گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: مسئولین از درک مشکلات معلولان و جانبازان نخاعی عاجز هستند. آنها نمیدانند که چه درد و مشکل بزرگی است وقتی جانبازی میگوید نمیتوانم به تنهایی در شهر رفت و آمد کنم، فرزندم را به پارک ببرم یا خرید کنم. طی چند سال گذشته زیرساختهای لازم برای تردد جانبازان و معلولین در نظر گرفته شده، اما طرحها به طور یکپارچه اجرا نشده و راه طولانی برای ساماندهی شهر مانده است. جانباز «مجتبی شاکری» که عضو سابق شورای شهر تهران و دبیر کل جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی است این موضوع را به خوبی درک کرد و اولویتش را رسیدگی به این موضوع قرار داد و رسیدگی خوبی نیز انجام شد، اما همچنان مشکلاتی وجود دارد که نیاز به یک راه حل اساسی دارد. جهت یافتن پاسخ این سوال که راهحل اتمام این بحران چیست، خبرنگار ما به سراغ جانباز مجتبی شاکری رفت. در ادامه ماحصل این گفت و گو را میخوانید.
مجتبی شاکری اظهار داشت: زمانی که در سال ۹۲ به شورای شهر وارد شدم، نخستین جلسهای که گذاشتم درباره مطالبات معلولین بود. در جلسه اختصاصی صحن شورا، نظر و انتقاداتم را که شهر باید چه شرایطی داشته تا قابل دسترس باشد در ابعاد مختلف اعم از زیست محیطی، فضای سبز، دسترس بودن بوستانها، راهها، معابر، مراکز خرید، مراکز آموزشی مترو و ... را بیان کردم. جمع بندی نخستین جلسه تبدیل به یک طرح برای تردد معلولین برای حضور در کلاسهای آموزشی و مدرسه شد. هر ساله هم افراد تحت پوشش و هم یارانه اختصاص یافته به این مطالبه در بودجه شهرداری افزایش یافت. نخستین بودجهای که سال ۹۲ برای این امر در نظر گرفته شد، ۳۰۰ میلیون تومان بود. این عدد در طی سالها افزایش یافت و در سال ۹۶ به ۱۲ میلیارد تومان رسید.
وی افزود: بحث دیگر در خصوص مشکلات جانبازان و معلولین، معابر و بوستانها است. مسئولان میتوانند قطعهای از شهر مثلا اراضی عباس آباد، موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، باغ کتاب و ... را برای معلولین و جانبازان بسترسازی کنند تا معلول بتواند با ویلچر و یا عصا رفت و آمد کند، اما وقتی معلول یا جانباز از این مکانها خارج میشود، باید چطور علائم او را راهنمایی کنند و مناسبسازیها به کمکش بیایند؟
بسترسازی برای حضور جانبازان در مکانهای خاصی انجام شده است
شاکری خاطرنشان کرد: اگر بتوان یکپارچه در تمام نقاط شهر بسترسازی برای عبور جانباز یا معلول را انجام داد، مهندسی از این دست، اثر دارد در غیر این صورت، دسترسی تنها به مکانهای خاص کافی نخواهد بود. میتوان گفت: در تهران به صورت نقطهای خیلی کار انجام شده، ولی در جامعه پیوستگی ندارد. اگر بخواهیم ساختمانها چه دولتی و چه خصوصی مطابق وضعیت جسمی جانبازان آمادهسازی شود، باید آییننامه نظام مهندسی تغییر کند. از آنجایی که آییننامه نظام مهندسی ربطی به شهرداری ندارد، وضعیت معلولین در آن دیده نشده است. ساختمانهای قدیمی هیچ کدام شرایط پذیرش معلولین را ندارند. شهر تهران به معنای واقعی و انسانی کلمه با وجود چنین وضعیتی «معلول» است، تا زمانی که این مشکلات برطرف نشود، معلولین نمیتوانند به سادگی در شهر تردد کنند.
جانبازان نمیتوانند از خدمات شهری استفاده کنند
عضو سابق شورای شهر تهران در خصوص مشکلات جانبازان و معلولان در مترو، گفت: طی چند سال گذشته، بحثهای مفصلی با مسئولین مترو داشتیم. چطور یک ویلچری میتواند، از پله برقی استفاده کند. برخی ایستگاهها آسانسور دارد، ولی یک جانباز یا معلول وقتی سوار مترو میشود، میداند که ایستگاه مقصدش هم آسانسور دارد یا نه و آیا کار میکند یا نه؟ از سوی دیگر توقف قطارها در مترو به سیستم مکانیکی است. در حالی که سیستم کاملا الکترونیک میتواند قطار را در نقطه مشخص بیکمترین خطا متوقف کند. یک روشندل براساس مسیری که برایش در مترو در نظر گرفته شده حرکت و مسیریابی خود را تنظیم میکند اما قطارها در نقطه ای که باید بایستند، نمیایستند. نابینا وقتی میخواهد سوار شود، به بدنه مترو برخورد میکند.
انتقادات جانبازان، معلولین و کهنسالان را قبول دارم. وضعیت موجود باید بهبود پیدا کند. راهحل این امر هم این است که مسئولین پیوسته نه به طور نقطهای یا مقطعی زیرساختهای لازم را برای حضور جانبازان و معلولین در شهر را فراهم کنند.
رسیدگی به تردد جانبازان در اولویت شورای شهر نیست
وی عنوان کرد: شهرداری تهران در بحران تامین درآمد پایدار است. حتی شورای پنجم در وضعیت موجود نمیتواند خودش را به لحاظ مالی تامین کند. زمانی که از شورای شهر خارج شدم، 14 هزار میلیارد تومان انباشت بدهیهای دولت ها به شهرداری بود. همین امر باعث شد که بسیاری از کارهای ضروری متوقف شود و همچنان دولت حاضر نیست تعهدش را نسبت به هزینههای شهرداری و حتی نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی عملی کند. با چنین سازو کاری طبیعی است که اولویت دادن به امور معلولین در مراتب نازلتر قرار گیرد.
شاکری در خاتمه افزود: در شورای شهر به جای رسیدگی به مشکلات جانبازان و معلولین به موضوع خانههای میراثی میپردازند. خانههای میراثی مهم است ولی سازمان گردشگری مسئول این کار است. وقتی رسیدگی به موضوع زیرساختهای شهری برای تسهیل تردد جانبازان و معلولین در اولویت چندم قرار میگیرد، دیگر بودجهای نمی ماند تا برای آن اختصاص دهند.
انتهای پیام/131