یادداشت/ سیدرحیم نعمتی

ترامپ به دنبال دولت‌سازی در ونزوئلا

مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، صبح روز چهار شنبه در صفحه توئیتری خود خبر از ملاقات با کارلوس وچینو و تعدادی دیگر داده که به گفته او سفیر دولت ونزوئلا و جمعی از نمایندگان این دولت بودند.
کد خبر: ۳۳۰۴۸۳
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۳:۰۰ - 31January 2019

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس به نقل از جوان، سید رحیم نعمتی در یادداشتی نوشت: مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، صبح روز چهارشنبه در صفحه توئیتری خود خبر از ملاقات با کارلوس وچینو و تعدادی دیگر داده که به گفته او سفیر دولت ونزوئلا و جمعی از نمایندگان این دولت بودند.

این جمع همان نمایندگان دیپلماتیک ونزوئلا در آمریکا نیستند که در اعتراض به رفتار مداخله‌جویانه آمریکا در کشورشان واشنگتن را ترک کرده بودند بلکه کسانی هستند که مایک پنس و دیگر مقامات آمریکا آن‌ها را نمایندگان ونزوئلا می‌نامند. این بخشی از تلاش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و دیگر همکارانش در واشنگتن است تا دولت مورد نظر خود را در ونزوئلا را بسازند و می‌خواهند که نه تنها آن را به مردم این کشور تحمیل کنند بلکه جامعه جهانی را هم مجبور به پذیرش این دولت بکنند.

این تلاش از چهار شنبه گذشته تاکنون، به صورت جدی پیگیری شده، اما دستاوردی برای کاخ سفید و دولت ساختگی‌اش نداشته است و حالا باید دید که ترامپ حاضر است رو به گزینه‌ها دیگر بیاورد یا خیر.

خوان گوایدو چهارشنبه گذشته حرکت جدید خود را علیه نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، شروع کرد. او با اعلام اینکه دور جدید ریاست جمهوری مادورو غیرقانونی است، خود را به عنوان رئیس‌جمهور موقت کشور معرفی کرد و تنها چند دقیقه بعد بود که ترامپ این مقام خودخوانده را به رسمیت شناخت و از دیگر کشور‌ها هم خواست تا از او تبعیت کنند، اما به جز کلمبیا، برزیل، آرژانتین و کانادا پاسخ مثبتی نشنید و حتی کشور‌هایی نظیر روسیه، چین، ایران، کوبا و ترکیه به صراحت مقابل او ایستادند.

آمریکا که چندان استقبالی از جامعه جهانی برای پروژه‌اش در ونزوئلا ندید رو به شورای امنیت سازمان ملل آورد تا از آنجا مجوزی به دست بیاورد، اما نه تنها روسیه و چین به شدت با پروژه دولت‌سازی او در ونزوئلا مخالفت کردند بلکه نمایندگان آفریقای جنوبی، گینه بیسائو، اندونزی و دومینیکن هم مخالفت خود را با دخالت در امور داخلی ونزوئلا اعلام کردند. ترامپ که نتوانست از این نشست شورای امنیت نتیجه‌ای بگیرد به تحریم نفتی و بانکی دولت ونزوئلا روی آورده و اعلام کرده که شرکت نفتی دولتی پترولئوس دی ونزوئلا به همراه شرکت تابعه سیتگو را تحریم می‌کند و درآمد حاصل از فروش نفت این شرکت را در بانک‌ها مسدود خواهد کرد تا اینکه دولت جدید بر سر کار بیاید. روسیه و چین آمادگی خود را برای مقابله با این جنگ تحریمی علیه ونزوئلا اعلام کرده‌اند و سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، سه شنبه گذشته به صراحت گفته که روسیه هر تلاشی را برای حمایت از دولت مشروع ونزوئلا صورت خواهد داد. به این ترتیب، ونزوئلا طی یک هفته محوری از جنگ دیپلماتیک و اقتصادی بین شرق و غرب بوده و حالا مسئله بر سر کشیده شدن تقابل به مرحله‌ای فراتر از این است.

ترامپ سال قبل میلادی از حمله نظامی به ونزوئلا گفته بود و تصویری از کنفرانس مطبوعاتی مقامات ارشد دولت او در دو شنبه شب به گمانه‌زنی‌ها در این مورد دامن زده است. جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، در این تصویر برگه زرد‌رنگی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «اعزام ۵ هزار نیرو به کلمبیا.» این تصویر از نظر برخی دلیلی بر برنامه آمریکا برای مداخله نظامی در ونزوئلا است و سفر ژنرال مارک استامر، فرمانده بخش جنوبی ارتش آمریکا، به کلمبیا هم این دست گمانه زنی را تقویت کرده است. آمریکا و متحدینش در آمریکای جنوبی از جمله همین کلمبیا دست کم در ظاهر به صراحت از مداخله نظامی در ونزوئلا نمی‌گویند، اما سفر این مقام نظامی ارشد آمریکا و بازدید او از مرز‌های کلمبیا با ونزوئلا را باید جدی گرفت. مداخله نظامی آمریکا در ونزوئلا می‌تواند تکرار حمله آمریکا به پاناما در سال ۱۹۸۹ و زمان ریاست‌جمهوری جورج بوش باشد که در جریان آن حمله مانوئل نوریگا، رئیس‌جمهور وقت پاناما، دستگیر شد.

تفاوت‌های عمده یکی در نیروی نظامی ونزوئلا است که توانایی بیشتری از نیروی نظامی پاناما در آن زمان دارد و دیگری حمایت روسیه و چین از ونزوئلا است که پاناما در آن موقع حمایتی در این سطح نداشت. با توجه به این تفاوت‌ها است که مداخله نظامی آمریکا در ونزوئلا چندان بی‌هزینه نیست و باید دید که ترامپ هنوز هم برای به انجام رساندن پروژه دولت‌سازی خود حاضر است که این گام نهایی را بردارد یا خیر. روشن است که او نتوانسته از دو پرونده کره‌شمالی و برجام به دستاورد چندان قابل‌توجهی برسد و به همین جهت هم پرونده ونزوئلا برای او اهمیت ویژه‌ای دارد تا دست‌کم برای هواداران مدعی شد که عظمت آمریکا را بازگردانده است. او شاید برای این کار خود را در شکل و شمایل جورج بوش ببیند، اما تجربه این دو سال نشان داده که چندان هم اهل ریسک نیست و نمی‌خواهد با کشته شدن سربازان آمریکایی متقبل هزینه‌های سیاسی شود. بنابراین، ونزوئلا با حمایت ارتش خود و متحدینش می‌تواند از پس این مرحله از دولت‌سازی ترامپ هم بربیاید تا این پرونده ترامپ هم نتیجه‌ای مشابه دیگر پرونده‌های او در عرصه بین‌الملل داشته باشد.

انتهای پیام/ 112

نظر شما
پربیننده ها