به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس به نقل از کیهان، یکی از موضوعاتی که این روزها در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مطرح و مورد توجه محافل مختلف است، پرسش از دستاوردهای انقلاب اسلامی است. آمارها و ارقام زیادی در مورد موضوعات مختلف بیان میشود و دستاوردها و پیشرفتهای کشور طی چهار دهه گذشته ارائه و به بوته سنجش گذاشته میشود. در حالی که نیروهای انقلابی در میادین مختلف و متنوع به مرور و ارائه دستاوردهای انقلاب میپردازند، دشمن نیز بیکار ننشسته و بطور جدی وارد میدان شده است تا به زعم خود به موفقیت و کارآمدی انقلاب خدشه وارد کرده و آن را ناکام جلوه دهد.
یکی از ترفندهای دشمن برای اثرگذاری بر افکار عمومی در این زمینه، دست گذاشتن بر نقاط آرمانی و برجسته کردن فاصله کشور تا این نقاط و ادعای ناکامی براساس این فاصله است. فرض کنید کشور تا قله موضوع و مسئلهای 20 فرسنگ فاصله دارد. دشمن این 20 فرسنگ فاصله را در بوق و کرنا کرده و آن را نشانه ناکامی معرفی میکند. حال آنکه در این چهار دهه کشور دهها فرسنگ پیشرفت و حرکت رو به جلو داشته است و دشمن تعمداً این حرکت را نادیده میگیرد و نمیگوید که نقطه شروع چه بوده و چه مسیری طی شده است. در بسیاری از قضایا و موضوعات، نقطه شروع انقلاب اسلامی از صفر و حتی زیر صفر بوده است و در مسائلی نیز –به خصوص مسائل اجتماعی و فرهنگی- وضع از این نیز بدتر بوده و اساساً مسیر حرکت در دوران طاغوت رو به انحطاط و پسرفت بوده که با پیروزی انقلاب، این مسیر اصلاح شده و در ریل تعالی قرار گرفته است.
اگر چه آمار و ارقام و مقایسه آنها میان این چهار دهه و دوران پهلوی، برای دفاع از انقلاب و جمهوری اسلامی ضروری و بازتابدهنده پیشرفتها و دستاوردهاست، اما محدود ماندن به این کارنامه مادی و عددی، خود نوعی ظلم در حق انقلاب اسلامی است. دستاوردهای غیرمادی و معنوی انقلاب اسلامی اهمیتی فراتر از اعداد و ارقام دارند و اثر آنها، فراتر از چارچوبها و خطکشهای دستگاه محاسباتی غرب است. آنان فقط میتوانند آثار این دستاوردهای معنوی را ببینند و از ترس و عصبانیت، واکنشهای عصبی از خود نشان دهند که یکی از آخرین نمونههای آن، بیانیه اخیر اتحادیه اروپا موسوم به «جمعبندی» است. اصلیترین و کلیدیترین دستاورد انقلاب اسلامی در این حوزهها انسانسازی است؛ تربیت انسانی فراتر از معیارهای جهان مادی که در آن اصالت با منفعت است و هدف غایی لذت.
شهدا بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی هستند که شرح حال هر کدام از این گلهای باغ انقلاب، روح را مصفا و دل را معطر میکند. یکی از این گلهای زیبا، شهید احمدعلی نیری است که در نوجوانی و عنفوان جوانی به چنان درجهای از خلوص و معنویت رسید که درهای عالم ملکوت به رویش باز شد و صدای تسبیح سنگ و کوه و درختان را میشنید و وقتی در سن 19 سالگی در عملیات والفجر 8 به فوز شهادت رسید، استاد اخلاقش مرحوم آیتالله حق شناس که خود مجذوب شاگرد شده بود، در تشییع او با سوزدل گفت؛ «بروید در این تهران بگردید و ببینید کسی مانند این احمد آقا پیدا میکنید؟!»
انقلاب اسلامی سال 57 برای تغییر اسامی ارگانها و مدیران آنها نبود که دستهای بروند و دستهای دیگر جای آنها بنشینند. انقلاب بستر و محمل تحول افکار و قلبها بود. شاهرخ سبیل که در دوران طاغوت یکی از گندهلاتهای تهران بود و دهها نوچه داشت و خلقی از دست او و شرارتهایش در امان بودند، چنان در چشمه زلال امام و انقلاب، دل از تاریکی طاغوت شست که به حق لقب «حر انقلاب» گرفت و همانطور که خود خواسته بود از پیکرش هیچ برجای نماند و مزار شهید ضرغام، سینه سینه سوختگان راه پاکبازی و جانبازی شد.
دستاورد آن نیست که به امضای این و آن بند باشد. یک روز فتح الفتوحش بخوانند و روز دیگر بگویند به اندازه جوهر خودکاری هم ارزش ندارد. میخواهی بدانی دستاورد انقلاب چیست؟ حکایت شهید ابراهیم هادی را بخوان. او یکی از باقیات الصالحات این انقلاب است که دههها پس از شهادتش، همچون گنجی خفته و پنهان کشف و منشا تحول و برکات خالصانه و بیپایان میشود. اولیاالله را بعثتی دوباره است و ابراهیم یکی از آنهاست. ماموریت او برای حفظ و حراست از انقلاب، در 22 بهمن سال 61 در کانالهای فکه به پایان نرسید. او چند سالی است که بازگشته است و به همت جمعی از همرزمان و شیفتگانش که اغلب نیز او را ندیدهاند، خود به قرارگاهی فرهنگی برای دلهای بیقرار تبدیل شده است. ابراهیم و شاهرخ در انتخابی خودخواسته گمنام شدند، اما همین شهدای مفقودالاثر امروز خالق بزرگترین آثار معنوی و تحولات روحی در جامعه هستند. برای اهل دل در این معامله الهی، نکتههای ظریف و لطیف بسیاری نهفته است و چه بسیار گنجهای پنهانی که آرمیدهاند تا در زمان موعود خود بازگردند و بار دیگر علم پاسداری از انقلاب و جذب دلهای سرگردان و مشتاق آرامش را بر دوش کشند. شهیداحمد کاظمی یکی از آنهاست که تنها یکی از شیفتگان و شاگردان مکتبش میشود محسن حججی؛ یک سر میدهد و میلیونها دل میبرد.
دفتر دستاوردهای معنوی و انسانی انقلاب را که میگشایی، حیران و سرگردان میشوی که از کدامینشان بگویی! پیالهای در دست و دریایی پیش روست. عطر انقلاب محدود به مرزها و خطهای روی نقشه جغرافیا نمانده و دلهای بسیاری را در چهارگوشه جهان جذب این رایحه الهی کرده است. ادواردو آنیلی پسر سرمایهدار بزرگ و مشهور ایتالیا یک از شیفتگان و دستاوردهای این انقلاب است که پشت پا به تمام اغواگری پرزرق و برق اطرافش زد و دل به دریای انقلاب اسلامی سپرد و حتی جان خود را نیز در این حرکت برخلاف مسیر رودخانه ابتذال و غفلت داد.
در آفریقا، ابراهیم زکزاکی که دانشجویی ساده و گمنام است با دیدن یک عکس از امام خمینی مجذوب انقلاب اسلامی میشود و در این کارخانه انسانسازی به چنان درجهای میرسد که میلیونها هموطنش را نیز با انقلاب و امام آشنا کرده و جذب مغناطیس انقلاب میکند و ابراهیم چه نام بامسمایی! شش اسماعیل خود را تقدیم راه انبیا کرده است.
دستاوردهای اصلی و بیزوال انقلاب این آدمها هستند. شاید بتوان کارخانهها را تعطیل، پل و جادهها را خراب، صنعت هستهای را به عقب راند، موشکی را در هوا منهدم کرد، اما با ذهنها و قلبهایی که خود را به مدار انقلاب سپردهاند، چه باید کرد و اصلاً چه میتوان کرد؟! آنچه روز به روز آمریکا را از این انقلاب عصبانیتر میکند، همین دستاوردهاست. دستاوردهایی که صنعت هستهای و اقتدار موشکی و نفوذ منطقهای و پیشرفت شگرف علمی و امثال اینها، اثر و نشانه آنهاست. دشمن از این دستاوردها چنان دچار جنون و خفت شده است که خوی حیوانی خود را بروز میدهد و حتی به دانشمندان نیز –همچون شهریاری و علی محمدی و احمدی روشن- نیز رحم نکرده و پاسخ نبوغ و تلاش مجاهدانه آنان را با گلوله و بمب میدهد. اذهان مفلوک آنان قادر به فهم و تحلیل چرایی و چگونگی این رویشها نیست و نمیتواند بفهمد که دستاورد معنوی را نمیتوان با گلوله از میان برد.
نبرد امروز ما و آمریکا بر سر نرمافزار انقلاب اسلامی است. محصول و خروجی این انقلاب با نرمافزاری مبتنی بر اصول اسلام ناب، انسانهایی تاریخساز بودهاند. دشمن میخواهد این نرمافزار را ویروسی و آلوده کند که اگر موفق شود خروجی آن در بهترین حالت انسانهایی خنثی و به احتمال قویتر انسانهایی علیه این کارخانه انسانسازی خواهد بود. این نبرد جدی است و همرزمان ما در این جبهه ابراهیمها هستند. از حضرت امام که اولین و بزرگترین بتشکن این انقلاب بود تا فرزندان فکری و معنوی او در سراسر جهان. پس سلام بر ابراهیم!
انتهای پیام/ 112