به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، روزنامه رسالت در یادداشت خود با قلم سيد مسعود علوی آورده است:
این روزها یک پرسش کلیدی که ذهن مردم را به خود مشغول داشته، این است که آورده برجام چیست؟
رئیس جمهور در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری می‌گفت کلیدی در دست دارد که قفل مذاکرات هسته‌ای را باز می‌کند به گونه‌ای که مردم نیازی به گرفتن یارانه از دولت نداشته باشند.
امروز پس از گذشت 6 سال از مذاکرات هسته‌ای و سه سال امضای قرارداد برجام و توافق هسته‌ای، رئیس دیپلماسی کشور می‌گوید: «هدف از برجام، اقتصادی نبود»! او فراموش کرده است رئیس جمهوری که وی افتخار وزیر خارجه بودن کابینه‌اش را دارد، سال 94 گفته بود: «تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکلات محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود و بانک‌ها احیا شوند»!
او فراموش کرده است که آقای طیب‌نیا وزیر اقتصاد و دارایی وقت گفته بود: «بعد از توافق هسته‌ای بذر اقتصاد ایران به ثمر می‌نشیند»!
او فراموش کرده است که آقای سیف رئیس کل بانک مرکزی، همان سال 94 گفته بود: «اقتصاد ایران پس از توافق هسته‌ای شکوفا می‌شود»!
او فراموش کرده است که آقای نهاوندیان معاون اقتصادی رئیس جمهور و مغز متفکر اتاق اقتصادی دولت گفته بود: «بعد از توافق هسته‌ای منتظر رشد اقتصادی، کاهش تورم و خروج از رکود باشیم»!
او فراموش کرده است که آقای ترکان رئیس مناطق آزاد به مردم گفته بود: «منتظر هجوم سرمایه‌های خارجی بعد از توافق هسته‌ای باشید»!
اکنون مردم پس از 6 سال شاهد این هستند که نه سرمایه خارجی آمده است، نه شکوفایی اقتصادی رخ داده است، نه مشکل محیط زیست و اشتغال حل شده است و نه بذر نکاشته اقتصاد ایران در دولت های یازدهم و دوازدهم به ثمر نشسته است.
وزیر خارجه هم آب پاکی را روی دست همه ریخته و گفته است؛ اصلاً هدف از برجام، اقتصادی نبود!
اکنون با تورم 40 تا 200 درصدی در برخی از اقلام کالاها روبه‌رو هستیم. قیمت دلار در بی‌سابقه‌ترین حالت که در هیچ دولتی سابقه نداشته است تا 18 هزار تومان بالا رفت. الان چرخ بسیاری از کارخانه‌ها نمی چرخد. ارزش پول ملی تا دو سوم کاهش یافته است. چه کسی پاسخگوی آن وعده‌ها و این اوضاع است؟ دولت یازدهم و دوازدهم با شعار رونق اقتصادی و حل مشکلات معیشتی و دادن وعده‌های بی حد و حصر گشایش در وضع اقتصادی، از مردم رای گرفت. تکلیف این آراء چه می‌شود؟
رئیس جمهور قبل از امضای برجام در قاب تلویزیون ظاهر شد و تصریح کرد: «ما چیزی را امضا نمی‌کنیم مگر اینکه تمام تحریم‌های اقتصادی برداشته شود»! لغو تحریم چه شد؟ نتیجه این خوش خیالی این شد که نه تنها تحریم‌ها برداشته نشد، بلکه تحریم‌های جدید وضع شد!
بالأخره یک کسی در دولت باید بگوید آورده برجام چه بود؟
این گونه اظهارات رؤسای دیپلماسی خارجی کشور نشان می‌دهد آنها از کدخدا ناامید شده‌اند اما هنوز کورسویی از امید به اروپا دارند. قرار بود اروپاییان ظرف دو هفته وعده‌های برجامی را عملیاتی نموده و در رفع تحریم‌ها همت گمارند، اما هفت ماه است دستگاه دیپلماسی ما را سرکار گذاشته‌اند و نم پس نمی‌دهند.
آورده برجام به تعبیر سیف و بعضی مقامات وزارت خارجه تقریباً هیچ بوده است. باید دید دولت برای «هیچ»، چه خسارتی به اقتصاد کشور و نیز دستاوردهای هسته‌ای کشور که حفظ آن یک شعار ملی بود، وارد کرده است؟!
اخیراً رئیس جمهور در جمع وزیر و کارکنان وزارت نیرو گفته است: «برجام یکی از خیرات دولت یازدهم است که حسنه آن مداوم برای همیشه باقی می‌ماند، مانند کار خیری است که پایان ندارد».
سه سال است منتقدین سوال می‌کنند حسنات و خیرات برجام چیست؟ جز ناسزا چیزی نمی‌شنوند و کارنامه‌ای هم برای ادعای خیرات و حسنات برجام ارائه نمی‌شود!
دولت سه راه حل برای خروج از این بن بست دارد؛
1- نگاه به شرق و بریدن از غرب به ویژه آمریکا و این چند کشور اروپایی طرف برجام
2- اتکا به تولید درونی در رونق اقتصادی و عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی
3- توقف تعهدات برجامی و شکستن قفل فعالیت‌های هسته‌ای و بازگشت به نقطه صفر.
اما متأسفانه هیچ تحرکی از سوی دولت برای خروج از بن بست هسته‌ای مبتنی بر این سه رویکرد دیده نمی‌شود!
انتهای پیام/ 151
