به گزارش گروه سایر رسانههای دفاع پرس به نقل از رسالت، قطعا رسیدن به قربالهی و جاری شدن حکمتها از قلب به زبان، متضمن تحمل سختیهای فراوانی است. برطبق گفته مفسران احادیث، چند نوع باید اربعین نگه داریم تا به آن اربعینی که در این حدیث آمده برسیم. یک اربعین انسان باید نگه دارد که از منافیات آن ملکه بپرهیزد. یعنی آنچه که با آن ملکه منافی و ناسازگار است، با آن ملکه در ستیز است و آن را ضایع و تباه میکند، از آنها بپرهیزد.
اربعین دوم برای حصول استعداد است. همینطور نرم نرم، تدریجی پیش برود. بدون چشمداشت و بدون توجه به حصول نتیجه و بدون توقف. اینطور عمل کردن مثل آن خانهای میماند که شما اول پِی آن را بکنید، اول فونداسیون را ترتیب میدهید و از پایین شروع میکنید، خانه را بالا میآورید والا اگر روی زمین خانه بسازیدکه بادها آن خانه را میبرند.
بعد از اربعین دوم، باید یک اربعین دیگر برای خود ملکه انجام دهد؛ حصول ملکه نه استعداد ملکه.
ان شاء الله استعداد پیدا شده است؛ و اربعین چهارم درواقع اربعین در مراتب خلوص است.
(خلاصه ای از سخنان حجةالاسلام سائلی درباره مراتب اربعینگیری برای رسیدن به حکمت)
نمیدانم تشبیه درستی است یا نه؟ ظهور جمهوری اسلامی ایران به برکت تلاشهای امام راحل خمینی کبیر (ره) نیز از آرمانهایی بود که ان شاءالله قرار است پیش زمینه ظهور حکومت اسلامی با رهبریت امامزمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف باشد. معجزه قرنی که بسیاری از دشمنان و بدخواهانمان گمان نمیکردند حتی یکسال هم دوام بیاورد و حالا در آستانه چهلسالگی این دوران هستیم. برای رسیدن از این جمهوری به آن حکومت هم چهلسال در تلاش بودیم. امام عزیز ابتدا با سخنرانیهای آگاه کننده خود دلهای امت را تکاندند و گرد و غبار را از اندیشه و قلبها زدودند، تلنگری زدند بر مردم و علمای اسلام که به داد اسلام برسند و کشور را از زیر ظلم و ستم بیگانگان نجات دهند.
ایشان برای ایجاد بنای اسلامی، پرهیز از اشرافیگری، پرهیز از فساد، پرهیز از وابستگی به غرب و شرق را تجویز کردند و ابتدا هم خود بدان عمل میکردند.
برای حصول اسلامیت باید علما و افرادی موثر در جامعه در جهت فرهنگسازی و رفع شبهات و پیادهسازی قوانین و احکام و اخلاقیات اسلامی اقدام میکردند.
اما متاسفانه در جریان این زیرساختها مشکلات فراوانی بهوجود آمد: افراد تئوریساز بسیاری چون شهید مطهری و شهید بهشتی و بسیاری دیگر را از دست دادیم؛ جنگی بهطول هشتسال بر ما تحمیل شد و سالهایی هم هزینه سازندگی کشور بعد از آن شد؛ جوان دادیم، خون دادیم، هزینه دادیم، اما یکوجب از خاکمان را ندادیم.
تحریم شدیم، محدود شدیم، خیانتدیدیم ولی از پای ننشستیم.بحرانهای سیاسی، اقتصادی اجتماعی و فرهنگی زیادی را پشتسرگذاشتیم؛ دشمنانی داخلی و خارجی داریم که قسم یاد کردهاند این انقلاب به نتیجه نرسد، ولی به لطف خداوند و عنایت ویژه امام زمانمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف و رهبری امامخامنهای که خلف صالحی بعد از امام خمینی (ره) هستند، وارد چهلمینسال شکوفایی این انقلاب میشویم.
بر سکوی افتخاراتمان، رتبههای برتری در حوزه پزشکی، ورزشی، نظامی، دانشگاهی، علمی،کشاورزی، رفاهی، دینی و سیاسی داریم. به حول و قوه الهی صدای شجاعت و صلابت رهبرمان و مبارزه با ظلم و بیداد را به گوش بسیاری از مظلومین و مسلمانان جهان رساندهایم و آنها را به قیام علیه ظالمین و مستکبرین و مستعمرین فراخوانده ایم. جایجای دنیا، در سوریه، یمن، بحرین، میانمار، لبنان، کشمیر و ... فریاد آزادیخواهی و حقخواهی و مبارزه با ظلم و بیعدالتی بلند شده است و این است نتیجه همان جاری شدن حکمت به قلوب تکتک مسلمانان آزاده دنیا.
ولی همچنان که در ذیل آیه 15 سوره احقاف آمده که هنگامی که انسان به مرحله رشد و شکوفایی تام رسید و چهلسال بر او بگذشت میگوید: پروردگارا، طریق شکر و سپاس نعمتهای خودت را بر من و پدر و مادرم به من الهام فرما، ما نیز باید شکر این نعمت را بهجا آوریم. شکر انقلاب، شکر رهبری فرزانهشکر دستاوردهایی با ارزش.
حالا بعد از چهلسال دیگر مردم باید به این درجه از پختگی و بلوغ فکری رسیده باشند که سره را از ناسره تمیز دهند، باید فرق بین مسئول انقلابی و غیر انقلابی را تشخیص دهند باید آن افرادی را که هنوز بر مرام خطاکاری خود اصرار دارند را بازخواست کنند، باید دست نااهلان و نامحرمان را از این انقلاب کوتاه کنند. الان دیگر بعد از چهلسال جنگ با تحریم معنی ندارد از کسی بشنویم مشکل از تحریم است ، معنی ندارد بعد از اینهمه بدعهدی و پیمانشکنی، باز تنها راهحل بعضیها مذاکره و مصالحه باشد، معنی ندارد که تدبیر و امید ما بهجای تکیه بر اقتصاد مقاومتی و تولید ملی به وعدههای توخالی دشمنان باشد.
مراقبت همچنان لازم است، مبارزه همچنان ادامه دارد و گوش سپردن به سخنان رهبرمان بیشک ما را در باقی ماندن در این صراط مستقیم، اما پر نشیب و فراز و تاریخ ساز یاری خواهد كرد. حال که به بلوغ چهلسالگی رسیدیم، دیگر سعی و خطا نه از مردم پذیرفته است و نه از مسئولان. مطالبهگری، سرفصل جدید آغاز بلوغ چهلسالگی ما است.
انتهای پیام/ 151