گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ سینمای کوتاه ایران در مهر ماه ۱۳۴۷ توسط «بصیر نصیبی» با نام «سینمای آزاد ایران» شکل گرفت. وی با تلاش‌های خود توانست در سراسر ایران نمایندگی‌هایی را فعال کند. «کیانوش عیاری»، «مهدی صباغ‌زاده» و «فریدون جیرانی» از فیلمسازان پس از انقلاب بودند که از سینمای آزاد وارد سینمای بلند شدند.
همچنین «بهمن قبادی»، «تورج اصلانی»، «آرش رصافی»، «داریوش غریب‌زاده»، «امید وفایی»، «بهنام نجم‌الدین»، «امیرشهاب رضویان»، «ابوالفضل عطار»، «محمدرضا فرطوسی»، «شهرام مکری»، «امیرعلی علایی»، «ایرج سالاروند»، «وحید موسائیان»، «داریوش یاری» و «مسعود امینی تیرانی» از فیلمسازان نسل جدیدی هستند که «انجمن سینمای جوانان ایران» آنها را پرورش داده است.
اهمیت فیلم کوتاه در جهان چنان است که جشنواره‌های بزرگ دنیا نظیر، اسکار، کن، برلین و ... در کنار نمایش فیلم‌های بلند، فیلم کوتاه را نیز اکران می‌کنند و جوایزی برای این بخش اختصاص داده‌اند. نخستین فیلم‌های تاریخ سینما فیلم‌های کوتاهی بودند که سینمای حرفه‌ای را پایه ریزی کردند. فیلمسازان بزرگی نظیر «جوزپه تورناتوره»، «پیر پائولو پازولینی»، «کن لوچ»، «آلن رنه» و ... سینما را با فیلم کوتاه شروع کردند. در ایران نیز «بهرام بیضایی»، «ناصر تقوایی» و «عباس کیارستمی» کار هنری خود را با سینمای کوتاه آغاز کردند.
با توجه به این مقدمه می‌توان دریافت که فیلم کوتاه از چه اهمیتی برخوردار است. این سینما مهم‌تر از چیزی است که می‌نماید و برنامه‌ریزی برای آن و اختصاص سرمایه‌های انسانی و منابع مالی در این حوزه سیاستی زیربنایی برای معماری سینمای کشور است. در حالی فیلمسازان فیلم کوتاه جوایز متعدد بین‌المللی را دریافت می‌کنند که در فضای رسانه‌ای کشور چنان که باید مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
متاسفانه افتخارات فیلم کوتاه در کنار موفقیت‌های فیلم بلند یا دیده نمی‌شوند یا در سایه قرار می‌گیرند، حال آنکه توفیقات سینمای کوتاه در شرایطی که رقیبان سرسختی در جهان وجود دارند چیز کمی نیست. مدیران فرهنگی کشور باید به این نکته توجه داشته باشند که سینمای کوتاه به هیچ وجه مقوله‌ای حاشیه‌ای نیست و باید در تخصیص منابع، فیلم کوتاه باید در اولویت قرار بگیرد.
کمبود ابزار و تجهیزات فنی، استودیوهای ضبط صدا و مراکزی مختص به جلوه‌های ویژه کامپیوتری، نبود پول کافی برای ساخت فیلم، فقدان دفاتر حرفه‌ای تهیه و تولید فیلم کوتاه و مواردی از این دست رشد فیلم کوتاه در ایران را با مشکلی جدی مواجه کرده است لذا همین جوایزی که توسط فیلمسازان این حوزه به دست آمده به دلیل تلاش‌ها و عشق و علاقه آنهاست.
اکران آثار برگزیده در سطح ملی و بین‌المللی در سالن‌های سینمایی و مراکز مختلف به دیده شدن بهتر و وسیع‌تر فیلم کوتاه کمک می‌کند. هر چند دیده شدن این آثار در جشنواره‌های خارجی برای سازندگان آنها مهم است ولی تجربه دیدن شدن این آثار در کنار مخاطبان معمول سینما جذاب‌تر خواهد بود.
مهمترین مساله‌ای که سینمای کوتاه را دچار آسیب کرده است مقدار سرمایه‌ای است که برای ساخت آن اختصاص می‌یابد. ساخت یک فیلم کوتاه قابل اعتنا با توجه به قیمت بالای اجاره تجهیزات تصویربرداری، هزینه‌های جاری مثل حمل و نقل و پولی که باید برای مواد مصرفی مثل فیلم خام، گریم، لامپ و ... در نظر گرفته شود در بهترین شرایط کمتر 50 میلیون تومان نخواهد بود. با در نظر گرفتن اینکه در فیلم کوتاه بازگشت سرمایه وجود ندارد و اغلب فیلمسازان با سرمایه شخصی و خود و دوستانشان به سمت ساخت فیلم می‌روند این نکته را روشن می‌کند که مراجع مرتبط با این حوزه باید تعاملات بیشتری با کارگردانان داشته باشند تا شاهد آثار ارزشمندتری در این حوزه باشیم.
تأسیس دفاتر حرفه‌ای تولید فیلم کوتاه می‌تواند تا حد زیادی خلاءهای موجود در زمینه فیلم کوتاه را جبران کند. وجود چنین دفاتری می‌تواند با نگاه تخصصی‌تری آسیب‌های این حوزه را شناسایی و نسبت به رفع آنها اقدام کند. علاوه بر این استعدادیابی در این دفاتر می‌تواند مسیری باشد برای پرورش نیروهای فنی که منتج به ارتقای سطح کیفی فیلم کوتاه خواهد شد.
برگزاری سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران اتفاق مهمی در فضای فرهنگی کشور است که باید این فرصت را غنیمت دانست. وجود چنین جشنواره‌ای در حکم یک سال نو و فصل تازه برای فیلم کوتاه کشور است. این فصل تازه را مدیران فرهنگی کشور نیز باید با دیدن آثار راه یافته به این جشنواره تجربه کنند و از نزدیک با فیلمسازان آن تعامل برقرار کنند.
ارسال بیش از پنج هزار فیلم به جشنواره سی و پنجم فیلم کوتاه تهران نشان از جایگاه این جشنواره در سطح جهانی دارد و با توجه به اینکه در منطقه شرق آسیا جشنواره‌ای با این استاندارد و سطح گستردگی وجود ندارد باید بیشتر از قبل برای برگزاری آن تلاش کرد. امید می‌رود جشنواره سی و پنجم فیلم کوتاه تهران بدور از حواشی یکی از بهترین سال‌های برگزاری خود را طی کند و به شناخت بیشتر جایگاه فیلم کوتاه کمک کند.
انتهای پیام/ 161
