19 دی حماسه‌ای از حضور و پیش آهنگی برای ظهور
گروه استان‌های دفاع پرس - محمدرضا شهابی‌نیا؛ قیام 19 دی ماه سال 56 مردم خداجوی شهر قم سرآغاز مرحله نوینی از انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی علیه حکومت مستبد و مستکبر پهلوی شد و قیامی تعیین کننده را رقم زدند که بسیاری از آن را به عنوان عامل اصلی شکل‌گیری و نقطه آغاز انقلاب در ایران یاد می‌کنند.
حرکتی که موجب شکل گیری تظاهرات گسترده مردم ایران علیه رژیم پهلوی و مسبب قرار گرفتن انبوه زیادی از مردم در مسیر راه‌اندازی موج انقلاب شد.
جرقه اصلی این قیام 17 دی ماه و همزمان با چهاردهمین سالگرد كشف حجاب توسط رضا خان زده شد؛ جایی که رژیم با تنظیم مقاله‌ای توهین آمیز نسبت به حضرت امام و چاپ و انتشار آن در روزنامه اطلاعات، به دنبال تضعیف جایگاه و زیر سوال بردن مقبولیت امام خمینی در افکار عمومی دست به اقدام زد.
این بی‌احترامی اعتراض دسته جمعی فضلا و طلاب حوزه علمیه قم را به دنبال داشت، به گونه‌ای که کلاس‌های درس را تعطيل کرده و جهت اعلام همدردی به منازل مراجع تقلید و مجتهدان آن زمان قم رفتند.
این اقدام اعتراضی از جانب روحانیون و حوزویان قم ادامه داشت تا اینکه صبح نوزدهم دی ماه بازاریان نیز در حمایت از امام و به تبعیت از طلاب و روحانیون معترض، حجره های خود را بسته پس از تجمع در مسجد اعظم، راهی منازل مراجع عالیقدر آن زمان شدند.
عصر همان روز بود که ماموران رژیم با مسدود کردن چهارراه فاطمی که بعدها به چهارراه شهدا تغییر نام داد، راه را بر مردم معترض بستند و با این اقدام زمینه را برای بروز درگیری و زد و خورد فراهم کردند که در پی آن، تعدادی از مردم بی‌گناه شهر قم به شهادت رسیدند.
پس این اتفاق امام خمینی در پیامی این قیام را پرتویی از نهضت 15 خرداد سال 42 دانستند و گفتند: نهضت اخیر که پرتویی از نهضت 15 خرداد است و شعاعش در سراسر کشور نورافکنده، خود کوبندگی خاصی دارد که شاه را از خود بی‌خود کرده و او و دار و دسته چاقوکش‌اش را به تلاش مذبوحانه واداشته است؛ جنایات 19 دی 56 نقطه عطفی است به جنایات شاهانه 15 خرداد، شاه خواست ضرب شستی به ملت مسلمان نشان دهد.
رژیم هم که شرایط را نامساعد می‌دید برای در دست گرفتن کنترل اوضاع، دست به اقداماتی نظیر تبعید شاگردان امام و کشت و کشتار مردم بی‌گناه در سطح کشور زد تا با ایجاد رعب و وحشت در جامعه، از راه افتادن حرکت هایی این چنین جلوگیری کند، اما ملت راه خود را انتخاب کرده بودند و اقداماتی از این قبیل دیگر کارساز نبود.
همزمان با روز چهلم شهدای قم، مردم تبریز نیز دست به تظاهرات زدند و در پی این اقدام، دامنه اعتراضات و حضور مردم در خیابان ها برای نشان دادن مخالفتشان با رژیم شاهی لحظه به لحظه وسیع تر می شد؛ به گونه‌ای که موج تظاهرات به شهرهایی مثل یزد، جهرم، تهران، مشهد و سراسر کشور نیز کشیده شد.
در حقیقت آنچه سبب شکل‌گیری قیام قم شد، محبوبیت روزافزون حضرت امام در میان مردم و درز اخبار شکنجه زندانیان سیاسی در زندان‌های ساواک به واسطه رهایی تعدادی از زندانیان از بند بود؛ مسائلی که رژیم را به بن بست رساند و عملا برای مقابله با آن هیچ کاری از دست هیچکس بر نمی‌آمد.
قیامی که پایه‌های حکومت شاه معدوم را به شدت لرزاند و پس از چند صباحی اساس حکومتش را به کل ویران کرد.
انتهای پیام/
