به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «سید حمیدرضا باطنی» در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۵۹ در کردستان بین سقز و دیوان‌دره توسط مزدوران بیگانه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«سلام بر همه شما سروران و عزیزان از مادرم گرفته تا فرزندان خواهرم چند کلمه حرف با یک یک شما داشتم. اول از مادرم شروع می‌کنم.
مادرم سلام گرم مرا از راه دور از سنگر‌های اسلام بپذیر. بدان من مدیون تو هستم. اسلام همیشه مدیون چنین مادرانی است که چنین فرزندانی تربیت می‌کند. مادر عزیزم می‌خواهم یک خواسته مرا قبول کنی و آن اینکه بعد از اینکه من شهید شدم ناراحت نشوی و گریه و زاری نکنی بدان من با دانستن اینکه، این راه شهادت را دارد دلخواه به این راه آمده‌ام، زیرا قبلاً تشکر می‌کنم که در شرایط حساس زندگی مرا بدون سرپرست تربیت کردی و به این اندازه رساندی خداوند از تو راضی است فقط می‌خواهم که با دیگر فرزندانت هم بصورت مادر واقعی رفتار کنی.
مهدی: می‌خواهم که راه مرا ادامه دهی و اگر ان‌شاءالله ازدواج کردی و صاحب فرزند شدی راه مرا به فرزندانت نشان بدهی و آنان را به راه من بخوانی از تو هم که مرا بسیار علاقه داشتی خیلی متشکرم و یاد دوران کودکی از دل‌ها رفتی فقط یادهاست که ماندنی است می‌خواهم جلوی همه افتخار کنی از اینکه برادرت را در راه خدا دادی خوشحال و سربلند باشی.
پروین: به تو خواهر بزرگترم سلام عرض می‌کنم می‌خواهم که به پیروز یاد دهی که راه من چه بود و او را ببوسی و بگویی دایی‌ات گفت: می‌خواهم تو هم یک پاسدار شوی و در مقابل با دشمنان خدا بایستی، پریناز را ببوس و از قول من به او بگویید که آفرین بر او درس را بخوان کتاب‌های اسلامی را مطالعه کن تا ان‌شاءالله یک زینب شوی. آفرین دختر خوب ان‌شاءالله به سعادت و خوشبختی برسی، خداوند تو را دوست دارد اگر تو هم خداوند را فراموش نکنی.»
انتهای پیام/ 900
