به گزارش خبرنگار دفاع پرس از کرمان، «حسین مختارآبادی» در سوم تیرماه سال ۱۳۴۰ و در یک ظهر عاشورایی به دنیا آمد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حسین در هسته مرکزی کمیته و سپاه فعالیت و خدمت خود را به اسلام آغاز و با آغاز غائله کردستان، به آن‌جا عزیمت کرد. وی پس از چند ماه رشادت و ایثارگری پس از بازگشت به کرمان به‌عنوان فرمانده سپاه «زرند» معرفی شد.
با آغاز جنگ تحمیلی، «حسین» عازم جبهه خوزستان شد و سرانجام ۲۲ روز پس از آغاز جنگ تحمیلی، خداوند شربت غرورآفرین شهادت را به او نوشاند و جسم پاکش در کنار چندی تن از همرزمانش در صحرای گرم خوزستان و در منطقه «بستان» جا ماند. تا این‌که پس از گذشت چهار سال در بازسازی شهر بستان کشف و در گلزار شهدای کرمان به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت‌نامه سردار شهید «حسین مختارآبادی»:
«یاابنالحسن». دلم می‌خواهد تا باقیمانده عمرم را با این فریاد بسر برم؛ دلم می‌خواهد اینقدر آقا را صدا بزنم تا یا شفیع گناهانم شود و یا این‌که از رنج و ناامیدی بمیرم.
آری در لحظاتی شروع به نوشتن وصیت‌نامه‌ام کرده‌ام که صدای «یاابنالحسن» از اتاق کناریم بگوش می‌رسد و انگار به طرز عجیبی سراپای وجود من نیز منادی این فریاد شده است و واقعاً آمرزش گناهانم را توسط این فریاد از خدا خواستم.
آری! شاید در این مأموریت موفق به ادا کردن دِینم به دینم و به پروردگارم بشوم. شاید از نظر کمّی، به نظر دوستان در انجام این مأموریت، موفقیت زیاد و قابل توجهی نباشد، ولی همان‌طور که همیشه مورد توجه‌ام بود، این نفس عمل و نیّت آن است که مهم و مورد توجه است و این است که اگر مورد توجه باری‌تعالی قرار گیرد، خوشا به حال صاحب عمل آن.
کسی در سوگم نگرید؛ نه از دوستان و نه از خویشاوندان. چون اگر به مسئله معاد معتقد باشید، یقیناً به این مسئله می‌رسید که دوری ما مدتی بیش نیست، بلکه به قول مرحوم «طالقانی» تحولی می‌باشد از این دنیای پست کوچک به سرای ابدی.
از برادرانی که بیشتر از دیگر برادران موفق به تهذیب نفس شده‌اند، می‌خواهم که شب‌ها در دل شب وقتی سر طاعت و بندگی در مقابل خدای کریم فرود می‌آورند و صورت بر خاک می‌نهند، آمرزش گناهانم را از خدا بخواهد.
انتهای پیام/
