به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، نشت «تئاتر ایران پس از انقلاب اسلامی» با حضور «نصرالله قادری» منتقد و پژوهشگر تئاتر برگزار شد.
وی در این نشست اظهار داشت: باید تئاتر پس از انقلاب را به لحاظ کمی و کیفی بررسی کنیم. با وجود انقطاع با تئاتر پیش از انقلاب باید گفت که این تئاتر بر جریان‌های تئاتر پس از انقلاب تاثیرگذار بوده است. متاسفانه مذهبیون و روشنفکرنما‌ها حاضر نیستند کار همدیگر را ببینند. عمده اشکالات در تئاتر به قبیله تئاتر برمی‌گردد. نهضت ترجمه و مخالفان سبب شده که تئاتر با مشکل روبه‌رو شود. در حالی که این اشکالات به حاکمیت ربطی ندارد. اساسا ما نه سواد نظریه پردازی داریم و نه حق ورود به آن را. چرا که دانش آن را نداریم.
وی در ادامه توضیح داد: پیش از حکومت فهمانده بودند که تئاتر علیه حکومت است. بعد از انقلاب هم این نظریه بوجود آمد که تئاتر باید پیام بدهد. متاسفانه ما نظریه پرداز نیز نداریم و جزیره‌ای عمل کردن ما باعث شده است تا همه تنهایی عمل کنیم و رشد نداشته باشیم.
قادری در این نشست عنوان کرد: باید از خودم بپرسم، چرا وقتی دانش ندارم به عنوان معلم وارد کلاس شوم و چرا به خودم چنین اجازه‌ای می‌دهم در این شرایط چرا باید قصور‌ها را به نظام نسبت دهیم. در اهالی تئاتر دچار سیاست زدگی شده است و همین موجب از بین رفتن ماهیت تئاتر شده است. عدم درک فرهنگ جامعه و نشاختن مخاطب سبب شده که این هنر با مشکل روبه‌رو شود.
این منتقد و نویسنده تئاتر تصریح کرد: وقتی مسئولی اشتباه می‌کند چرا آن را نمی‌پذیرد؟ آیا این به حاکمیت ربط دارد؟ همین مشکل در تئاتر وجود دارد، اهالی تئاتر دچار کم دانشی هستند و این بزرگترین مشکل هنر‌های نمایشی است. ما به عنوان اهالی تئاتر باید مطالبه‌گری داشته باشیم. ما به جای نقد حاکمیت باید خود را محاکمه کنیم و اشتباهات خود را بپذیریم.
انتهای پیام/ 161
