیت چیست؟ دست بردن به اسلحه و بعد اعلام اینکه ما در همه جا موکل داریم، یا استخدام موکلین مستاصل جویای نامی که به فکر فردای درخواست اقامت در بلاد امریکا و اروپا و اسرائیل هستند؟ یا نه کمک به فرار برخی از دوستان از زیر فشار شکننده افکار عمومی در مورد بی اعتنایی به آشفتگی معیشت جامعه به ستوه آمده؟ ویا شاید هم همه موارد فوق....
اما در هر صورت آنچه غیر قابل انکار است آن است که اگر بهائیت تا دیروز فقط به فساد فرقه‌ای و خیانت‌های رسمی ملی در جنگ و مفاسد کلان اقتصادی بعد از آن متهم بود، امروز دیگر با توجه به سخنگو شدن از سوی ترویست‌های واقعه دلخراش اهواز، رسما نقش تروریستی خود را نیز آشکار کرده است. از این رو به نظر می‌رسد دیگر ایفای نقش وکالت بیت العدل نمی‌تواند کلاهی را پشمی کند، غیر از متوهمینی که هنوز اسرائیل را کعبه آمال بدانند.
متوهمینی که نهایتش به یک امیر عباس فخر آور دیگر تبدیل خواهند شد.
منبع: فارس
