به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، سفر دوره‌ای مایک پمپئو، وزیر امور خارجه به منطقه غرب آسیا که از دوشنبه هفته گذشته آغاز شده، طی روز‌های گذشته موجی گسترده از توجهات را به خود جلب کرده است. از همان آغاز سفر پمپئو به منطقه، او طی سخنانی، هدف اصلی سفر خود به منطقه غرب آسیا و دیدار با مقام‌های سیاسی کشورهای منطقه را مقابله و تشدید فشار‌ها علیه ایران اعلام کرد. بر اساس برنامه اعلام شده از سوی وزارت خارجه آمریکا، پمپئو در سفر خود به کشورهای، اردن، بحرین، مصر، قطر، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، کویت و عمان سفر خواهد کرد.
با این وجود یکی از نکات قابل توجه سفر سرزده و ناگهانی وزیر امور خارجه آمریکا بعد از دیدار با سران سیاسی کشور اردن، وارد عراق شد. پمپئو در جریان سفر خود به عراق که با یک هواپیمای نظامی انجام شد، در ابتدای امر در بغداد با برهم صالح رئیس جمهور، عادل عبدالمهدی، نخست وزیر، محمد حکیم، وزیر امورخارجه و محمد حلبوسی رئیس پارلمان عراق دیدار و گفت‌وگو کرد و سپس با سفر به اربیل، با مسعود بارزانی رئیس حزب دموکرات کردستان عراق، نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان عراق و مسرور بارزانی مشاور امنیت ملی و فرزند ارشد مسعود بارزانی دیدار و گفت‌وگو کرد.
بر اساس اعلام وزارت خارجه آمریکا، در جریان این سفر دو مساله مهم کانون اصلی مذاکرات وزیر امور خارجه آمریکا با مقام‌های سیاسی عراق بوده است. از یک سو، مایک پمپئو، با هدف اطمینان‌بخشی و در نظر گرفتن ابعاد خروج نظامیان آمریکا از کشور سوریه، با عراقی‌ها تبادل‌نظر کرد. از سوی دیگر، موضوع همکاری‌های عراق با آمریکا، در زمینه تحریم‌های جمهوری اسلامی ایران، از سوی پمپئو در دیدار با مقام‌های حکومت مرکزی عراق و حکومت اقلیم کردستان عراق، مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت.
با تمام این اوصاف، اکنون این مساله مطرح می‌شود که آیا وزیر امور خارجه آمریکا در جریان سفر از پیش اعلام نشده خود موفق به تحقق اهداف موردنظر واشنگتن شده است؟ همچنین، حکومت و سیاست‌مداران عراقی، سفر این مقام آمریکایی را چگونه مورد ارزیابی قرار داده‌اند؟ در پاسخ به این پرسش واکنش نمایندگان پارلمان و تحولات بعد از سفر پمپئو را که متعاقب سفر پنهانی دونالد ترامپ و ورود او به پایگاه نظامی «عین الاسد» در استان انبار بود، می‌توان به عنوان مبانی تحلیل نتایج سفر او موردنظر قرار داد.
شکست بزرگ برای پمپئو و دستگاه دیپلماسی آمریکا در عراق
سفر پمپئو به کشور عراق به منظور همراه کردن بغداد با تحریم‌های آمریکا را می‌توان تداوم دومینووار شکست‌های واشنگتن علیه تهران ارزیابی کرد. طی ماه‌های گذشته بار‌ها رؤسای سه‌گانه حکومت عراق، به ویژه شخص عادل عبدالمهدی، بر عدم همراه شدن عراق با تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه تهران تاکید کرده‌اند. این مقام‌های عراقی بار‌ها تصریح کرده‌اند، سیاستی همچون روسیه، اتحادیه اروپا و چین را در قبال تحریم‌های آمریکا علیه ایران در پیش خواهند گرفت. در وضعیت کنونی نیز، بعد از سفر وزیر امور خارجه آمریکا به عراق، به نظر می‌رسد رویکرد مقام‌های سیاسی عراقی، تداوم سیاست کنونی خواهد بود و درخواست‌های پمپئو را می‌توان شکست خورده و نافرجام ارزیابی کرد.
اما در بُعدی دیگر از مساله حتی می‌توان پا را فراتر گذاشت و رویه غالب بر عرصه سیاسی کشور عراق را می‌توان در ضدیت با تداوم حضور و پایان دادن به شراکت و همکاری عراق با آمریکا ارزیابی کرد. در حقیقت، طی یک ماه اخیر به طور جدی نمایندگان پارلمان عراق در پی آن هستند طرح خروج نیرو‌های نظامی خارجی، به ویژه آمریکا را به صحن علنی پارلمان ببرند. به گونه‌ای که گزارش‌ها حاکی از آن هستند که پیش‌نویس طرح اخراج نیرو‌های بیگانه از خاک این کشور به کمیسیون امنیت و دفاع پارلمان این کشور رسیده است.
برای نمونه، در ارتباط با این موضوع، «مضر خزعل» عضو ائتلاف «الإصلاح» در پارلمان عراق پیش بینی کرد که پیش‌نویس خروج نیرو‌های بیگانه و در رأس آن نیرو‌های آمریکایی از عراق روز پنجشنبه هفته جاری به پارلمان ارائه شود. واقعیت آن است که اکثریت قاطع فراکسیون‌های پارلمانی عراق، مخالف تداوم حضور ارتش آمریکا در عراق هستند و کنش‌های غیر دیپلماتیک مقام‌های آمریکایی را در مقام نقض حاکمیت عراق و بی احترامی به اعتبار بغداد ارزیابی می‌کنند.
سفر مخفیانه ترامپ به پایگاه نظامی عین الاسد و سفر پمپئو به بغداد با هواپیمای نظامی، نماد کنش‌های غیرمعمول و قیم‌مآبانه واشنگتن علیه کشور عراق است که به شدت از سوی نمایندگان پارلمان این کشور محکوم شده است. برای نمونه «کریم المحمداوی» یکی از نمایندگان پارلمان عراق، ورود پمپئو به بغداد با هواپیمای نظامی را تهدیدی علیه دولت عبدالمهدی ارزیابی می‌کند تا از این طریق زیربار تحریم‌های ضد ایرانی واشنگتن برود. در مجموع، فضای سیاسی و رسانه‌ای غالب بر کشور عراق، نشان‌گر آن است که تیر پمپئو در ضدیت با ایران نیز همانند گذشته در ایستگاه بغداد، به سنگ خواهد خورد. ملت و دولت عراق، بیش از هر زمان دیگری در سال‌های بعد از 2003 تا کنون، پیرامون مخالفت با تداوم حضور و اشغال‌گری آمریکا همدل هستند؛ لذا می‌توان سفر پمپئو به عراق را سفری شکست خورده نافرجام مورد ارزیابی قرار داد.
انتهای پیام/ 411
