وصیتنامه عرفانی یک شهید روستایی؛

بترس از اینکه مرگ تو را دریابد و تو در حال گناه باشی

شهید ذبیج الله دریجانی در وصیتنامه‌اش آورده است: پس بترس از اینکه مرگ تو را دریابد و تو در حال گناه باشی. خوشحالم که در این روز قرار گرفته‌ام که آگاه هستم نسبت به هجرتم، نسبت به عقیده‌ام، نسبت به طاعتم و نسبت به جهادم.
کد خبر: ۳۲۵۰۶۳
تاریخ انتشار: ۰۵ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۹ - 26December 2018

بترس از اینکه مرگ تو را دریابد و تو در حال گناه باشیبه گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، ذبیج الله دریجانی مهرماه سال 1340 در دریجان از توابع بم کرمان به دنیا آمد، نامش را خانواده از قرآن گرفته بودند، دبیرستان را در رشته برق به پایان رساند، سال 57 در دانشگاه قبول شد؛ ولی خدمت در سپاه را به رفتن دانشگاه ترجیح داد. در جریان انقلاب در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و مدتی به دست ساواک زندانی شد.

پس از حضور در سپاه پاسداران به سرپرستی تدارکات سپاه بم منصوب شد. سال 1360 ازدواج کرد که حاصل آن 2 فرزند به نام‌های محمدرسول الله و فاطمه بود. سال 1362 مسوولیت پرسنلی «لشکر 41 ثارالله» را در اهواز برعهده گرفت و سپس به جانشینی پرسنلی و معاونت ستاد منصب شد. وی چندین بار در جبهه مجروح و یکبار شیمیایی شد. وی در پنجم دی ماه 1365 در عملیات «کربلای 5» به شهادت رسید.

از این شهید وصیتنامه زیبا و عرفانه ای به جای مانده است که نشان دهنده روحیات وی است. در قسمتی از وصیتامه شهید آمده است:

خداوند در سوره ی توبه آیه ی ۱۱ می فرماید: «خداوند از مؤمنان جان ها و اموالشان را خریداری می کند که بهشت برای آنان باشد». صدام مفسد است و با مفسد نمی توانیم مصالحه کنیم، ما با او مصالحه نداریم، ما تا آخر با آنها جنگ می کنیم و ان شاء الله تعالی پیروز خواهیم شد.

خدایا! تو شاهد باش که فقط برای تو به جبهه آمده ام و جز رضای دل تو، دل به هیچ نبسته ام و امیدوارم که تا مرز شهادت جز رضای تو در دل من رسوخ نكند، که بنیاد انسان را، اگر به غیر تو دل ببندد، بر می کند.

خدایا! گواه باش براساس فرمان تو به جبهه آمده ام و چون او حجت توست بر عالميان، این را از ته دل می گویم.

خدایا! محبت ولی فقیه را از ما نگیر و ما را فرمانبر او نگهدار که فرمانبری او فرمانبری امام زمان (عج) و فرمانبری امام زمان، فرمانبری پیامبر (ص) و فرمانبری پیامبرت، فرمانبری توست و فرمانبری تو سعادت است و همین افتخار ما را بس است که زندگی و مرگمان برای حب و بغض تو باشد. هر که را تو دوست داری ما دوست داریم، هر که را دشمن داری ما دشمن داریم. خدایا! بارالها! معبودا! معشوقا! مولایم! امام و امت ما را در این جنگ اسلام و کفر پیروز بفرما.

اما تو ای پدر! خوشا به حالت که امانت را پس دادی، به نحو احسن پس دادی، مباد از طعنه ی دیگران بترسی، بلکه استوار و پر قدرت در مقابل دشمن بایست و به یاد حسین (ع) و صحرای کربلا و مظلومیت حسین باش که اگر ذره ای از آن مصائب داشتیم عمل نمی کردیم. دعا کنید تا خداوند ما را مورد لطف و رحمت خاصه اش قرار دهد. امام ما حق است و شهدای ما حقند و این را ثابت کردند به دشمن، که ما پیرو حسینیم و در راه او از جان مضایقه نمی کنیم این و نعمت های ابدی و بی پایان خداوندی خواهد رسید و بر سریر کرامت و بزرگواری تکیه خواهیم زد.

اما شما ای همسر خوب و فرزندان گرامی! امید است شما چون بیشتر زنان صدر اسلام از کمک و استعانت به اسلام و مسلمین از هیچ کمکی دریغ نکنید و مبادا از حق و حقیقت دست بردارید ولو اینکه مصائب زیاد باشد؛ آدمی با مصائب باید امتحان شود و امیدوارم که از این امتحان سربلند بیرون بیایید و امیدوارم در تربیت فرزندان چنان بكوشی که دستور قرآن و رسول الله (ص) است و آن طور آنها را تربیت نمایی که جزو اولیا الله قرار گیرند و امیدوارم که در این راه حضرت فاطمه زهرا(س) اجر تو را بدهد. ببخشید مرا اگر نسبت به تو کوتاهی کردم در رابطه ی وظایفی که تو داشتم و از خداوند منان طلب مغفرت و رحمت برای و فرزندانت دارم و امید است که به زودی شاهد پیروزی رزمندگان اسلام باشی.

به همه توصیه می کنم که بدانید که شما برای آخرت آفریده شده اید نه برای دنیا، برای نیستی نه برای هستی و برای مردن نه برای زندگی و تو در جای کوچ میباشی و در سرای موقت و در راه به سوی آخرت هستی و تو رانده مرگی که گریزنده از آن رهایی نمی یابد و جوینده آنرا از دست نمی دهد و ناچار مرگ او را در می یابد. پس بترس از اینکه مرگ تو را دریابد و تو در حال گناه باشی. خوشحالم که در این روز قرار گرفته ام که آگاه هستم نسبت به هجرتم، نسبت به عقیده ام، نسبت به طاعتم و نسبت به جهادم. خدایا! تو را شکرگزارم که در ولایت هنگام امام زندگی و مرگمان قرار گرفته و ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد و علی (ع) در محراب عبادت و علی اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف او شهید شدند. خدایا! جان مطمئنی از تو می خواهم که به معاد ایمان داشته باشد و به قضای تو رضا دهد و به عطای تو قناعت کند.

انتهای پیام/ 141

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار