تربت تو بوی خدا می‌دهد، بوی حضور شهدا می‌دهد

مرحوم محمدرضا آقاسی، یکی از هنرمندانی بود که او را با شعرهایی آئینی خصوصاً در زمینه کربلا می‌شناختیم. شاید بتوان انگشت شمار افرادی را یافت که شعر خوانی وی را ندیده و نشنیده باشند، شعر خوانی که از یک سوز و گدازی عاشقانه حکایت داشت.
کد خبر: ۳۲۲۵۹
تاریخ انتشار: ۰۵ آبان ۱۳۹۳ - ۱۰:۳۷ - 27October 2014

تربت تو بوی خدا می‌دهد، بوی حضور شهدا می‌دهد

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، حماسه ی عاشورا پس از قرن ها، همچنان بر تارک تاریخ می درخشد و جان تشنه ی انسان های حقیقت جو را سیراب می سازد. این تأثیرگذاری شگرف، نشان از ژرفا و ابعاد و زوایای پیدا و پنهان بسیار در این رویداد عظیم دارد. در این میان، بعد عاطفی و حماسی این حادثه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

مرحوم محمدرضا آقاسی، یکی از هنرمندانی بود که او را با شعرهایی آئینی خصوصاً در زمینه کربلا میشناختیم. شاید بتوان انگشت شمار افرادی را یافت که شعر خوانی وی را ندیده و نشنیده باشند، شعر خوانی که از یک سوز و گدازی عاشقانه حکایت داشت.

شعر زیر یکی از اشعار وی در خصوص بازگویی واقعهی کربلا و عاشورا با عنوان "دست به امان" است که از نظر می گذرانیم:

زهرهی منظومهی زهرا حسین
کشتهی افتاده به صحرا حسین

دست صبا زلف تو را شانه کرد
بر سر نی خندهی مستانه کرد

چیست لب خشک ترک خوردهات؟
چشمهای از زخم نمک خورده ات

روشنی خلوت شبهای من
بوسه بزن بر تب لبهای من

تا ز غم غربت تو تب کنم
یاد پریشانی زینب کنم

آه از آن لحظه که بر سینهات
بو سه نشاندند لب تیرها

آه از لحظه که اصغر شکفت
در هدف چشم کمانگیرها

آه از آن لحظه که سجاد شد
هم نفس نالهی زنجیرها

قوم به حج رفته به حج رفتهاند
بی تو در این وادیه کج رفتهاند

کعبه تویی کعبه به جز سنگ نیست
آئینهای مثل تو بیرنگ نیست
...
بی سرو سامان توام یا حسین
دست به دامان توام یا حسین

جان علی سلسله بندم نکن
گردم، از خاک بلندم نکن

عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند

تربت تو بوی خدا می دهد
بوی حضور شهدا می دهد

قوم به حج رفته چو باز آمدند
بر سر نعشت به نماز آمدند

قوم به حج رفته تو را کشته اند
پنجه به خوناب تو آغشته اند

هم نفسان! حج حسینی کنید
پیروی از راه خمینی کنید

حج حسینی سفری سرخ بود
احرامش بال و پری سرخ بود

حج حسینی سفر کربلاست
نیت آن قربت رنج و کربلاست

یادآور می شود محمدرضا آقاسی از شاعران نامدار آیینی و اهل بیتی(ع) در سالهای اخیر است که فعالیت شعری خود را از دهه 50 آغاز کرد. مثنویهای شورانگیز وی در رثای اهل بیت(ع) توانست در مدت کوتاهی مخاطبان بسیاری را به سمت خود جلب کند.

به اعتقاد کارشناسان زبان ساده و بیان مفاهیم والا در قالب کلمات همهفهم از جمله دلایل استقبال مخاطبان از سرودههای این شاعر است. وی در سوم خرداد سال 84 به دلیل بیماری قلبی دار فانی را وداع گفت.

 

انتهای پیام/
 

نظر شما
پربیننده ها