گروه بین‌الملل دفاع پرس- سیروس فتح‌اله؛ فروردین‌ماه 94 ائتلافی تحت عنوان ائتلاف عربی به سرکردگی عربستان سعودی به یمن فقیرترین کشور عربی حمله‌ور شد. این حمله با چراغ سبز آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها بود. انواع سلاح‌های جنگی اعم از ممنوعه و غیرممنوعه از سوی کشور‌های غربی که ادعای دموکراسی دارند و به زعم خودشان حامی حقوق بشر هستند، در اختیار این ائتلاف قرار گرفت؛ ائتلاف متجاوز سعودی هم تا می‌توانست، این تسلیحات را بر سر ملت مظلوم و بی‌گناه یمن ریخت.
بررسی‌ها نشان می‌دهد، جنگی که سعودی‌ها با کمک متحدان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای خود علیه یمن راه انداختند، تقریبا هیچ دستاوردی برای سعودی‌ها به دست نیاورد، جز اینکه آنها را در باتلاق عمیقی فرو برد. جنگنده‌های سعودی که توسط آمریکایی‌ها سوخت‌رسانی و کمک اطلاعاتی می‌شدند، هر روز بمب‌های زیادی که خیلی از آن بمب‌ها ممنوعه بودند، بر سر زنان، کودکان و سالمندان بی‌گناه یمنی فرود می‌آوردند و البته این حملات هنوز هم متوقف نشده است.
در طول این چند سال تاسیسات و زیرساخت‌های حیاتی یمن توسط جنگنده‌های آل سعود از بین رفتند. مدارس و مراکز آموزشی یمنی‌ها توسط جنگنده‌های سعودی بمباران می‌شدند. بیمارستان‌ها نیز از حملات این جنگنده‌ها در امان نبودند؛ بسیاری از یمنی‌ها به خاطر اینکه بیمارستان‌ها بمباران شده بودند و خدمات‌رسانی در آنها صورت نمی‌گرفت، جان خود را از دست می‌دادند.
جنگنده‌های این ائتلاف مراسم‌های عروسی را در یمن رصد می‌کردند و آن عروسی را به عزا تبدیل می‌کردند؛ این درحالی بود که این ائتلاف مدعی بود که مواضع نظامی را هدف قرار می‌دهد، اما فقط یک مورد از حمله این ائتلاف به یک مراسم عروسی در شهرک «بینی قیس» در استان حجه واقع در شمال غرب یمن، 33 کشته و 55 زخمی برجا گذاشت که اغلب آنها زن وکودک بودند. این حمله اولین و آخرین حمله سعودی‌ها به مراسم اینچنینی نبود، بلکه بار‌ها و بار‌ها تکرار شد؛ هرچند مسئولان کودک‌کش سعودی متعهد شده بودند که این حملات تکرار نخواهد شد و تحقیقات میدانی جدی درباره عاملان این حمله و محاکمه آنها صورت خواهد گرفت؛ اما ادامه این جنایت‌ها نشان می‌دهد که این تعهدات تنها نوشته‌ای روی کاغذ است و سعی می‌کنند در معرض انتقادات بین‌المللی قرار نگیرند.
محاصره سه جانبه یمن (دریا، هوا و زمین) از سوی سعودی‌ها مشکلات فراوانی را متوجه ملت این کشور کرد؛ یمنی‌ها از لحاظ مواد غذایی دچار چالش جدی تحت عنوان سوء تغذیه شدند. کودکان یمنی روز به روز لاغرتر و لاغرتر می‌شدند و به خاطر اینکه مواد غذایی مورد نیاز آنها تامین نمی‌شد، خیلی مظلومانه در مقابل چشمان پدران و مادران خود، جان خود را از دست می‌دادند.
تاجایی که هم‌اکنون بیش از ۴۰۰ هزار کودک یمنی به دلیل سوء تغذیه شدید با خطر مرگ مواجه هستند. همچنین حدود 2 میلیون کودک نیز از سوء تغذیه شدید رنج می‌برند و تقریباً 2 میلیون کودک از تحصیل محروم و نزدیک به یک میلیون کودک یمنی در مناطق مختلف این کشور آواره شده‌اند.
بر همگان مثل روز روشن است که آل سعود و چند رژیم عربی متحدش که اکثر آنها نقش چندانی در جنگ یمن ندارند، نمی‌توانستند چنین وحشیانه، مردم و کودکان یمن را قتل عام کنند؛ اما پشتیبانی دولت‌هایی، چون آمریکا، انگلیس و همچنین رژیم منحوس صهیونیستی به آل سعود این گستاخی را داده که بدون واهمه مرتکب جنایاتی این گونه وحشیانه در یمن شوند.
به هر حال تقریبا با گذشت بیش از سه سال از آغاز جنگ علیه یمن به نظر می‌رسد، روز‌های خوشی در انتظار ملت مقاوم یمن است؛ چرا که شواهد نشان می‌دهد مقاومت آنها در مقابل ائتلاف متجاوز سعودی جواب داده و پیروز شده است. ملت مقاوم یمن در روز‌های آغازین جنگ تقریبا برای دفاع از خود از امکانات و تسلیحات پیشرفته‌ای که سعودی‌ها داشتند، برخوردار نبودند؛ سلاح آنها فقط ایمان، عقیده و روحیه مبارز آنها بود، سلاحی که آل سعود و دوستانش را در جنگ یمن زمین‌گیر کرد، سعودی‌ها و متحدانش تصور می‌کردند در عرض یک هفته استقلال و آزادی یمنی‌ها را در هم می‌شکنند؛ اما روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها گذشت، نه تنها استقلال و آزادی یمنی‌ها دچار چالش نشد، بلکه مستقل‌تر از گذشت نیز شد؛ تا جایی‌که ما امروز شاهد موشک‌باران مواضع نظامی سعودی‌ها توسط یمنی‌ها با موشک‌های بالیستیک بومی هستیم.
فناوری موشکی یمنی‌ها آبرو و حیثیت نداشته سعودی‌ها را زیر سوال برد و نشان داد که آن همه امکانات جنگی و حمایت‌های اطلاعاتی نمی‌تواند آبرو و حیثیت سعودی‌ها را در نزد افکار عمومی حفظ کند. سعودی‌ها در باتلاق یمن گیر کرده‌اند، رژیمی که تداوم حیات سیاسی خود را به حمایت بیگانگان گره زده است؛ تا جایی‌که یک سناتورآمریکایی آشکارا از بی‌لیاقتی این رژیم حرف می‌زند و می‌گوید: «اگرما نبودیم، سعودی‌ها در عرض یک هفته فارسی حرف می‌زدند». البته این موضوع بیشتر مربوط به ایران‌هراسی است تا سعودی‌ها را بیشتر بدوشند. محمد‌جواد ظریف وزیر امورخارجه کشورمان به این اظهارنظر سناتور آمریکایی واکنش نشان داد و گفت: «من به عنوان یک مسلمان و فردی که در این منطقه زندگی می‌کند از این سخنان شرم می‌کنم؛ ولی افتخار می‌کنم که در این چهل سال به گونه‌ای ایستاده‌ایم که کسی نتوانسته درباره ما چنین بگوید.»
بالاخره دستاورد‌های میدانی ارتش یمن و کمیته‌های مردمی نشان می‌دهد که عربستان سعودی در جنگ یمن با شکست سنگینی مواجه شده است؛ لذا آمریکایی‌ها به شدت به دنبال راهکاری برای نجات گاو شیرده خود در این جنگ هستند؛ آمریکایی‌ها می‌دانند که سعودی‌ها در جنگ یمن مرتکب جنایات جنگی شده‌اند و هر کاری هم بکنند، نمی‌توانند ردپای خونین خود را در این جنگ که شریک جرم سعودی‌ها هستند، پاک کنند.
امروزه هم اگر آمریکایی‌ها به دنبال پایان جنگ یمن می‌باشند به این دلیل نیست که توانسته‌اند نتیجه‌ای به دست آورند، بلکه به این دلیل است که دیگر نمی‌توانند صدای جامعه جهانی را در قبال جنایات و فجایعی که در یمن اتفاق می‌افتد، خاموش کنند و شاید بتوان گفت: تنها موردی که تقریبا همه جناح‌های سیاسی ایالات متحده امروزه بر آن متحد هستند این است که حمایت بی‌چون و چرای ایالات متحده از کار‌های عربستان سعودی تا کی باید ادامه یابد.
در همین خصوص لیندسی گراهام سناتور آمریکایی می‌گوید: «من این ایده را قبول ندارم که ما باید به رژیمی خون‌ریز و فرد آدم‌کشی همچون محمد بن سلمان متوسل شویم تا از آمریکا در مقابل ایران حفاظت کنیم. کاملاً برعکس، معتقدم با توسل به او، ما به توانایی خود در اداره منطقه آسیب می‌زنیم.»
آمریکایی‌ها فرق نمی‌کند چه جمهوری‌خواه‌ها و چه دموکرات‌ها، هر دو شریک جرم سعودی‌ها و متحدانش در ریختن خون هزاران بی‌گناه در یمن، سوریه، عراق و ... هستند و به هیچ عنوان نمی‌توانند خود را از این جنایات تبرئه کنند؛ چراکه افکار عمومی چه در داخل آمریکا و چه در بیرون از آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که گرفتاری‌های پیش آمده برای ملت‌های منطقه غرب آسیا ناشی از سیاست خارجی مداخله‌جویانه آمریکایی‌ها و متحدانشان در این منطقه است.
انتهای پیام/ 411
